Manda, Señor, o teu Espírito e renova a cara da terra - Salmo 103

Pentecoste - ciclo C

GRAZAS, SEÑOR

Cando ternos unha esperanza total na vida,

a pesar das nosas caídas e as nosas dúbidas.

Cando se sente a desesperación e, porén,

se experimenta un consolo interior

que ninguén nos pode quitar.

Cando experimentamos o racho

da morte propia ou allea e

a sabemos asumir con fe e esperanza.

Cando aceptamos libremente unha responsabilidade,

inda que non teñamos claras as

perspectivas de éxito e de utilidade.

Cando vivimos con serenidade e perseveranza

a existencia de cada día,

ás veces amarga, decepcionante e aniquiladora,

e a aceptamos por unha forza,

cuxa orixe non podemos abarcar nin dominar.

Cando vivimos as tebras do aparente

sen sentido na nosa vida,

porque esperamos unha promesa

que non podemos entender.

Cando vivimos as experiencias fragmentarias do amor,

a beleza e a alegría, como promesa do amor,

a beleza e a alegría plena

que un día recibiremos onda Deus.

Cando somos capaces de orar

no medio das tebras e o silencio,

sabendo que sempre somos escoitados,

inda que non percibamos unha resposta

que se poida razoar.

Grazas, Señor.