Mensaxe pascual do Papa Francisco 2016
Queridos irmáns e irmás, Feliz Pascua!
Xesucristo, encarnación da misericordia de Deus, morreu en cruz por amor, e por amor resucitou. Por iso hoxe proclamamos: Xesús é o Señor!
A súa resurrección cumpre plenamente a profecía do Salmo: «A misericordia de Deus é eterna», o seu amor é para sempre, nunca morre. Podemos confiar totalmente nel, e dámoslle grazas porque descendeu por nós ata o fondo do abismo.
Ante as simas espirituais e morais da humanidade, ante ao baleiro que se crea no corazón e que provoca odio e morte, soamente unha infinita misericordia pode darnos a salvación. Só Deus pode encher co seu amor este baleiro, estas fosas, e facer que non nos afundamos, e que podamos seguir avanzando xuntos cara á terra da liberdade e da vida.
O anuncio gozoso da Pascua: Xesús, o crucificado, «non está aquí, resucitou!» (Mt 28,6), ofrécenos a certeza consoladora de que se salvou o abismo da morte e, con iso, quedou derrotado o loito, o pranto e a angustia (cf. Ap 21,4). O Señor, que sufriu o abandono dos seus discípulos, o peso dunha condena inxusta e a vergoña dunha morte infame, fainos agora partícipes da súa vida inmortal, e concédenos a súa mirada de tenrura e compaixón cara aos famentos e sedientos, os estranxeiros e os encarcerados, os marxinados e descartados, as vítimas do abuso e a violencia. O mundo está cheo de persoas que sofren no corpo e no espírito, mentres que as crónicas diarias están repletas de informes sobre delitos brutais, que a miúdo se cometen no ámbito doméstico, e de conflitos armados a gran escala que someten a poboacións enteiras a probas indicibles.
Cristo resucitado indica camiños de esperanza á querida Siria, un país desgarrado por un longo conflito, co seu triste rastro de destrución, morte, desprezo polo dereito humanitario e a desintegración da convivencia civil. Encomendamos ao poder do Señor resucitado as conversacións en curso, para que, coa boa vontade e a cooperación de todos, se poidan recoller froitos de paz e emprender a construción unha sociedade fraterna, respectuosa da dignidade e os dereitos de todos os cidadáns. Que a mensaxe de vida, proclamado polo anxo xunto á pedra removida do sepulcro, afaste a dureza do noso corazón e promova un intercambio fecundo entre pobos e culturas nas zonas da conca do Mediterráneo e de Medio Oriente, en particular en Iraq, Iemen e Libia. Que a imaxe do home novo, que resplandece no rostro de Cristo, fomente a convivencia entre israelís e palestinos en Terra Santa, así como a dispoñibilidade paciente e o compromiso cotián de traballar na construción dos cimentos dunha paz xusta e duradeira a través de negociacións directas e sinceras. Que o Señor da vida acompañe os esforzos para alcanzar unha solución definitiva da guerra en Ucraína, inspirando e apoiando tamén as iniciativas de axuda humanitaria, incluída a de liberar ás persoas detidas.
Que o Señor Xesús, a nosa paz (cf. Ef 2,14), que coa súa resurrección venceu o mal e o pecado, avive nesta festa de Pascua a nosa proximidade ás vítimas do terrorismo, esa forma cega e brutal de violencia que non cesa de derramar sangue inocente en diferentes partes do mundo, como ocorreu nos recentes atentados en Bélxica, Turquía, Nixeria, Chad, Camerún e Costa do Marfil; que leve a bo termo o fermento de esperanza e as perspectivas de paz en África; penso, en particular, en Burundi, Mozambique, a República Democrática do Congo e no Sudán do Sur, lacerados por tensións políticas e sociais.
Deus venceu o egoísmo e a morte coas armas do amor; o seu Fillo, Xesús, é a porta da misericordia, aberta de pao a pao para todos. Que a súa mensaxe pascual se proxecte cada vez máis sobre o pobo venezolano, nas difíciles condicións nas que vive, así como sobre os que teñen nas súas mans o destino do país, para que se traballe en pos do ben común, buscando formas de diálogo e colaboración entre todos. E que se promova en todo lugar a cultura do encontro, a xustiza e o respecto recíproco, o único que pode asegurar o benestar espiritual e material dos cidadáns.
O Cristo resucitado, anuncio de vida para toda a humanidade que reverbera a través dos séculos, convídanos a non esquecer aos homes e as mulleres en camiño para buscar un futuro mellor. Son un xentío cada vez máis grande de emigrantes e refuxiados -incluíndo moitos nenos- que foxen da guerra, a fame, a pobreza e a inxustiza social. Estes irmáns e irmás nosos, atopan demasiado a miúdo no seu percorrido a morte ou, en todo caso, o rexeitamento de quen poderían ofrecelos hospitalidade e axuda.
