Camiñade no amor, igual ca Cristo - Ef 4, 30 - 5, 2

Domingo 19 do Tpo. Ordinario - ciclo B

OS TEUS CAMIÑOS

Teño rabia

 e Ti disme que teño que perdoar.

 Teño medo

 e disme que debo arriscarme.

Teño dúbidas

 e disme que debo crer.

Estou angustiado

 e disme que me tranquilice.

Sinto preguiza

 e disme que debo continuar.

Teño proxectos

 e disme que acepte os teus.

Teño propiedades

 e disme que sexa esmoleiro.

Teño seguridade

 e disme que nada prometes.

Quero ser bo

 e disme que non é suficiente.

Quero mandar

 e disme que debo obedecer.

Quero ser xefe

 e disme que debo servir.

Quero claridade

 e fálasme con parábolas.

Quero símbolos

 e vas directamente ao asunto.

Quero tranquilidade

 e disme que vés traer intranquilidade.

Quero violencia

 e disme que só sabes dar paz.

Prepárome para obxectar

 e disme que debo ofrecer a outra fazula.

Quero paz

 e disme que viñeches traer a espada.

Trato de arrefriar as cousas

 e disme que vés traer lume á terra.

Quero ser o máis grande

 e disme que debo ser o máis pequeno.

Quero permanecer anónimo

 e disme que a miña luz debe permanecer acesa.

Moitas veces non os entendo, 

pero son os teus camiños.