Domingo 4 de Coresma A
PRIMEIRA 1 Sam 16, 1b. 6-7. 10-13a
David é unxido coma rei de Israel
PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NO LIBRO PRIMEIRO DE SAMUEL
16 1O Señor faloulle a Samuel: -" Enche o corno de óleo e vaite, de parte miña, onda Ixaí,
o de Belén, pois escollín un rei entre os seus fillos".
6Cando chegaron e viu a Eliab, pensou: -"De seguro que o Señor ten diante de si o seu
unxido". 7Pero o Señor díxolle a Samuel: -"Non te fixes no seu bo ver, nin na súa estatura.
Ese está excluído, pois Deus non olla coma os homes. Os homes ven as aparencias, pero
Deus ve o corazón".
10Ixaí fixo pasar a sete dos seus fillos á vista de Samuel e Samuel dixo: -"Ningún destes é
o escollido do Señor".
11Samuel preguntoulle a Ixaí: -"¿Xa non tes máis rapaces?" E el respondeulle: -"Que-da
aínda o pequeno, que está gardando as ovellas". Samuel díxolle: -"Pois manda que o traian,
xa que non nos sentaremos á mesa ata que el chegue". 12Ixaí mandou que o fosen buscar.
Era loiro, de ollos fermosos e de bo parecer. O Señor dixo a Samuel: -"Ér-guete e únxeo,
pois é este".
13Samuel colleu o corno do óleo e unxiuno diante dos seus irmáns.
SALMO RESP. Sal 22, 1-3a. 3b-4. 5. 6
R/ (1): O Señor é o meu pastor: nada me falta.
O Señor é o meu pastor: nada me falta.
2Os pastos verdecentes lévame a repousar,
lévame a beber ás augas tranquilas:
3El repón as miñas forzas.
Guíame por vereas rectas,
por mor do seu nome.
4Se tiver de pasar por vagoadas sombrizas,
ningún mal temería, pois ti vas comigo:
o teu bastón e o teu caxato son o meu sosego.
5Ti pos para min a mesa,
á cara dos meus inimigos;
únxesme con perfume a cabeza,
e a miña copa reborda.
6A túa bondade e o teu amor vanme seguindo
tódolos días da vida.
Eu habitarei na casa do Señor
ó longo dos meus días.
SEGUNDA Ef 5, 8-14
Érguete de entre os mortos e hate iluminar Cristo
PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NA CARTA DE SAN PAULO APÓSTOLO ÓS EFESIOS
Irmáns e irmás:
8Antes erades tebras pero agora sodes luz no Señor. Así que andade coma fillos da luz,
9(porque a luz é toda bondade, xustiza e verdade), 10tendo en conta o que agrada ó Señor.
11E non compartáde-las obras estériles das tebras; polo contrario, denunciádeas, 12que do
realizado por eses tales ás agachadas dá vergonza mesmo falar. 13Pero todo iso, cando o
delata a luz, queda ó descuberto, 14pois todo o que se manifesta é luz. Por iso dise:
Acorda, ti que estás a durmir,
érguete do medio dos mortos
e Cristo iluminarate.
VERSIÑO Xn 8, 12
Eu son a luz do mundo, di o Señor;
quen me sigue, terá a luz da vida
EVANXEO Xn 9, 1-41 (longo)
Foise, e lavouse, e volveu vendo
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN
9 1O pasar, Xesús viu a un cego de nacemento. 2Entón preguntáronlle os seus discípulos:
-Mestre, ¿quen pecou, para que nacese cego: el ou seus pais?
3Xesús respondeu:
-Nin pecou el nin os seus pais, senón que está cego para que se mostren nel as obras de
Deus. 4Precisamos face-las obras do que me mandou mentres é día; está a chega-la noite e
daquela ninguén pode traballar. 5Mentres eu estou no mundo, son a luz do mundo.
6Dito isto, cuspiu na terra e fixo lama co cuspe e untouna polos ollos do cego, 7dicíndolle:
-Vaite lavar na piscina de Siloé (que quere dicir "enviado").
El foi, lavouse e volveu con vista. 8Entón os veciños e os que antes o viran andar a pedir preguntaban:
-¿Non é este o que estaba sentado pedindo?
9Uns decían: "éche o mesmo"; outros, "non, é un que se lle asemella"; e el dicía: "son eu".
10Entón preguntábanlle:
-Daquela ¿como se che abriron os ollos?
11El respondeu:
-O home que se chama Xesús fixo lama, untoume os ollos, e díxome: "Vai a Siloé e
lávate". Entón fun e, ó que me lavei, comecei a ver.
12Preguntáronlle:
-¿Onde está ese?
El contestou:
-Non o sei.
13Levaron onda os fariseos o que fora cego. 14(Era sábado o día que Xesús fixera lama e
lle abrira os ollos). 15E outra vez lle preguntaban tamén os fariseos como chegara a ver. El
respondeulles:
-Untoume lama polos ollos, laveime e vexo.
