Mes de María - Explicación das ladaíñas do Sto.Rosario III
- Nai do bo consello
(Xn 2, 5)
María dános o mellor consello de todos cando nos di: "«Fagan
todo o que el lles diga»" (Xn 2, 5). Efectivamente, o
mellor consello é dicirnos que fagamos a vontade do seu Fillo, que vivamos os
seus ensinos.
- Nai do Creador
Se coñecemos ben o que é a Trindade, saberemos que Xesús
tamén é Deus, e por tanto o foi o que creou o mundo. Así o demostra a Xénese
cando Deus di en plural "Fagamos"
ao home. Como María é nai de Xesús, Deus e home, é tamén Nai do Creador. Se
reflexionamos nisto, veremos que se esconde unha mensaxe moi fermosa: "O
Creador mesmo quixo nacer como unha das súas criaturas para entendelos e
salvalos".
- Nai do Salvador
María foi nai de Xesús, aquel cuxa misión era redimir o
mundo e devolverlle a súa relación inicial co Pai que perderon Adán e Eva.
- Nai da Igrexa
Eva é considerada a nai dos homes, María éo tamén en grao
máis perfecto. Ela foi nai do corpo físico de Xesús, e polo tanto tamén o é do
corpo místico de Xesús, a quen a Biblia o identifica coa Igrexa, a cal somos
todos os cristiáns católicos. Xesús dálle á súa nai ao apóstolo Xoán, quen nos
representa a todos nós. María é por tanto Nai da familia de Deus, a Igrexa.
- Virxe Prudentísima
(Lc 1, 34-35) (Lc 2, 19)
Alguén prudente é alguén reflexivo, alguén que pensa as
cousas ou analiza detidamente algún suceso. Prudencia é cautela, é moderación,
sensatez, bo xuízo ... ademais, é a que dirixe e regula todas as nosas accións.
Así era María, cautelosa e reflexiva.
Ante o anuncio de que concibirá ao mesmo Fillo de Deus,
permanece constante na resolución da súa virxinidade. Ela non é incrédula como
Zacarías, sabe polo Profeta Isaías que o Divino Mesías prometido ha de nacer
dunha virxe, pero pregunta o como, require unha explicación, esta é prudencia
sobrenatural e divina.
- Virxe Venerable
Veneración é admiración, afecto, anhelo de exaltación.
Movemento do espírito que dirixe o centro da alma ao corazón da persoa
venerada, da persoa amada. Isto é o que sentimos os cristiáns hacia María. Non
a adoramos a ela nin ás súas estatuas, senón que lle rendemos respecto
profundo e dámoslle gran admiración
polas obras que Deus fixo nela (Lc 1, 49), nisto cúmprese a
promesa de que todos a chamarían feliz ou benaventurada.
De igual maneira é "Virxe Digna de Encomio", por que tivo gran fe e entrega total
a Deus e o agarimo que tivo aos demais. Ben Sabela díxolle: "Feliz de ti por
crer que se cumprirá o que che foi anunciado de parte do Señor"
(Lc 1, 45).
- Virxe Poderosa
Só Deus é poderoso e Todopoderoso por virtude propia,
Aqueles (as) a quen Deus lles comunique poder é por vontade del (poder
participado). Cando dicimos que María Santísima é poderosa, non a igualamos a
Deus, nin dicimos que Ela o sexa por si mesma, este poder, do cal Ela está
revestida vénlle de Deus, foille comunicado por graza especial de Deus.
María é poderosa porque o seu poder asóciase ao do seu Fillo
Xesucristo. A súa divina Maternidade é o fundamento principal do seu poder. Ela
consegue todas as grazas de Xesús, pois se Salomón non llo negaba á súa nai
Betsabé, moito menos Xesús á súa nai María.
- Virxe Clemente (ou
misericordiosa)
Ela sabe que Deus quere perdoar e pide para que el perdoe. O
amor de Deus, maniféstase no amor ao próximo, e este á súa vez na preocupación
polos demais. Así é María. Ela preocúpase de todos os seus fillos, os
seguidores do seu fillo Xesús, en especial polos pecadores, por que quere que
se reconcilien con Xesús e así acha gozo no ceo.
