Deixade que as dúas medren ata a seitura - Mt 13, 24-43

Domingo 16 de Ordinario - ciclo A

FÁLTAME, SEÑOR, PACIENCIA

Fáltame, Señor, paciencia:

para analizar e saborear as cousas

e os acontecementos,

para escoitar as estrelas e as árbores,

para comprender o latexo da historia.

Fáltame paciencia, Señor,

para confiar que as persoas poden cambiar,

que se están facendo,

que lles é posible a conversión.

Aínda así,

cantas etiquetas impoñemos!

Canta dor e cantos muros creados!

Como pechamos a confianza e a proximidade,

afogadas por unha "fama" levantada!

Invítanos, Señor,

a iniciar unha felicidade nova e paradoxal:

a felicidade de ser, sentíndonos nos outros,

a felicidade de ser felices, felicitándonos,

a felicidade da dor compartida,

a felicidade da fame alimentada,

a felicidade dunha misericordia universal e próxima,

concreta e aberta, sinxela e atrevida.

Danos, Señor, a túa misericordia,

aquela que nos fai familia,

aquela que nos limpa o egoísmo e a comodidade,

aquela misericordia que Ti viviches.