Domingo de Resurrección

DOMINGO DE PASCUA DE RESURRECCIÓN

Primeira Lectura    Feit 10, 34a. 37-43

LECTURA DO LIBRO DOS FEITOS DOS APÓSTOLOS

Temos comido e bebido con el despois de que resucitou de entre os mortos

  

            Naqueles días, tomou Pedro a palabra e dixo:

            Vós sabedes o que pasou en toda a Xudea, comezando desde Galilea, despois do bautismo que Xoán predicou: como Deus unxiu con Espírito Santo e con poder a Xesús de Nazaret, que pasou facendo o ben e curando a todos os que estaban asoballados por Satán; pois Deus estaba con el.

            E nós somos testemuñas de todo o que fixo no país dos xudeus e mais en Xerusalén. Matárono, colgándoo dun madeiro. A este resucitouno Deus ao terceiro día e concedeulle que se deixase ver, non de todo o pobo, senón das testemuñas escollidas de antemán por Deus: nós, que comemos e bebemos con el, despois de que resucitou de entre os mortos.

            E mandounos que predicásemos ao pobo e atestemos que el é quen foi constituído por Deus xuíz de vivos e de mortos.

            El é de quen todos os profetas dan este testemuño: todos os que crean nel recibirán polo seu nome o perdón dos pecados.

                        Palabra do Señor                                         R/. Grazas a Deus

SALMO RESPONSORIAL    Sal 117, 1-2. 16ab-17. 22-23

 R/. (24): Este é o día no que o Señor actuou: alegrémonos nel e relouquemos.

Ou: Aleluia.

Loade o Señor porque é bo,

porque é para sempre a súa misericordia.

Que o diga a casa de Israel:

é para sempre a súa misericordia.

A destra do Señor é excelsa,

a destra do Señor fixo proezas.

Non hei morrer, vou vivir,

e pregoar os feitos do Señor.

A pedra que os canteiros desbotaron,

esa mesma, converteuse en esquinal.

Foi o Señor quen o fixo,

unha marabilla á nosa vista.

Segunda Lectura     Col 3, 1-4

Buscade as cousas de alá enriba, onde está Crist

LECTURA DA CARTA DO APÓSTOLO SAN PAULO AOS COLOSENSES

            Irmáns:

            Se resucitastes con Cristo, buscade as cousas de alá enriba, onde Cristo está sentado á dereita de Deus; arelade o de arriba e non o da terra.

            Vós morrestes e a vosa vida está agachada con Cristo en Deus. Cando se manifeste Cristo, que é a vosa vida, daquela tamén vós vos manifestades con El cheos de gloria.

                                   Palabra do Señor                             R/. Grazas a Deus

______________________________________________

Ou tamén:    1 Cor 5, 6b-8

LECTURA DA PRIMEIRA CARTA DO APÓSTOLO SAN PAULO AOS CORINTIOS

Purificádevos do vello fermento, para serdes unha masa nova

            Irmáns:

            Non sabedes que un pouco de fermento leveda a masa toda? Purificádevos do vello fermento, para serdes unha masa nova, coma pans ácimos que sodes.

            Pois o noso año pascual, Cristo, xa foi inmolado.

            Fagamos, logo, a festa pero non con fermento vello nin con fermento de malicia e perversidade, senón con pan ácimo de pureza e de verdade.

                        Palabra do Señor                                         R/. Grazas a Deus

SECUENCIA

(É obrigatorio dicila hoxe; os días dentro da Oitava é potestativo)

Con cánticos de festa, xubilosos,

loemos o que foi pan inmolado,

á Vítima pascual, trigo frutuoso.

Ó Año que, inocente, sen pecado,

co Pai reconciliando os pecadores,

penou polo rabaño, en amor dado.

Loitaron morte e vida, moitas dores,

en gran confrontación; o rei da vida

morreu e reina vivo entre loores.

Que viches, di, María, na amencida?

Que viches, cando estabas no camiño?

A pedra do sepulcro xa corrida.

Choraba eu por Xesús con gran cariño

e foime dado en graza esplendorosa

a gloria do que vence, en aloumiño.

E vin, tamén, os anxos que gloriosas

palabras me dicían de confianza;

vestidos e sudarios vin gozosa.

Xesús resucitou, leda esperanza

para min, tamén para os seus amigos todos

que irán a Galilea en lembranza.

