Como rezar o Via Lucis - 6ª parte

ADAPTADO DE: www.es.catholic.net

12ª ESTACIÓN:
A DESPEDIDA: XESÚS ENCARGA A SÚA MISIÓN ÓS APÓSTOLOS

Antes de deixar aos seus discípulos o Señor failles o encargo apostólico: a tarefa de estender o Reino de Deus por todo o mundo, de facer chegar a todos os recunchos a Boa Noticia.

Do Evanxeo segundo San Mateo 28, 16-20. (cf. Lc 24, 44-48).

16Os once discípulos fóronse para Galilea ó monte onde Xesús os citara. 17E véndoo, postráronse ante el, anque algúns dubidaban. 18Xesús, achegándose, díxolles:

‑Déuseme todo poder no ceo e mais na terra. 19Ide, pois, e facede discípulos meus a tódolos pobos, bautizándoos no nome do Pai e do Fillo e do Espírito Santo; 20ensinándolles a gardar canto vos mandei. Asegúrovos que eu estarei sempre convosco ata a fin do mundo.

Comentario

Os últimos días de Xesús na terra xunto aos seus discípulos deberon quedar moi gravados nas súas mentes e nos seus corazóns. A intimidade da amizade se ha ir concretando coa proximidade do resucitado, que lles axudou a saborear estes últimos instantes con El. Pero o Señor pon no seu horizonte toda a tarefa que teñen por diante: 'Ide ao mundo enteiro...'. Ese é o seu testamento: hai que porse en camiño para levar a todos a mensaxe que viron e oído.

Están por diante o tres grandes tarefas de todo apóstolo, de todo cristián: predicar, falar de Deus para que a xente crea; bautizar, facer que as persoas cheguen a ser fillos de Deus, que celebren os sacramentos; e vivir segundo o Evanxeo, para parecerse cada día máis a Xesús, o Mestre, o Señor.

Oración

Señor Xesús, que enchiches de esperanza aos apóstolos

co doce mandato de predicar a Boa Nova,

dilata o noso corazón para que creza en nós

o desexo de levar ao mundo, a cada home, a todo home,

a alegría da túa Resurrección, para que así o mundo crea,

e crendo sexa transformado á túa imaxe.

13ª ESTACIÓN:
 XESÚS ASCENDE AO CEO

Cumprida a súa misión entre os homes, Xesús ascende ao ceo. Saíu do Pai, agora volve ao Pai e está sentado á súa dereita. Cristo glorioso está no ceo, e desde alí haberá de vir como Xuíz de vivos e mortos.

Dos Feitos dos Apóstolos 1, 9-11 (cf. Mc 16, 19-20; Lc 24, 50-53).

9En dicindo isto, elevouse á vista deles e unha nube quitóullelo da súa vista. 10E estando eles fitando para o ceo mentres el marchaba, presentáronselles dous homes con vestidos brancos, 11que dixeron:

‑Galileos, ¿que facedes ollando para o ceo? Este Xesús que vos foi levado de entre vós ó ceo, ha volver do mesmo xeito que o vistes ir.

Comentario

Todos reuníronse para a despedida do Mestre. Senten a dor da separación, pero o Señor encheulles de esperanza. Unha esperanza firme: 'Eu estarei convosco todos os días até o fin do mundo'. Por iso os anxos sácanlles deses primeiros instantes de desconcerto, de 'mirar ao ceo'. É o momento de porse a traballar, de empregarse a fondo para levar a mensaxe de alegría, a Boa Noticia, até os confíns do mundo, porque contamos coa compañía de Xesús, que non nos abandona. E non podemos perder un instante, porque o tempo non é noso, senón de Deus, para queimalo no seu servizo.

Xesucristo quixo ir por diante de nós, para que vivamos coa ardente esperanza de acompañalo un día no seu Reino. E está sentado á dereita do Pai, ata que volva ao final dos tempos.

Oración

Señor Xesús,

a túa ascensión ao ceo anúncianos a gloria futura

que destinaches para os que che aman.

Fai, Señor, que a esperanza do ceo nos axude a traballar sen descanso aquí na terra.

Que non permanezamos nunca de brazos cruzados,

senón que fagamos da nosa vida unha sementa continua

de paz e de alegría.

14ª ESTACIÓN:
 A CHEGADA DO ESPÍRITO SANTO EN PENTECOSTE

A promesa firme que Xesús fixo aos seus discípulos é a de enviarlles un Consolador. Cincuenta días despois da Resurrección, o Espírito Santo derrámase sobre a Igrexa nacente para fortalecela, confirmala, santificarla.

Dos Feitos dos Apóstolos 2, 1-4

1 Cando se cumpriron os días de Pentecostés, estaban todos xuntos no mesmo sitio. 2De súpeto, veu do ceo un ruído coma dun forte golpe de vento, que encheu toda a casa onde estaban; 3e apareceron talmente coma linguas de lume, que, repartidas, foron pousando unha sobre cada un deles. 4Que-daron cheos do Espírito Santo e puxéronse a falar noutras linguas, conforme lles concedía o Espírito.

Comentario

Xesús, o Fillo de Deus, está xa no ceo, pero prometeu aos seus amigos que non quedarán sós. E fiel á promesa, o Pai, pola oración de Xesús, envía ao Espírito Santo, a Terceira Persoa da Santísima Trindade. Moi pegados á Virxe, Nai da Igrexa, reciben o Espírito Santo. El é o que enche de luz a mente e de lume o corazón dos discípulos para darlles a forza e o impulso para predicar o Reino de Deus. Queda inaugurado o 'tempo da Igrexa'.

A partir deste momento a Igrexa, que somos todos os bautizados, está en peregrinación por este mundo. O Espírito Santo a guía ao longo da historia da humanidade, pero tamén ao longo da propia historia persoal de cada un, ata que un día participemos do gozo xunto a Deus no ceo.

Oración

Deus Espírito Santo, Doce Hóspede da alma,

Consolador e Santificador noso,

inflama o noso corazón, chea de luz a nosa mente

para que tratémosche cada vez máis e coñezámosche mellor.

Derrama sobre nós o lume do teu amor

para que, transformados pola túa forza,

poñámosche na entraña do noso ser e do noso obrar,

e todo o fagamos baixo o teu impulso.

ORACIÓN FINAL

Señor e noso Deus,

fonte de alegría e de esperanza,

vivimos co teu Fillo os acontecementos 
da súa Resurrección e Ascensión

ata a chegada do Espírito Santo;

fai que a contemplación destes misterios

nos encha da túa graza e nos capacite

para dar testemuño de Xesucristo no medio do mundo.

Pedímosche pola túa Santa Igrexa:

que sexa fiel reflexo das pegadas de Cristo na historia

e que, enchida do Espírito Santo,

manifeste ao mundo os tesouros do teu amor,

santifique aos teus fieis cos sacramentos

e faga partícipes a todos os homes da resurrección eterna.

Por Xesucristo o noso Señor.