PARA A CATEQUESE: SOBRE O TEMPO PASCUAL I

ADAPTADO DE : http://www.iglesiadeasturias.org/liturgia/FormacionTiPascual7.htm

Domingo de Pascua: O Domingo que dura 50 días

O domingo do Ano Litúrxico máis importante, o Día do Señor por excelencia é domingo de Pascua, que comeza coa Vixilia Pascual, é.

A Comunidade cristiá comeza ese domingo ata o Domingo de Pentecoste, un tempo especial para conmemorar e celebrar durante os seguinte cincuenta dias que Cristo vive en Deus e em nós, a Igrexa na que derrama e infunde o Espírito Santo.

As Normas Universales sobre o Ano Litúrxico e o Calendario din que «O Domingo de Resurrección e o cincuenta días seguintes até o día de Pentecoste hai que celebralos con alegría e xúbilo, coma se dun só día tratásese, coma se fose só un domingo solemne. Estes días cántase de modo especial o “aleluia”.

A orixe dos 50 días da Pascua

Xa nos primeiros séculos as comunidades cristiás outorgaban especial relevancia a este tempo e comezaron a destacar e distinguir un dos domingos do ano: O domingo seguinte á festa pascual dos xudeus (é dicir, o domingo seguinte da primeira lúa chea de primavera). Ata entón non destacaban ningún día para celebrar a Pascua de Cristo, porque todos os domingos eran e -son na actualidade- «festa de pascua», a celebración da resurrección de Xesús.

Cando no século II estableceron o Domingo de Pascua, empezaron a prepararse especialmente para ese día, facendo oración e xaxúns especiais. Desa preparación xurdiu tamén a Vixilia Pascual, o Triduo Pascual e a preparación do corenta días (Coresma), en principio para preparar aos catecúmenos para o seu Bautismo na Vixilia Pascual; logo para preparar aos pecadores (penitentes) para facer penitencia e celebrar o Sacramento da Reconciliación, e por último, para preparar a comunidade enteira para a Festa da Pascua.