Nós somos testemuñas destas palabras e tamén o Espírito Santo

Domingo 3 de Pascua - ciclo C

DESDE QUE TI TE FUCHES

Desde que Ti te fuches non temos pescado nada.

Levamos vinte séculos botando inutilmente

as redes da vida, e entre as súas mallas

só pescamos o baleiro.

Imos queimando horas e a alma segue seca.

Volvémonos estériles o mesmo que unha terra

cuberta de cemento.

Estaremos xa mortos?

Desde fai cantos anos non nos rimos?

Quen recorda a última vez que amamos?

E unha tarde Ti volves e disnos:

« Bota a rede á túa dereita, atrévete de novo a confiar,

abre a túa alma, saca do vello cofre

as novas ilusións, dálle corda ao corazón,

érguete e camiña».

E facémolo só por darche gusto.

e, de súpeto, as nosas redes desbordan alegría,

resucítanos o gozo e é tanto o peso de amor

que recollemos, que a rede rómpesenos

cargada de cento cincuenta esperanzas.

Ah, Ti, fecundador de almas: achégate á nosa beira,

camiña sobre a auga da nosa indiferenza,

devólvenos, Señor, á túa alegría

José Luís Martín Descalzo

xa nos tes aqui