Santos Arcanxos : Miguel, Rafael e Gabriel
Día 29 de
setembro
Santos
Miguel, Gabriel e Rafael, arcanxos
PRIMEIRA Dn
7, 9-10. 13-14
PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NA PROFECÍA DE DANIEL
Milleiros
de milleiros o servían
9Eu estaba
fitando, cando se colocaron uns tronos e un ancián tomou asento. O seu vestido
era branco coma a neve, e os cabelos da súa cabeza coma pura lá; o seu trono
eran labaradas de lume; as súas rodas, lume ardente. 10Un río de lume corría e
derramábase por diante del; miles de milleiros servíano, e dez mil miríadas
estaban de pé diante del. O tribunal abriu a sesión, e abríronse os libros.
13Proseguín
ollando as visións nocturnas, e, velaquí, sobre as nubes do ceo viña alguén
semellante a un fillo de home, que se dirixiu cara ó ancián e presentouse
diante del. 14Foille outorgado poder, maxestade e imperio, e servírono tódolos
pobos, nacións e linguas. O seu poder é un poder eterno, que non pasará nunca,
e o seu reino endexamais non será destruído.
Ou: Ap 12,
7-12a
PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NO LIBRO DA APOCALIPSE
Miguel e
os seus anxos loitaban contra o dragón
Produciuse
unha guerra no ceo; Miguel e os seus anxos combateron contra o dragón. O dragón
combatía cos seus anxos, 8pero non lles puido; e para eles xa non houbo lugar
no ceo. 9Deus botou do ceo ó gran dragón, serpe antiga, chamado Satán e
Satanás, o que fai descarriar a tódolos homes: botouno á terra; e ós seus anxos
con el.
10E oín un
gran berro no ceo, que dicía:
''Arestora chegou a victoria, o poder,
e o reino do
noso Deus,
así como a
soberanía do seu Mesías.
Porque
expulsaron ó acusador dos nosos irmáns,
o que os acusa
diante do noso Deus,
día e noite.
11Pero eles
vencérono gracias ó sangue do Año,
e pola forza
do testemuño que deron,
e porque
quixeron máis morrer que vivir neste mundo.
12Por iso
¡alegrádevos, ceos,
e os que
vivides neles!
¡Pobre terra e
pobre mar!
Porque baixou
Satán onda vós.
Baixou
adoecido
porque sabe
que ten pouco tempo''.
SAL. RESP.
Sal 137, 1-2a. 2bc-3. 4-5
R/ (1c) Cántoche,
Señor, diante dos anxos
Douche as
gracias, Señor, de todo corazón,
cántoche
diante dos anxos
2póstrome cara
ó teu templo
e bendigo o
teu nome,
polo teu amor
e a túa fidelidade.
Mesmo máis
grande cá túa sona
fixéche-la túa
promesa.
3Cando te
chamo, ti respóndesme
e
acrecénta-las miñas forzas.
4Daranche as
gracias, Señor,
tódolos reis
da terra
cando oían os
ditos da túa boca.
5Cantarán os
camiños do Señor,
pois grande é
a gloria do Señor.
ALELUIA Sal
102, 21
Bendicide ó
Señor os seus exércitos;
servidores
que facéde-la súa vontade
EVANXEO Xn
1, 47-51
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN
Veréde-los
anxos de Deus subir e baixar sobre o Fillo do Home
Xesús viu a
Natanael, que viña cara a el e dixo del:
-Aí tedes un
verdadeiro israelita, en quen non hai dobrez.
48Preguntoulle
Natanael:
-¿E de que me
coñeces?
Contestoulle
Xesús:
-Antes de que Felipe chamase por ti, xa eu te vira, cando
estabas debaixo da figueira.
49Respondeulle
Natanael:
-Rabbí, ti
e-lo fillo de Deus, ti e-lo rei de Israel.
50Díxolle
entón Xesús:
-¿Porque che
dixen que te vin debaixo da figueira, xa cres? Pois cousas máis grandes has
ver.
51E concluíu:
-Con toda
verdade volo aseguro: habedes ve-lo ceo aberto, e os anxos de Deus subindo e
baixando onda o Fillo do Home.
Comentarios
Publicar un comentario