A Transfiguración do Señor - 6 de agosto

A Transfiguración do Señor - ciclo A

  

PRIMEIRA Dn 7, 9-10. 13-14

O seu vestido era branco como a neve

PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NA PROFECÍA DE DANIEL

9Eu estaba fitando, cando se colocaron uns tronos e un ancián tomou asento. O seu vestido era branco coma a neve, e os cabelos da súa cabeza coma pura lá; o seu trono eran labaradas de lume; as súas rodas, lume ardente. 10Un río de lume corría e derramábase por diante del; miles de milleiros servíano, e dez mil miríadas estaban de pé diante del. O tribunal abriu a sesión, e abríronse os libros.

13Proseguín ollando as visións nocturnas, e, velaquí, sobre as nubes do ceo viña alguén semellante a un fillo de home, que se dirixiu cara ó ancián e presentouse diante del. 14Foille outorgado poder, maxestade e imperio, e servírono tódolos pobos, nacións e linguas. O seu poder é un poder eterno, que non pasará nunca, e o seu reino endexamais non será destruído.

SALMO RESPONSORIAL: Salmo 96, 1-2. 5-6. 9

R/ (1a e 9a) O Señor reina, soberano de toda a terra

1O Señor reina, alégrese a terra,

exulten tódalas illas.

2Rodéano nubes e néboa,

xustiza e rectitude sosteñen o seu trono.

4Os seus lóstregos aluman os espacios,

e, ó velo, estarrécese a terra,

5Os montes derrétense coma cera,

diante do Señor, dono do mundo.

6Os ceos pregoan a súa rectitude

e tódolos pobos contemplan a súa gloria.

9Ti, Señor, e-lo soberano de toda a terra,

no cumio de tódolos deuses.

SEGUNDA 2 Pe 1, 16-19

Esta voz escoitámola desde o ceo

PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NA SEGUNDA CARTA DE SAN PEDRO APÓSTOLO

Benqueridos irmáns e irmás:

16Se vos demos a coñece-la vinda poderosa do noso Señor Xesús Cristo, non foi guiándonos por contos argallados con habilidade, senón porque fomos testemuñas oculares da súa grandeza. 17Pois recibiu honor e gloria de parte de Deus Pai, cando desde a sublime Gloria lle chegou aquela voz tan especial: ''Este é o meu fillo, o meu predilecto, o fillo do meu contento''. 18Esta voz oímola nós vir do ceo, estando con El no monte santo. 19Deste xeito temos confirmación da palabra profética, á que facedes ben en estardes atentos, coma un candil aceso en lugar escuro, ata que alboree o día e o luceiro da alba naza nos vosos corazóns.

ALELUIA Mt 17, 5c

Este é o meu Fillo benquerido,

o meu predilecto: escoitádeo

EVANXEO: Mt 17, 1-9

Resplandeceu a súa faz coma o sol

PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MATEO

Xesús colleu a Pedro, a Santiago e a Xoán seu irmán, e subiu con eles sós a un monte alto. 2Alí transfigurouse diante deles; o seu rostro resplandecía coma o sol, e os seus vestidos viraron brancos como a luz. 3Nisto apareceron Moisés e mais Elías falando con el. 4Pedro colleu a palabra e díxolle a Xesús:

-¡Señor, que ben estamos aquí! Se queres farei aquí tres tendas, unha para ti, outra para Moisés e outra para Elías.

5E aínda estaba falando cando apareceu unha nube luminosa que os cubriu; e unha voz saíndo da nube dixo:

-Este é o meu Fillo benquerido, o meu predilecto: escoitádeo.

6O escoitaren isto, os discípulos caeron debruzados, cheos de temor. 7Xesús achegándose, tocounos e díxolles:

-¡Erguédevos, non teñades medo!

8E levantando os ollos, non viron a ninguén fóra de Xesús.

9Cando baixaban do monte, Xesús encargoulles:

-Non lle faledes desta visión a ninguén, ata que o Fillo do Home resucite de entre os mortos.

Oración ante 

o Señor transfigurado

"Xesús levou a Pedro, a Santiago e a Xoán e subiu con eles sós a unha montaña moi alta e apartada, e alí se transfiguró diante deles".

Señor: mentres te mostras luminoso ante os teus discípulos predilectos nesta montaña tan alta e apartada, o Tabor, envíanos o teu Espírito para que meditemos os distintos modos que temos nós de subir á montaña do encontro.

Podemos subir, e subimos, moitas veces sós, porque iniciar a ruta ascendente do encontro, sempre suxire aires de autosuperación, desexos de algo máis puro, soños de horizontes sen límites, ansias de velo todo desde a outra beira.

E todo isto é bo, é simple e, naturalmente bo. E, en certa maneira, reconfortante: buscarte en soidade sen trabas, sen ninguén que se interpoña.

Vide, subamos ao Monte do Señor. Si, subamos. Ti queres que o fagamos cos irmáns. Non só xunto a eles, senón con eles. Unidos fraternalmente poderemos orar en nome de Xesús.

Ti fixéchesnos fillos do Pai e irmáns cun mesmo amor e unha mesma entrega, coa seguridade da túa presenza transformadora. Por iso, todos xuntos, dicímosche que queremos coñecer o teu rostro transfigurado e luminoso.

Buscámosche presente na vida e na historia pequena e grande dos irmáns, os nosos irmáns, os homes da nosa terra e o noso tempo. Ti es a nosa paz, ti es a nosa luz, ti es o motivo da nosa esperanza. No cume do Calvario, na Cruz, déchesnos, no medio da dor, o camiño para chegar ao encontro orante co Pai. A túa lección foi o abandono.

Ante o teu rostro transfigurado, anuncio da resurrección de vida, queremos renovar o noso abandono nas mans do Pai. Facémolo xunto a ti, en ti: "Pai, póñome nas túas mans. Feixe do meu o que queiras. Sexa o que sexa, douche as grazas. Estou disposto a todo. Todo o acepto con tal que a túa vontade fágase na miña, nos meus irmáns e en toda a Humanidade".

Ilumina a nosa vida coa túa luz, Señor Xesús. Ti non viñeches ser servido, senón a servir. Que a nosa vida sexa como a túa: servir, gran de trigo que morre no asuco do mundo. Que sexa así en verdade, Señor. Estou, estamos dispostos a vivilo contigo.

Eu confíoche a miña vida, doucha. Condúceme, envíame o Espírito que move e transforma todas as cousas á luz do amor. 

Pómonos nas túas mans, Señor, enteiramente, sen reservas. Facémolo coa confianza absoluta que ti tiñas no amor do Pai. Fai que o noso abandono nas mans amorosas do Pai sexa como o teu: ilimitado, total, anonadado.

Este é o camiño que nos permitirá subir á montaña do encontro: abandonarnos contigo, Señor Xesús, nas mans do Pai, unirnos á túa ofrenda de amor salvador a favor dos homes, ser, contigo e en ti, unha única oblación.

Asuco aberto son os teus brazos unha tarde no Calvario.

Luz de gloria foi o teu rostro transfigurado no Monte.

Ti, Señor Xesús, es sempre a nosa luz.

Amén.

Jaume Boada i Rafí Ou.P. - 

Sobe ao monte de Deus