Domingo 3 de Pascua C
DOMINGO III DE PASCUA
- CICLO C
Primeira Lectura Feit 5, 27b-32. 40b-41
LECTURA DO LIBRO DOS FEITOS DOS APÓSTOLOS
Nós somos testemuñas destas
palabras e tamén o Espírito Santo,
Naqueles
días, o xefe dos sacerdotes interrogou os apóstolos:
‑
Expresamente vos mandamos que non ensinásedes nese nome, e vós enchestes
Xerusalén coa vosa doutrina. Vós queredes botar sobre nosoutros o sangue dese
home.
Pedro
e os apóstolos responderon:
‑
Cómpre obedecer a Deus antes ca aos homes. O Deus de nosos pais resucitou a
Xesús, a quen vós matastes colgándoo dun madeiro; pois a este enxalzouno Deus
coa súa dereita, facéndoo Xefe e Salvador, a fin de lle outorgar a Israel a
conversión e o perdón dos pecados. E nós somos testemuñas destas cousas e tamén
o Espírito Santo, que Deus dá aos que o obedecen.
Azoutaron
aos apóstolos e ordenáronlles que non falasen no nome de Xesús, e deixáronos
ir.
Eles
saíron de diante do consello moi alegres de resultaren dignos de sufrir por mor
do nome de Xesús.
Palabra do Señor R/. Grazas a Deus
SALMO
RESPONSORIAL Sal 29, 2 e 4. 5 e 6. 11 e 12a e 13b
R/ (2a): Eu lóote, Señor,
porque me libraches.
Ou: Aleluia.
Eu lóote, Señor, porque me
libraches
e non deixaches rirse de min os
inimigos.
sacaches do abismo a miña vida,
fixéchesme revivir,
lonxe dos que baixan ao sepulcro.
Cantádelle ao Señor os seus
amados,
loade o seu santo nome.
O seu furor dura só un intre;
o seu favor, toda a vida.
Se hai pranto á tardiña,
ó abrente xa hai ledicia.
Escoita, Señor; ten compaixón de
min,
Señor, ven socorrerme.
Trocaches o meu lamento en danza,
Señor, meu Deus, hei loarte por
sempre.
Segunda Lectura Ap 5, 11-14
LECTURA DO LIBRO DA APOCALIPSE
É digno o Año a quen mataron de
recibir a forza e a riqueza
Eu,
Xoán, vin e oín a voz de moitos anxos arredor do trono e dos animais e dos
anciáns: o número deles era de milleiros e milleiros. Proclamaban con forte
voz:
"Merecente
é o Año, por estar degolado,
de recibir o poder, a riqueza, a
sabedoría, a forza,
a honra, a gloria e a
bendición".
E
oín que todas as criaturas que están no ceo e na terra e debaixo da terra e
enriba do mar e todas as cousas que hai nelas, proclamaban:
"Para
quen está sentado no trono e para o Año:
a bendición, a honra, a gloria e
o poder
polos séculos dos séculos".
E
os catro animais dicían: "Amén" e os anciáns caeron en adoración.
Palabra do Señor R/.
Grazas a Deus
ALELUIA
Se non se canta, pódese omitir.
Aleluia, aleluia.
Resucitou Cristo, que creou todas
as cousas
e tivo misericordia do xénero
humano.
Aleluia.
Evanxeo Xn 21, 1-19 (longo)
LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN
Foi Xesús, colleu o pan e
déullelo, e igualmente o peixe
Naquel
tempo, aparecéuselles outra vez Xesús aos seus discípulos onda o lago de
Tiberíades. Foi deste xeito: estaban xuntos Simón Pedro, Tomé o chamado
Xemelgo, Natanael o de Caná de Galilea, os do Zebedeo, e mais outros dous
discípulos seus.
Simón
Pedro díxolles:
‑
Vou pescar.
Eles
contestaron:
‑
Imos tamén nós contigo.
Saíron,
e subiron a bordo. Pero aquela noite non colleron nada. Xusto cando acababa de
romper o día, presentouse Xesús na ribeira do lago. Pero non se decataron os
discípulos de que era Xesús. Xesús preguntoulles:
‑
Rapaces, tedes algo que comer?
Eles
responderon:
‑
Non.
Díxolles
entón:
‑
Largade o aparello por estribor e atoparedes.
Eles
largárono, e xa non podían halalo a bordo, de tanto peixe. Entón, aquel
discípulo a quen amaba Xesús díxolle a Pedro:
‑
É o Señor.