Que Cristo rexurdiu, el o primeiro,

é fe que nesta Pascua proclamamos;

de agora e ata o intre derradeiro

co teu poder de vida camiñamos.

ALELUIA    1 Cor 5, 7b-8a

Se non se canta, pódese omitir.

Aleluia. Aleluia

Foi inmolado Cristo, a nosa Pascua;

así que celebremos festa no Señor.

Aleluia.

Evanxeo    Xn 20, 1-9

LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN

É necesario que resucite de entre os mortos

  

            No día primeiro da semana María a Madalena foi ao sepulcro moi cedo, cando aínda era escuro, e viu que a pedra do sepulcro estaba quitada.

            Botou a correr e, chegando onda Simón Pedro e onda o outro discípulo, a quen amaba Xesús, díxolles:

            ‑ Colleron do sepulcro o Señor, e non sabemos onde o puxeron.

            Pedro e mais o outro discípulo saíron correndo cara ao sepulcro. Corrían os dous á par. Pero o outro discípulo correu máis lixeiro ca Pedro, e chegou primeiro ao sepulcro.

            Abaixándose, viu que estaban os lenzos, pero non entrou. Entón chegou tamén Simón Pedro, que o seguía, e entrou no sepulcro. Viu os lenzos pousados alí. Pero o sudario que envolvera a súa cabeza, non estaba cos panos, senón á parte, enrolado noutro lugar.

            Entón entrou tamén o outro discípulo, que chegara primeiro, ao sepulcro; viu e creu. (Pois aínda non entenderan que, conforme a Escritura, era preciso que resucitase de entre os mortos).

                        Palabra do Señor                                         R/. Loámoste, Cristo

XESÚS RESUCITOU: 

SE CREMOS ESTA BOA NOVA,

ALGO TEN QUE CAMBIAR NA NOSA VIDA

PÓRTICO

Hoxe celebramos a Pascua, a festa das festas, porque é o día da resurrección do Señor. Por iso hoxe, ceos e terra cantan o aleluia, expresión de ledicia que significa" loade ao Señor".

Celebramos hoxe o feito central da nosa fe: que Cristo, despois da súa crucifixión, morte e sepultura, "resucitou ao terceiro día".

Cunha conciencia clara de que non podemos esgotar o contido desta festa de hoxe nun día, senón que ten que encher a nosa existencia, e ser pulo para ir cambiando, comecemos esta celebración.

O PERDÓN

 Porque quedamos instalados no Venres Santo, na morte, no sufrimento, na dor... e non camiñamos cara a  Pascua, que é forza para ir cambiando esas situacións en vida,

SEÑOR, AXÚDANOS A CAMBIAR.

Por tantas incoherencias, por tanta falla de amor, por tantas actitudes da nosa vida coas que non damos testemuño de que a túa resurrección abriunos un novo camiño,

CRISTO, AXÚDANOS A CAMBIAR.

Porque estamos tan afeito s a vivir unha fe rutineira, superficial e de falsas seguridades, que estamos lonxe de abrimos ao cambio e á inseguridade que supón a túa novidade,

SEÑOR, AXÚDANOS A CAMBIAR.

REMUÍÑO

                  A PASCUA É UNHA TRANSFIGURACIÓN / TRANSIGNIFICACIÓN DA NOSA VIDA: Os cristiáns e as cristiás falamos case sempre da resurrección de Cristo coma dun acontecemento que constitúe o fundamento da nosa propia resurrección e que é promesa de vida eterna, máis alá da morte. Pero moitas veces esquecemos que esta resurrección de Cristo é, ao mesmo tempo, o punto de partida para vivir xa desde agora dun xeito anovado e cun dinamismo novo. 

                 Porque crer na resurrección de Cristo é recoñecer que o proxecto de Deus realízase en cada persoa, é recoñecer que se hoxe reina no mundo a opresión baixo variadas formas, se a nosa historia réxese pola lei do máis forte, se a xenreira e a cobiza funcionan coma o motor de moitas vidas; tamén estamos convencidos de que esta triste realidade pode e debe cambiar, non só relativa, senón absolutamente. Porque a palabra resurrección indica que o Reino triúnfa sobre o mundo tebroso. Por iso hoxe nós, con sinceridade e humildade, tamén ternos que preguntamos, cal é a Pascua que debemos dar este ano?, traballamos na comunidade con ledicia, con espírito de diálogo, con respecto, con ganas de aportar sentimento, pensamento e acción ao proxecto común?, en que cousas quedamos durmidos?, hai estruturas que máis parecen unha tumba baleira sobre a que nos agochamos a chorar coma as mulleres do relato bíblico laiándonos do que foi? Pascua non é unha palabra, é acción, forza do Espírito. Non é unha orde estática senón o continuo movemento da historia, é urxencia por pensar, achegar, mellorar. É apertura a novas ideas . 

