As correntes dun río alegran a cidade de Deus - Salmo 45

Dedicación á Basílica de Letrán 

9 de novembro

TEÑO SEDE

Veño a ti  Señor,

porque teño sede de vida,

porque teño sede de felicidade.

porque teño sede de paz,

porque teño sede de saúde,

porque teño sede do seu gozo,

porque teño sede da súa auga viva.

Veño a ti  Señor,

porque teño sede de paz co meu veciño,

porque teño sede de paz no meu matrimonio,

porque teño sede de bos camiños para os meus fillos,

porque teño sede de liberdade.

Veño a ti  Señor,

porque teño sede de abandonar os meus odios,

porque teño sede de abandonar os meus rancores,

porque teño sede de abandonar a miña violencia,

porque teño sede de abandonar a miña agresividade,

porque teño sede de abandonar a miña amargura,

porque teño sede de esquecer os traumas da miña nenez,

porque teño sede de esquecer os meus recordos de fracasos,

porque teño sede de esquecer as inxustizas vividas,

porque teño sede de esquecer os meus sentimentos de soidade.

Tal é o meu desexo por ti, Señor.

Sede no corpo e na alma.

Sede da túa presenza, da túa visión, do teu amor.

Sede de ti. Sede das augas da vida,

que son as únicas que poden traer o descanso á miña alma reseca.

Augas saltarinas no medio do deserto, milagre de luz e frescura,

arroios de alegría, xogo transparente de ondas que cantan

e correntes que bailan sobre a terra seca e as pedras inertes.

Resplandor na noite e melodía no silencio.

Deséxote e ámote. En ti espero e en ti descanso.

Aumenta a miña sede, Señor, para que eu 

intensifique a miña procura das fontes da vida.