Entón
Simón Pedro, ao escoitar que era o Señor, cinguiu o vestido ‑ pois estaba
espido ‑ e botouse ao mar. Os outros discípulos chegaron no bote -porque non
estaban lonxe da terra senón a menos de cen metros-, remolcando o aparello cos
peixes.
Cando
vararon en terra, viron que había unhas brasas cun peixe enriba, e mais pan.
Xesús díxolles:
‑
Traede peixes dos que acabades de coller.
Simón
Pedro subiu ao bote e arrastrou para terra o aparello cheo de cento cincuenta e
tres peixes grandes; e, con seren tantos, non rachou o aparello.
Xesús
díxolles:
‑
Vinde comer.
Ningún
dos seus discípulos se atrevía a preguntarlle "ti quen es", sabedores
de que era o Señor. Foi Xesús, colleu o pan e déullelo, e igualmente o peixe.
Esta
foi a terceira vez que Xesús se manifestou aos seus discípulos resucitado de
entre os mortos.
Cando
xa comeran, preguntoulle Xesús a Simón Pedro:
‑
Simón de Xoán, ámasme máis ca estes?
El
contestoulle:
‑
Si, Señor, ti sabes que te quero.
Xesús
díxolle:
‑
Apacenta os meus años.
E
de novo preguntoulle por segunda vez:
‑
Simón de Xoán, ámasme?
El
respondeulle:
‑
Si, Señor, ti sabes que te quero.
Xesús
díxolle:
‑
Apacenta as miñas ovellas.
E
preguntoulle por terceira vez:
‑
Simón de Xoán, quéresme?
Entristeceuse
Pedro de que lle preguntase por terceira vez
"quéresme?", e respondeulle:
‑
Señor, ti sábelo todo, ti ben sabes que te quero.
Xesús
díxolle:
‑
Apacenta as miñas ovellas. Con toda verdade cho aseguro: cando eras novo
vestíaste ti e ías onde querías; cando te fagas vello, estenderás as túas mans,
e vestirate outro e levarate onde non queres.
Dixo
isto para significar con que clase de morte había de dar gloria a Deus. E
despois engadiu:
-
Sígueme.
Palabra
do Señor R/.
Loámoste, Cristo
______________________________________________________________________
Ou máis breve: 1-14
LECTURA DO SANTO
EVANXEO SEGUNDO XOÁN
Naquel
tempo, aparecéuselles outra vez Xesús aos seus discípulos onda o lago de
Tiberíades. Foi deste xeito: estaban xuntos Simón Pedro, Tomé o chamado
Xemelgo, Natanael o de Caná de Galilea, os do Zebedeo, e mais outros dous
discípulos seus.
Simón
Pedro díxolles:
‑
Vou pescar.
Eles
contestaron:
‑Imos
tamén nós contigo.
Saíron,
e subiron a bordo. Pero aquela noite non colleron nada. Xusto cando acababa de
romper o día, presentouse Xesús na ribeira do lago. Pero non se decataron os
discípulos de que era Xesús. Xesús preguntoulles:
‑
Rapaces, tedes algo que comer?
Eles
responderon:
‑
Non.
Díxolles
entón:
‑
Largade o aparello por estribor e atoparedes.
Eles
largárono, e xa non podían halalo a bordo, de tanto peixe. Entón, aquel
discípulo a quen amaba Xesús díxolle a Pedro:
‑
É o Señor.
Entón
Simón Pedro, ao escoitar que era o Señor, cinguiu o vestido ‑ pois estaba
espido ‑ e botouse ao mar. Os outros discípulos chegaron no bote -porque non
estaban lonxe da terra senón a menos de cen metros-, remolcando o aparello cos
peixes.
Cando
vararon en terra, viron que había unhas brasas cun peixe enriba, e mais pan.
Xesús díxolles:
‑
Traede peixes dos que acabades de coller.
Simón
Pedro subiu ao bote e arrastrou para terra o aparello cheo de cento cincuenta e
tres peixes grandes; e, con seren tantos, non rachou o aparello.
Xesús
díxolles:
‑
Vinde comer.
Ningún
dos seus discípulos se atrevía a preguntarlle "ti quen es", sabedores
de que era o Señor. Foi Xesús, colleu o pan e déullelo, e igualmente o peixe.
Esta
foi a terceira vez que Xesús se manifestou aos seus discípulos resucitado de
entre os mortos.
POWER POINTS
CANTO GOZOSO
· ENTRADA:
· ASPERSIÓN:
A auga do Señor
· LECTURAS:
· OFERTORIO:
· COMUÑÓN:
Comentarios
Publicar un comentario