- Virxe Fiel
Fiel á chamada de Deus. Fidelidade sen condicións. Fiel ao
pé da cruz. Fiel no gozo e na dor, no oprobio e na gloria, en Nazaret e en Belén,
en Xudea e en Exipto, durante o triunfo do Fillo e na súa morte sobre a Cruz no
Calvario. A fidelidade é aquela virtude que nos inclina a manter, a cumprir as
promesas feitas. É unha virtude afín á xustiza. María foi fiel a Deus.
- Espello de Xustiza
Xesús é a imaxe de Deus invisible, o reflexo de Deus mesmo,
que Xeremías describe como "a
xustiza". Ese mesmo Deus de xustiza viría salvar aos homes, como un
Sol de Xustiza para consumir aos impíos. Agora, brilla a lúa por si mesma? Non.
Reflicte a luz do sol. Entón María é como a Lúa, que reflicte a luz do Sol de
Xustiza, é dicir de Deus, de Xesús. Por iso María é un Espello de Xustiza.
- Trono da Sabedoría
Xesús, Deus, é o que ten toda a sabedoría do universo, e a máis perfecta. Nas Escrituras vemos que os apóstolos recoñecían que Xesús sabía todo. Noutros textos lemos que está sabedoría de Deus é infinita e que con ela creou este mundo, fíxoo perfecto nun inicio (Xénese 1, 31). Esta mesma Sabedoría fíxose home e viu a pór a súa morada no seo de María. A Biblia di que a Sabedoría non habita nun corpo sometido ao pecado.
Se puido habitar en homes como Salomón ou Daniel, canto máis na Virxe María!, naquela que naceu sen pecado. Dicir Trono da Sabedoría, por que o Deus Sabio pusó a súa sede nas súas entrañas.
- Causa da nosa alegría
A alegría normal, é aquela que frívola, falsa, breve ou baseada en bens materiais. A alegría cristiá é doutra banda a tranquilidade de conciencia, a amizade con Deus, paciencia nas adversidades, esperanza nos bens eternos e o cumprir coa vontade de Deus. O cumprir coa vontade é unha fonte de alegría por que che fai estar ben con Deus e co próximo e dáche unha paz interior na alma que non se consegue se se fixese por pura moral ou ética.
María soubo cumprir coa vontade de Deus, por iso ela é moi alegre, por que vivía en amizade con el. Por outra banda, a súa misión, o ser nai de Deus, foi para ela de gran alegría, non por nada o Anxo saúdaa dicindo: "Alégrate". Esa mesma alegría debe ter nós, por que o que ela aceptase a vontade de Deus, tróuxonos a salvación, e debe entón causa da nosa alegría.
- Vaso espiritual
Nas Escrituras, ensina San Tomé de Aquino, que os homes son comparados con vasos, de maneira metafórica chámaselle vasos ou recipientes aos homes. Naquel tempo os vasos - feitos de barro- eran modelados polo oleiro para darlle a forma desexada. Así Deus era comparado con ese oleiro, e os homes cos vasos, que Deus moldeaba segundo os seus designios.
María foi "modelada" de maneira perfecta, para nacer sen mancha e poder albergar nela a Deus mesmo. Quen somo para reprochar a Deus por que nos fai ou fai de certa maneira ás persoas? Iso di San Paulo na súa carta aos romanos. Quen somos para reprochar porqué Deus, oleiro perfecto, quixo modelar de tal maneira a María? Ela foi por tanto un vaso perfecto, que esta sempre Cheo de Graza.
Debido a esta dignidade e ás virtudes que tivo María por ser Nai de Deus, considéraselle un Vaso Espiritual, onde foi a habitar Deus mesmo, e por isto mesmo tamén é considerada Vaso Honorable.
Comentarios
Publicar un comentario