Solemnidade de Santa María Nai

30.12.13

Solemnidade de Santa María Nai - 1 de xaneiro

SOLEMNIDADE DE SANTA MARÍA NAI DE DEUS

1 de xaneiro

Primeira Lectura Num 6, 22-27

LECTURA DO LIBRO DOS NÚMEROS
Invocarán o meu nome a prol dos fillos de Israel e Eu bendicireinos

Naquel día, o Señor faloulle a Moisés:

‑ Dilles a Aharón e a seus fillos: Desta maneira habedes de bendicir os fillos de Israel: "Que o Señor te bendiga e te garde; que faga brillar o seu rostro sobre ti e che conceda a súa graza; que o Señor volva os seus ollos cara a ti e che dea a súa paz".

Invocarán así o meu nome en favor dos fillos de Israel e eu bendicireinos.

Palabra do Señor R/. Grazas a Deus

SALMO RESPONSORIAL Sal 66, 2-3. 5. 6 e 8

R/. (2a): Deus teña piedade de nós e nos bendiga.

Deus teña piedade de nós e nos bendiga,

faga brillar o seu rostro sobre nós.

Que se coñeza na terra o teu camiño,

en todas as nacións a túa salvación.

Alégrense e canten as nacións,

porque xulgas os pobos rectamente

e na terra gobernas as nacións.

Lóente os pobos, oh Deus,

lóente todos os pobos.

Que nos bendiga Deus e que o teman

os confíns todos do mundo.

Segunda Lectura Gal 4, 4-7

LECTURA DA CARTA DO APÓSTOLO SAN PAULO AOS GÁLATAS
Deus mandounos o seu Fillo, nacido de muller

Irmáns:

Así que chegou a plenitude dos tempos, Deus mandounos o seu Fillo, nacido de muller e suxeito á Lei, para rescatar os que estabamos baixo a Lei de xeito que puidésemos recibir a adopción de fillos.

A proba de que sodes fillos del é que Deus mandou aos vosos corazóns o Espírito do seu Fillo que exclama Abbá! (que quere dicir meu Pai! ).

Polo tanto, ti xa non es escravo, senón fillo.

E, por seres fillo, tamén, grazas a Deus, es herdeiro.

Palabra do Señor R/. Grazas a Deus

ALELUIA Heb 1, 1-2

Se non se canta, pódese omitir

Aleluia, aleluia.

En moitas ocasións, e de moitos xeitos, veulles falando Deus

ós nosos devanceiros por medio dos profetas;

ultimamente falounos por medio do Fillo

Aleluia.

Evanxeo Lc 2, 16-21

LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS
Encontraron a María e a Xosé e o neno. E despois de oito días puxéronlle de nome Xesús.

Naquel tempo, os pastores foron correndo, e atoparon a María e mais a Xosé, e o neno deitado na manxadoira. Ao que o viron, contaron todo o que lles dixeran do meniño aquel.

E cantos o oíron, quedaron pasmados do que os pastores lles dixeron.

María, que trataba de comprender, conservaba todas estas cousas no seu corazón.

E os pastores volveron, glorificando e loando a Deus por canto oíran e viran, todo como lles fora anunciado.

Ós oito días tocaba circuncidar o neno e puxéronlle de nome Xesús, tal como o chamara o anxo antes da súa concepción.

Palabra do Señor R/. Loámoste, Cristo

Sen Ti non somos nós ...

e sen ti, tampouco

1 de xaneiro 2014 A

Bendición do comezo/saúdo

* Que Deus nos bendiga todos os días do ano.

* Que Deus nos sorría todos os días do ano

* Que Deus se fixe en nós todos os días do ano

* Que Deus nos conceda a súa paz todos os días do ano

PÓRTICO

Deixamos atrás un ano máis e comezamos un aninovo. E nestes momentos nace en cada un e cada unha de nós, dun xeito case espontáneo, a reflexión: é un día idóneo para facer balance do pasado e para proxectar tamén a nosa mirada cara ao que está por vir.

Moitas cousas que nos angustiaban e mesmo parecían insuperables xa pasaron, e hoxe parécennos insignificantes e sen importancia. Mirando cara atrás, os días que foron duros teñen un aspecto diferente; agora sentímonos máis tranquilos e serenos incluso diante do que nos agonía e que tamén un día pasará.

