Non vin traer paz, senón discordia...- Lc 12, 49-53

Domingo 20 de Ordinario - ciclo C

DÉCIMAS SOBRE A PAZ

Moitos que falan da paz,

coidando facer proveito,

dinnos parvadas a feito,

pois a paz nunca será

sufrir, calar, aturar,

deixar que medren os danos

pasando meses e anos, 

voando ceibe a inxustiza,

en tanto que sen ledicia

malviven moitos paisanos.

Palabra curta e enorme

que moitos nos din de présa

con fala erguida e acesa

e confúndena coa orde

que manda quedar conforme

coas trangalladas que amañan

montando formas e mañas,

de xeito que sigan sempre

sufrindo e renxendo o dente

os que pobrezas apañan.

Para dicir paz con verdade,

cómpre poñer a carón

e sen facer división

unha completa igualdade;

pois mentres na realidade

un encha o peto e a panza

e viva a diario en danza,

tendo moi preto de si

quen esfamea e non ri,

será paz sen seguranza.

Desa paz desavogosa

non foi amigo Xesús,

pois que morrendo na cruz

dixo con voz poderosa

ser unha acción proveitosa

erguer a voz sen temor

contra calquera señor

que, abusando en conciencia

con cartos, poder ou ciencia,

lle nega espazo ó amor.