Domingo da Santísima Trindade
DOMINGO DA SANTÍSIMA TRINDADE
CICLO B
Primeira Lectura Dt 4, 32-34.
39-40
LECTURA DO LIBRO DO DEUTERONOMIO
O Señor é Deus no alto dos ceos e no profundo da terra, e non hai outro
máis ca El
Faloulle Moisés ao
pobo e díxolle:
- Pregúntalles aos
tempos antigos, que houbo antes de ti desde o día en que Deus creou a
humanidade sobre a terra, e desde un cabo do ceo ata o outro cabo do ceo: Houbo
algo tan grande coma isto ou oíuse algo semellante? Escoitou algún pobo a voz
de Deus falándolle desde o medio do lume, tal coma ti a escoitaches, e
seguiches vivindo? Ou intentou algún deus vir coller para si unha nación do
medio doutros pobos, con castigos, con sinais e prodixios, con guerra, con man
forte e brazo estendido, con terrores grandes, de maneira semellante a todo o
que o Señor, o voso Deus, fixo no voso favor en Exipto aos teus propios ollos?
Recoñéceo hoxe e dálle
voltas no teu corazón: o Señor é Deus, arriba no ceo e abaixo na terra, e que
non hai outro.
Garda os seus mandatos
e leis que eu mando hoxe: serache bo para ti e para os teus fillos despois de
ti, e alongarás os teus días sobre a terra que o Señor, o teu Deus, che vai dar
para sempre".
Palabra
do Señor R/.
Grazas a Deus
SALMO RESPONSORIAL Sal 32,
4-5. 6 e 9. 18-19. 20 e 22
R/. (12b): Feliz o pobo a quen Deus escolleu como
herdade.
A palabra do Señor é recta
e todas as súas obras son leais:
el ama o dereito e a xustiza,
a súa misericordia enche a terra.
A palabra do Señor fixo os ceos,
o alento da súa boca os astros todos,
pois El falou, e todo existiu,
El mandouno, e todo xurdiu.
Os ollos do Señor están postos nos que o temen,
nos que esperan na súa misericordia,
para librar as súas vidas da morte,
para os manter no tempo da miseria.
Nós agardamos o Señor:
El é o noso socorro, o noso escudo.
Veña a nós, Señor, a túa misericordia,
como de ti o esperamos.
Segunda Lectura Rm 8, 14-17
LECTURA DA CARTA DO APÓSTOLO SAN PAULO AOS ROMANOS
Recibistes o Espírito de fillos de adopción, no que clamamos: Abba, Pai
Irmáns:
Cantos se deixan guiar
polo Espírito de Deus, eses son fillos de Deus. Pois non recibistes un espírito
de escravitude, para volverdes ao temor. Non.
Vós recibistes un
espírito de fillos adoptivos, grazas ao que podemos gritar: "Abbá":
Pai!
Este mesmo Espírito,
xuntamente co noso, dá testemuño de que somos fillos de Deus. E, se fillos,
tamén herdeiros: herdeiros de Deus e coherdeiros con Cristo; se padecemos con
el, é para sermos tamén glorificados con
el.
Palabra
do Señor R/.
Grazas a Deus
ALELUIA Cf. Ap 1, 8
Se non se canta, pódese omitir
Aleluia, aleluia.
Gloria ao Pai e ao Fillo e ao Espírito Santo,
ó Deus que é, e que era, e que virá.
Aleluia.
Evanxeo Mt 28, 16-20
LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MATEO
Bautizándoos no nome do Pai e do Fillo e do Espírito Santo
Naquel tempo, os once
discípulos foron a Galilea, ao monte onde Xesús os citara. Vendo a Xesús,
prostráronse perante el, aínda que algúns dubidaban.
Entón acercouse Xesús
e díxolles:
‑ Déuseme todo poder
no ceo e mais na terra. Ide, pois, e facede discípulos meus a todos os pobos,
bautizándoos no nome do Pai e do Fillo e do Espírito Santo, ensinándolles a
gardar canto vos mandei. Asegúrovos que eu estarei sempre convosco ata a fin do
mundo.