16Algúns dos fariseos dicían: "Este home non vén de Deus, que non garda o sábado".
Outros, en cambio, dicían: "¿Como ía poder un home pecador facer estes sinais?" E había
división entre eles.
17Entón preguntáronlle outra vez ó cego:
-¿A ti que che parece ese home que lles deu a vista ós teus ollos?
El contestou:
-Que é un profeta.
18Os xudeus non lle creron que fose cego e que chegase a ver, ata que chamaron polos
seus pais 19e lles preguntaron:
-¿É este o voso fillo, o que vós dicides que naceu cego? Logo ¿como é que agora ve?
20Os pais responderon:
-Nós sabemos que este é o noso fillo e que naceu cego: 21como é que agora ve, non o
sabemos; nin sabemos tampouco quen lle deu a vista. Preguntádelle a el, que ten anos para
falar en por si.
22(Isto dixérono os pais, porque lles tiñan medo ós xudeus, pois xa se puxeran de acordo
en que, se alguén o recoñecía coma Mesías, botábano da sinagoga. 23Por isto dixeron seus
pais: "Ten idade, preguntádelle a el").
24Chamaron por segunda vez polo home que fora cego e dixéronlle:
-Dá gloria a Deus: nós sabemos que ese home é un pecador.
25El entón respondeu:
-Eu non sei se é un pecador; só sei unha cousa: que eu antes era cego e que agora vexo.
26Dixéronlle entón:
-Pero ¿que foi o que che fixo? ¿Como che deu a vista?
27Respondeulles:
-Xa volo dixen e non me fixestes caso. ¿Por que queredes oílo outra vez? ¿Ou é que tamén
queredes facervos discípulos del?
28Eles enchérono de aldraxes e dixéronlle:
-Serás ti discípulo del; nós somos discípulos de Moisés. 29Nós sabemos que a Moisés lle
falou Deus; deste, polo contrario, non sabemos de onde é.
30O home replicoulles:
-Pois nisto precisamente está o admirable: en que vós non sabedes de onde é e el déulle-la
vista ós meus ollos. 31Sabemos que Deus non escoita os pecadores, pero se un é piadoso e
fai a súa vontade, a ese escóitao. 32Endexamais non se soubo de ninguén que dese vista a
un cego de nacemento: 33se este non viñese de Deus, non podía facer nada.
34Respondéronlle eles:
-Ti naciches todo metido en pecados ¿e vasnos ensinar a nós?
E botárono fóra.
35Oíu Xesús que o botaran fóra, buscouno e preguntoulle:
-¿Cres ti no Fillo do Home?
36El respondeulle:
-¿E quen é, Señor, para que crea nel?
37Díxolle Xesús:
-Éche o mesmo que estás vendo e que está a falar contigo.
38El dixo:
-Creo, Señor.
E postrouse diante del.
39Entón dixo Xesús:
-Para realizar un xuízo vin eu a este mundo: para que os que non ven, vexan; e os que ven,
se volvan cegos.
40Oíron isto algúns dos fariseos que estaban onda el, e preguntáronlle:
-¿E, logo, nós tamén estamos cegos?
41Xesús contestoulles:
-Se estivesedes cegos, non teriades pecado; mais, como dicides que vedes, o voso pecado
permanece.
Ou máis breve: 1. 6-9. 13-17. 34-38
9 1O pasar, Xesús viu a un cego de nacemento. 2Entón, 6dito isto, cuspiu na terra e fixo lama co cuspe e untouna polos ollos do cego, 7dicíndolle:
-Vaite lavar na piscina de Siloé (que quere dicir "enviado").
El foi, lavouse e volveu con vista. 8Entón os veciños e os que antes o viran andar a pedir preguntaban:
-¿Non é este o que estaba sentado pedindo?
9Uns decían: "éche o mesmo"; outros, "non, é un que se lle asemella"; e el dicía: "son eu".
13Levaron onda os fariseos o que fora cego. 14(Era sábado o día que Xesús fixera lama e
lle abrira os ollos). 15E outra vez lle preguntaban tamén os fariseos como chegara a ver. El
respondeulles:
-Untoume lama polos ollos, laveime e vexo.
16Algúns dos fariseos dicían: "Este home non vén de Deus, que non garda o sábado".
Outros, en cambio, dicían: "¿Como ía poder un home pecador facer estes sinais?" E había
división entre eles.
17Entón preguntáronlle outra vez ó cego:
-¿A ti que che parece ese home que lles deu a vista ós teus ollos?
El contestou:
-Que é un profeta.
34Respondéronlle eles:
-Ti naciches todo metido en pecados ¿e vasnos ensinar a nós?
E botárono fóra.
35Oíu Xesús que o botaran fóra, buscouno e preguntoulle:
-¿Cres ti no Fillo do Home?
36El respondeulle:
-¿E quen é, Señor, para que crea nel?
37Díxolle Xesús:
-Éche o mesmo que estás vendo e que está a falar contigo.
38El dixo:
-Creo, Señor.
E postrouse diante del.
Comentarios
Publicar un comentario