Que a cita do próximo Cume Mundial Humanitario non deixe de pór no centro á persoa humana, coa súa dignidade, e desenvolver políticas capaces de asistir e protexer ás vítimas de conflitos e outras situacións de emerxencia, especialmente aos máis vulnerables e os que son perseguidos por motivos étnicos e relixiosos.
Que, neste día glorioso, «goce tamén a terra, alagada de tanta claridade» (Pregón pascual), aínda que sexa tan maltratada e vilipendiada por unha explotación ávida de ganancias, que altera o equilibrio da natureza. Penso en particular ás zonas afectadas polos efectos do cambio climático, que en ocasións provoca seca ou inundacións, coas consecuentes crises alimentarias en diferentes partes do planeta.
Cos nosos irmáns e irmás perseguidos pola fe e pola súa fidelidade ao nome de Cristo, e ante o mal que parece prevalecer na vida de tantas persoas, volvamos escoitar as palabras consoladoras do Señor: «Non teñades medo. Eu vencín ao mundo!» (Xn 16,33). Hoxe é o día brillante desta vitoria, porque Cristo derrotou á morte e a súa resurrección fixo resplandecer a vida e a inmortalidade (cf. 2 Tm 1,10). «Sacounos da escravitude á liberdade, da tristeza á alegría, do loito á celebración, da escuridade á luz, da servidume á redención. Por iso dicimos ante el: Aleluia!» (Melitón de Sardes, Homilía Pascual).
A quen nas nosas sociedades perderon toda esperanza e o gusto de vivir, aos anciáns atafegados que na soidade senten perder vigor, aos mozos a quen parece faltarlles o futuro, a todos dirixo unha vez máis as palabras do Señor resucitado: «Mira, fago novas todas as cousas... ao que teña sede eu dareille da fonte da auga da vida gratuitamente» (Ap 21,5-6). Que esta mensaxe consolador de Xesús nos axude a todos nós a renovar con maior vigor a construción de camiños de reconciliación con Deus e cos irmáns.
Saúdos de Pascua do Santo Pai
Queridos irmáns e irmás, desexo renovar os meus desexos de Boa Pascua a todos vostedes, vindos a Roma desde diversos países, como tamén a cuantos se conectaron a través da televisión, a radio e outros medios de comunicación. Que poida resoar nos vosos corazóns, nas vosas familias e comunidades o anuncio da Resurrección, acompañado da calorosa luz da presenza de Xesús vivo: presenza que ilumina, reconforta, perdoa, sosiega... Cristo venceu o mal na raíz: é a Porta da salvación, aberta de pao a pao para que cada un poida atopar misericordia.
Agradézolles a súa presenza e a súa alegría neste día de festa. Un agradecemento particular polo don das flores, que tamén este ano proveñen dos Países Baixos.
Leven a todos a alegría de Cristo Resucitado. E por favor, non esquezan rezar por min.
Bo xantar pascual e ata pronto!
https://www.aciprensa.com/noticias/texto-completo-mensaje-pascual-del-papa-francisco-y-bendicion-urbi-et-orbi-2016-70664/
Xesucristo, encarnación da misericordia de Deus, morreu en cruz por amor, e por amor resucitou. Por iso hoxe proclamamos: Xesús é o Señor!
A súa resurrección cumpre plenamente a profecía do Salmo: «A misericordia de Deus é eterna», o seu amor é para sempre, nunca morre. Podemos confiar totalmente nel, e dámoslle grazas porque descendeu por nós ata o fondo do abismo.Ante as simas espirituais e morais da humanidade, ante ao baleiro que se crea no corazón e que provoca odio e morte, soamente unha infinita misericordia pode darnos a salvación. Só Deus pode encher co seu amor este baleiro, estas fosas, e facer que non nos afundamos, e que podamos seguir avanzando xuntos cara á terra da liberdade e da vida.
O anuncio gozoso da Pascua: Xesús, o crucificado, «non está aquí, resucitou!» (Mt 28,6), ofrécenos a certeza consoladora de que se salvou o abismo da morte e, con iso, quedou derrotado o loito, o pranto e a angustia (cf. Ap 21,4). O Señor, que sufriu o abandono dos seus discípulos, o peso dunha condena inxusta e a vergoña dunha morte infame, fainos agora partícipes da súa vida inmortal, e concédenos a súa mirada de tenrura e compaixón cara aos famentos e sedientos, os estranxeiros e os encarcerados, os marxinados e descartados, as vítimas do abuso e a violencia. O mundo está cheo de persoas que sofren no corpo e no espírito, mentres que as crónicas diarias están repletas de informes sobre delitos brutais, que a miúdo se cometen no ámbito doméstico, e de conflitos armados a gran escala que someten a poboacións enteiras a probas indicibles.
