24 de maio - María Auxiliadora
Imaxes para colorear:
San Sabas no ano 532 narra que en oriente había unha imaxe da Virxe que era chamada "Auxiliadora dos enfermos", porque xunto a ela obrábanse moitas curacións.
San Xoán Damasceno no ano 749 foi o primeiro en propagar a xaculatoria: "María Auxiliadora, rogade por nós". E repite: a Virxe é "auxiliadora para evitar males e perigos e auxiliadora para conseguir a salvación".
En Ucraína, Rusia, celébrase a festa de María Auxiliadora o 1 de outubro desde o ano 1030, nese ano librou á cidade da invasión dunha terrible tribo de bárbaros pagáns.
No ano 1572, o Papa San Pío V ordenou que en todo o mundo católico rezase nas letanias a advocación " María Auxiliadora, rogade, por nós", porque nese ano Nosa Señora librou prodixiosamente na batalla de Lepanto a toda a cristiandade que viña ser destruída por un exército mahometano de 282 barcos e 88.000 soldados.
No ano 1600 os católicos do sur de Alemaña fixeron unha promesa á Virxe de honrala co título de auxiliadora se os libraba da invasión dos protestantes e facía que se terminase a terrible guerra dos 30 anos. A Nai de Deus concedeulles ambos os favores e pronto había xa máis de 70 capelas co título de María Auxiliadora dos cristiáns.
En 1683 os católicos ao obter inmensa vitoria en Viena contra os inimigos da relixión, fundaron a asociación de María Auxiliadora, a cal existe hoxe en máis de 60 paises.
En 1814, o Papa Pío VII, prisioneiro do xeneral Napoleón, prometeu á Virxe que o día que chegase a Roma, en liberdade, declararíao festa de María Auxiliadora. Inesperadamente o pontífice quedou libre, e chegou a Roma o 24 de maio. Desde entón quedou declarado o 24 de maio como día de María Auxiliadora.
En 1860 a Santísima Virxe aparécese a San Xoán Bosco e dille que quere ser honrada co título de "Auxiliadora", e sinálalle o sitio para que lle constrúa en Turín, Italia, un templo.
Empezou a obra do templo con só tres moedas de vinte centavos cada unha, pero foron tantos e tan grande os milagres que María Auxiliadora empezou a obter a favor dos seus devotos, que en só catro anos estivo terminada a Gran Basílica. O Santo adoitaba dicir: "Cada ladrillo deste templo corresponde a un milagre da Santísima Virxe", desde aquel Santuario comeza a estenderse polo mundo a devoción a María baixo o título de Auxiliadora dos Cristiáns.
O nome de Auxiliadora dábaselle xa no ano 1030 á Virxe María, en Ucraína, por liberar aquela rexión da invasión das tribos pagás. Desde entón en Ucraína celébrase cada ano a festa de María Auxiliadora o 1ro de outubro.
Tense constancia de que cara ao ano 1558 xa figuraba nas ladaíñas que se adoitaban recitar no santuario de Loreto Italia.
Esta advocación fíxose forte ante a invasión dos turcos en 1571 onde San Pío V invocouna como María Auxiliadota dos Cristiáns ou cos Príncipes Católicos de Alemaña fieis lle ao catolicismo fronte ás teses protestantes ou fronte ás invasións turcas sobre Viena no século XVII ou, mesmo, como man protectora fronte aos caprichos de Napoleón Bonaparte que levou ao Papa Pío VII ao desterro, e á súa liberación, quixo en 1814 instituir no 24 de maio a súa festa litúrxica.
Pero será exactamente en 1862, en plena madurez de Don Bosco, cando este fai a opción mariana definitiva: Auxiliadora. "A Virxe quere que a honremos co título de Auxiliadora: os tempos que corren son tan aciagos que temos necesidade de que a Virxe nos axude a conservar e a defender a fe cristiá".
Desde esa data o título de Auxiliadora aparece na vida de Don Bosco e na súa obra como "central e sintetizador". A Auxiliadora é a visión propia que Don Bosco ten de María. A lectura evanxélica que fai de María, a experiencia da súa propia vida e a dos seus mozos salesianos, e a súa experiencia eclesial facerlle percibir a María como "Auxiliadora do Pobo de Deus".
En 1863 Don Bosco comeza a construción da igrexa en Turín. Todo o seu capital era de corenta céntimos, e esa foi a primeira paga que fixo ao construtor. Cinco anos máis tarde, o 9 de xuño de 1868, tivo lugar a consagración do templo. O que sorprendeu a Don Bosco primeiro e logo ao mundo enteiro foi que María Auxiliadora construíuse a súa propia casa, para irradiar desde alí o seu patrocinio. Don Bosco chegará a dicir: "Non existe un ladrillo que non sexa sinal dalgunha graza".
Hoxe, salesianos e salesianas, fieis lle ao espírito dos seus fundadores e a través das diversas obras que levan entre mans seguen propondo como exemplo, amparo e estímulo na evanxelización dos pobos o auxilio que vén de Santa María.
TOMADO DE:
Comentarios
Publicar un comentario