                  A PASCUA É UN COMPROMISO DE TESTEMUÑO: resurrección precisou testemuñas no seu momento, e precisa deles hoxe tamén. Pero só segundo como vivamos, o noso compromiso será fiable. Co noso xeito de vida, co noso compromiso social e non con discursos baleiros, así é como estamos chamados a facer xermolar as sementes da resurrección. Porque estamos convencidos de que paga a pensa seguir o camiño que nos marcou Xesús de Nazaret e que conduce á verdadeira felicidade, facémolo realidade na nosa vida cotiá: na nosa familia, na nosa sociedade, no noso traballo, na nosa comunidade cristiá... Porque, como nos lembra Paulo, estamos chamados a buscar as cousas do ceo, ou o que é o mesmo, chamados a vivir Domingo de Pascua, coñecendo perfectamente as da terra para ordenalas debidamente segundo unha xerarquía de valores, para que cando chegue a hora de elixir, o fagamos desde a opción fundamental por Cristo Resucitado. O sepulcro baleiro, sen cadáver, é unha chamada á esperanza. Porque o noso Deus quérenos, quere que sexamos felices, gocemos e sorriamos, quere que sexamos persoas de verdade, capaces de comprender, de compartir, libres, coherentes ... Que significamos nós, cristiáns e cristiás para o mundo de hoxe?, Que lévedo lle aportamos?, Que representará para as persoas deste ano 2014 feito de que nós celebremos unha Pascua máis?

ORACIÓN DA COMUNIDADE

Poñámonos no camiño da fraternidade de Deus, e deixémonos levar da súa man dicindo:

Aleluia, resucitou!

·        Pola Igrexa, para que este tempo de Pascua a cuestione a mirarse a si mesma con sinceridade, preguntándose se o abandono masivo de tantos cristiáns e cristiás non se deberá a que a resurrección só é unha palabra ritual, e non forza que dinamiza a vida da sociedade, OREMOS.

Aleluia, resucitou!

·        Polas nosas comunidades, para que o tempo de Pascua que hoxe comezamos sexa de verdade un camiño novo no que sexamos quen de pechar vellas feridas, de esquecer antigas xenreiras e liortas, de desbancamos dun pasado que xa non é, OREMOS.

Aleluia, resucitou!

·        Por nós, para que a ledicia e a esperanza da resurrección se manifeste na nosa vida, visitando enfermos, acompañando aos que están solos, alentando aos tristes, escoitando aos silenciados, OREMOS.

Aleluia, resucitou!

Grazas, Señor, por invitarnos a vivir desde a ledicia, a paz e o perdón a túa resurrección, e así poder encher o nosos corazóns da forza do Espírito. Por Xesucristo, noso imán, noso Señor. Amén.

REFLEXIÓN

Dígoche que non vale

meter o soño azul debaixo das sabas,
pasar de largo, non saber nada,

facer a vista gorda ao que pasa,
gardar a sede de estrelas baixo chave.
Dígoche que non vale

que o amor perda a fala,

que a razón cale,

que a ledicia rompa as súas palabras,

que a paixón confese: Aquí non hai sangue.
Dígoche que non vale

que o gris sempre se saia coa súa,
que o negro se desmande e diga
cruz e raia ao xúbilo do aire.

Volvo á carga e digo: aquí non cabe
esconder a cabeza debaixo das ás
dicir "non sabía", "estou á marxe",
"vivo na miña torre" e "non sei nada".
Dígocho e repítocho: non vale.

Agustín Míralles

CANTOS

ENTRADA:

Termos unha festa ...

LECTURAS:

Canta aleluia ao Señor
OFERTORIO:

Benaventurados
POST-CONSAGRACIÓN:

 Hoxe o Señor, resucitou

PAZ:

Téndeme a túa man
COMUÑÓN:

Pan do ceo

POWER POINTS

Pregón Semana Santa