Palabra
do Señor R/.
Loámoste, Cristo
UNHA FESTA DESDE A POLIFONÍA DE DEUS PARA UN
MUNDO CHAMADO A ABANDONAR O MONOCROMATISMO
ESCOITA
ACTIVA
Hoxe celebramos a festa da Santísima
Trindade, a festa na que o Deus cristián se nos manifesta como presenza
permanente ao noso lado. O Pai que nos escolle para ser o seu pobo, o Fillo que
nos invita a seguilo e o Espírito Santo que nos alenta, desde o noso camiñar
como Igrexa, para que superemos a tentación do pesimismo e a sensación de
fracaso. Por iso dicimos tamén que é a festa da polifonía de Deus; é dicir, El
ofrécenos moitas músicas para que poidamos interpretar a peza cuxa única letra
é: amádevos uns aos outros e ide e anunciade.
Ben aprendida a letra, esforcémonos por
poñerlle sempre músicas que nos falen de xustiza, igualdade, dignidade,
respecto e solidariedade. Só así entenderemos por que a celebración de hoxe é
unha invitación a mirar ao mundo con ollos de cambio, renovación e compromiso.
Poñámonos logo na súa presenza para
sentir a tenrura da súa achega a nós.
CORAZÓN
MISERICORDIOSO
Porque interpretamos a partitura da
mensaxe de Xesús pensando que somos únicos e que non hai ninguén mellor ca nós,
SEÑOR, QUE A COR DA NOSA VIDA SEXA A ESPERANZA.
Porque seguimos sendo de pensamento
único e excluínte, CRISTO, QUE A COR DA NOSA VIDA SEXA A ESPERANZA.
Porque nos custa entender que todos
somos necesarios, pero ninguén imprescindible, SEÑOR, QUE A COR DA NOSA VIDA
SEXA A ESPERANZA.
PALABRA
ENRAIZADA
Ø O corazón para os
xudeus desenvolve a función do que para nós é a conciencia: o lugar da
reflexión, do discernimento desde onde se toman as opcións radicais da vida de
cada un de nós. Poderiamos dicir que os xudeus consideraban o corazón como a
sede da moralidade. É polo tanto desde aí desde onde temos que entender as
palabras que acabamos de escoitar do libro do Deuteronomio, nas que se nos
chama a non facer as cousas desde o arrouto, senón con reflexión; dedicándolle,
porque son importantes para nós, tempo; pois só con tempo podemos pensar ben e
descubrir que é o importante e que o secundario, o accidental. O malo é que as
voces que máis imos escoitando parece que teñen moita présa, e falan desde a
premura e o xa. E ben sabemos: un xa que non ten continuación no despois virá é
un xa que se esgota e morre, porque non ten mañá. Nós si temos mañá: o que nos
propón Deus, e cara ao que nos tende a man. Pero temos que ilo desenvolvendo xa
desde o aquí, sen que iso supoña esgotarse no xa; ao contrario, o xa do aquí é
o comezo do que será sentir a felicidade de sabérmonos escollidos por quen nos
considera a súa herdade, e coma tal, participantes da súa mesma plenitude. Ese
é o Señor, o mesmo Señor do ceo que nos pide implicármonos en serio nas cousas
da terra.
Ø Deixémonos logo guiar
por este Deus que nos ofrece a forza do Espírito coma sopro que nos vai
empurrando no percorrer da nosa vida. Un Espírito que nos move cara á
liberdade. Unha liberdade que non é destino, senón capacidade de decisión;
posibilidade de elección e responsabilidade na acción. O que nos converte en
persoas, non cousas nin monicreques aos que lles moven os fíos, en
protagonistas da nosa propia vida. E desde a que respondemos non movidos polo
temor e o medo, senón na confianza do Deus que nos quere, non segundos, senón
protagonistas da nosa propia vida.