Hoxe comezamos un Aninovo, un ano 2014. Alguén dixo que "en cada comezo hai algo marabilloso que nos axuda a vivir e que nos protexe". E é ben certo: … Deus ofrécenos, unha vez máis, un tempo cheo de esperanza e de posibilidades. Que faremos con el?

PERDÓN

Porque non entendemos que para que haxa paz debemos respectar aos demais, as súas ideas, o seu xeito de pensar... aínda que non coincidan co noso,

SEÑOR, BENDÍCENOS COA TÚA PAZ.

Porque a diferenza dos pastores, non estamos dispostos a deixar atrás comodidades para ir ao teu encontro, CRISTO, BENDÍCENOS COA TÚA PAZ.

Porque non acabamos de ilusionamos ante a mensaxe dun Deus que se fai neno e que vén traemos a paz,

SEÑOR, BENDÍCENOS COA TÚA PAZ.

REMUÍÑO

O grande paradoxo do Nadal é un neno envolto en capizos e deitado nunha manxadoira. Ese foi o sinal que o anxo l1es deu aos pastores para recoñecelo. Na antigüidade, a divindade revelábase a través de signos e prodixios espectaculares. Os mesmos xudeus, non o esquezamos, esperaban unha irrupción gloriosa do Mesías. Pero non, Deus maniféstase nun meniño desvalido a quen seus pais teñen que deitar nunha manxadoira porque non había sitio para eles na pousada.

Quizais hoxe segue a pasamos o mesmo. Nada máis normal e menos significativo que un neniño acabado de nacer. Hainos a milleiros no mundo. O sinal que nos dá o anxo é case unha ironía: non busquemos a Deus no marabilloso e milagreiro, senón no cotiá, no simple nacer de cada ser humano. O noso Deus é un Deus achegado, presente no máis simple e sinxelo da nosa vida. Velaí a grande novidade que celebramos no Nadal.

O Señor te bendiga: Empezar un novo ano é sempre unha bendición. Bendición porque ternos unha oportunidade máis de manifestar, coa nosa vida, a vida que nos trouxo Xesús. Aceptada dende o don, dende a gratuidade, dende sentimos pouco di ante de tanta grandeza, diante dun Deus que se fai pobre para enriquecemos, que se fai pobre para que nós o aceptemos como é. Aceptar esta bendición, abrimos a Deus, é deixar que El nos acompañe, que alumee o noso camiño, que nos aconselle, que nos anime e sobre todo, deixamos querer por EL

Aceptar a bendición de Deus é ter paz no noso corazón, é ser a súa c canle no medio dos nosos irmáns e irmás. Aceptar a bendición de Deus é ser nós mesmos. Neste tempo que nos toca vivir, cómpre, máis que nunca que nós tamén sexamos bendición: coas nosas actitudes de respecto, de diálogo, de solidariedade; coas nosas palabras de ánimo, de agradecemento, de ánimo, de amor, cos nosos feitos. Seremos bendición se valoramos a vida, especialmente a máis desfavorecida, a que pasa pola enfermidade, polo abandono, pola ancianidade. Oxalá que ao longo deste ano que comezamos todo encontro co irmán e a irmá sexa unha bendición, para ir construíndo entre todos o don que Xesús nos trae: a paz.

A paz, don e tarefa: Hoxe celebramos a Xornada Mundial da Paz. a paz non é ausencia de guerra, nin equilibrio de forzas adversarias, nin situación de calma imposta. A paz é Shalom, harmonía con Deus, cos irmáns e coas irmás e coa creación. É felicidade, consecuencia da xustiza, da liberdade e do amor. A paz é don de Deus. Á hora do nacemento de Xesús, a mensaxe que os anxos pregoan é "paz na terra ás persoas que ama Deus". Asemade, a paz é unha tarefa. É responsabilidade común, porque é unha das nosas aspiracións máis fondas, consecuencia do respecto da dignidade da persoa; é cultura solidaria, bens compartidos, sociedade xusta ... a paz non é algo feito, senón un constante quefacer.

A Igrexa fai coincidir o día de aninovo e a oitava de Nadal coa celebración da Xornada Mundial da paz; porque a vinda do Mesías é a inauguración dunha nova xeira, dun tempo novo no que as lanzas se converten en podas e das espadas nacen arados e os oprimidos son liberados. A que esperamos para anotamos en ser voluntarios de paz?

ORACIÓN DA COMUNIDADE

Na festa de Santa María, e neste comezo de ano que nos volve falar outra vez de paz, sentímonos fondamente achegados uns aos outros para dicirlle a Deus.