Ø E diante desta
escolla, a dúbida convértese en confianza; e o temor en acollida. Superemos os
medos e as dúbidas, como fixeron os apóstolos, e comecemos a responder ao seu
envío, porque no ide e ensinade, está a razón de ser hoxe, no medio dun mundo
que se mostra indiferente e ausente fronte a Deus, testemuñas verdadeiramente
agradecidas dun proxecto de salvación diante do que non nos deixa nunca solos;
ao contrario, ofrécesenos para estar con nós, e deste xeito, ante as
dificultades sabernos acompañados e alentados. Respondamos entón ao envío de
Xesús coa resposta sincera e real para facer do mundo reinado crible da súa
mensaxe de amor. Non sexamos tamén nós dos que se deixan vencer polas dúbidas e
dificultades.
FRATERNIDADE
ORANTE
Neste día no que Deus se nos mostra como
Pai que acolle, como Fillo que ama e como Espírito Santo que acompaña, unamos
tamén nós os corazóns para que nunha mesma polifonía orante digamos
xunt@s:
QUE AS NOSAS COMUNIDADES SE CONSTRÚAN
DESDE A PLURALIDADE E O RESPECTO
• Pola Igrexa, para que sexa comunidade na
que tod@s poidan sentirse acollid@s, sen que ninguén se sinta descartad@ nin
ignorad@, OREMOS.
QUE AS NOSAS COMUNIDADES SE CONSTRÚAN
DESDE A PLURALIDADE E O RESPECTO
• Para que nas nosas comunidades
aprendamos a valorar o que os demais nos aportan, e deixemos de queixarnos e
criticar cando alguén non pensa coma nós, OREMOS.
QUE AS NOSAS COMUNIDADES SE CONSTRÚAN
DESDE A PLURALIDADE E O RESPECTO
• Para que aprendamos a ir valorando os
pequenos pasos de cada día, sen caer na tentación de pensar grandes e
irrealizables proxectos que, por non poder cumprilos, acaban por decepcionarnos
e converternos en insatisfeitos permanentes, OREMOS.
QUE AS NOSAS COMUNIDADES SE CONSTRÚAN
DESDE A PLURALIDADE E O RESPECTO
Señor, que co esforzo de tod@s
consigamos facer das nosas comunidades espazos onde poidamos expresarnos con
liberdade e sentirnos acollidos a pesares das nosas discrepancias. P.X.N.S.
Amén.
MIRADA
ESPERANZADA
Dinos o Papa Francisco que: “Toda a vida
e a misión da Igrexa dependen do Espírito Santo; El realiza todas as cousas...
O Espírito Santo fai a unidade da Igrexa: unidade na fe, unidade na
caridade, unidade na cohesión interior. A Igrexa e as Igrexas están chamadas a
deixarse guiar polo Espírito Santo”. Por iso, na forza do Espírito Santo, na
iniciativa de Deus Pai e na invitación ao seguimento do Fillo, dicimos que o
amor achega, namentres o odio destrúe. Camiñemos logo no amor porque:
O amor sorrí, o odio gruñe;
o amor atrae, o odio rexeita;
o amor confía, o odio sospeita;
o amor entenrece, o odio enardece;
o amor canta,o odio espanta;
o amor tranquiliza,o odio altera;
o amor garda silencio, o odio vocifera;
o amor edifica,o odio destrúe;
o amor sementa, o odio arranca;
o amor espera, o odio desespera;
o amor consola, o odio exaspera;
o amor suaviza, o odio irrita;
o amor aclara, o odio confunde;
o amor perdoa, o odio intriga;
o amor vivifica, o odio mata;
o amor é doce; o odio é amargo;
o amor é pacífico; o odio é explosivo;
o amor é veraz, el odio é mentireiro;
o amor é luminoso, o odio é tenebroso;
o amor é humilde, o odio é altaneiro;
o amor é sumiso, o odio é xactancioso;
o amor é manso, o odio é belicoso;
o amor é espiritual, o odio é carnal;
o amor é sublime, o odio é triste.
CANTO
GOZOSO
§ENTRADA: Vinde axiña
§OFERTORIO: Eu soñei
§COMUÑÓN: Ide e pregoade
POWER POINTS
Stma. Trindade-Bene Pagola
Comentarios
Publicar un comentario