Cristo resucitado indica camiños de esperanza á querida Siria, un país desgarrado por un longo conflito, co seu triste rastro de destrución, morte, desprezo polo dereito humanitario e a desintegración da convivencia civil. Encomendamos ao poder do Señor resucitado as conversacións en curso, para que, coa boa vontade e a cooperación de todos, se poidan recoller froitos de paz e emprender a construción unha sociedade fraterna, respectuosa da dignidade e os dereitos de todos os cidadáns. Que a mensaxe de vida, proclamado polo anxo xunto á pedra removida do sepulcro, afaste a dureza do noso corazón e promova un intercambio fecundo entre pobos e culturas nas zonas da conca do Mediterráneo e de Medio Oriente, en particular en Iraq, Iemen e Libia. Que a imaxe do home novo, que resplandece no rostro de Cristo, fomente a convivencia entre israelís e palestinos en Terra Santa, así como a dispoñibilidade paciente e o compromiso cotián de traballar na construción dos cimentos dunha paz xusta e duradeira a través de negociacións directas e sinceras. Que o Señor da vida acompañe os esforzos para alcanzar unha solución definitiva da guerra en Ucraína, inspirando e apoiando tamén as iniciativas de axuda humanitaria, incluída a de liberar ás persoas detidas.
Que o Señor Xesús, a nosa paz (cf. Ef 2,14), que coa súa resurrección venceu o mal e o pecado, avive nesta festa de Pascua a nosa proximidade ás vítimas do terrorismo, esa forma cega e brutal de violencia que non cesa de derramar sangue inocente en diferentes partes do mundo, como ocorreu nos recentes atentados en Bélxica, Turquía, Nixeria, Chad, Camerún e Costa do Marfil; que leve a bo termo o fermento de esperanza e as perspectivas de paz en África; penso, en particular, en Burundi, Mozambique, a República Democrática do Congo e no Sudán do Sur, lacerados por tensións políticas e sociais.
Deus venceu o egoísmo e a morte coas armas do amor; o seu Fillo, Xesús, é a porta da misericordia, aberta de pao a pao para todos. Que a súa mensaxe pascual se proxecte cada vez máis sobre o pobo venezolano, nas difíciles condicións nas que vive, así como sobre os que teñen nas súas mans o destino do país, para que se traballe en pos do ben común, buscando formas de diálogo e colaboración entre todos. E que se promova en todo lugar a cultura do encontro, a xustiza e o respecto recíproco, o único que pode asegurar o benestar espiritual e material dos cidadáns.
O Cristo resucitado, anuncio de vida para toda a humanidade que reverbera a través dos séculos, convídanos a non esquecer aos homes e as mulleres en camiño para buscar un futuro mellor. Son un xentío cada vez máis grande de emigrantes e refuxiados -incluíndo moitos nenos- que foxen da guerra, a fame, a pobreza e a inxustiza social. Estes irmáns e irmás nosos, atopan demasiado a miúdo no seu percorrido a morte ou, en todo caso, o rexeitamento de quen poderían ofrecelos hospitalidade e axuda.
Que a cita do próximo Cume Mundial Humanitario non deixe de pór no centro á persoa humana, coa súa dignidade, e desenvolver políticas capaces de asistir e protexer ás vítimas de conflitos e outras situacións de emerxencia, especialmente aos máis vulnerables e os que son perseguidos por motivos étnicos e relixiosos.
Que, neste día glorioso, «goce tamén a terra, alagada de tanta claridade» (Pregón pascual), aínda que sexa tan maltratada e vilipendiada por unha explotación ávida de ganancias, que altera o equilibrio da natureza. Penso en particular ás zonas afectadas polos efectos do cambio climático, que en ocasións provoca seca ou inundacións, coas consecuentes crises alimentarias en diferentes partes do planeta.
Cos nosos irmáns e irmás perseguidos pola fe e pola súa fidelidade ao nome de Cristo, e ante o mal que parece prevalecer na vida de tantas persoas, volvamos escoitar as palabras consoladoras do Señor: «Non teñades medo. Eu vencín ao mundo!» (Xn 16,33). Hoxe é o día brillante desta vitoria, porque Cristo derrotou á morte e a súa resurrección fixo resplandecer a vida e a inmortalidade (cf. 2 Tm 1,10). «Sacounos da escravitude á liberdade, da tristeza á alegría, do loito á celebración, da escuridade á luz, da servidume á redención. Por iso dicimos ante el: Aleluia!» (Melitón de Sardes, Homilía Pascual).
A quen nas nosas sociedades perderon toda esperanza e o gusto de vivir, aos anciáns atafegados que na soidade senten perder vigor, aos mozos a quen parece faltarlles o futuro, a todos dirixo unha vez máis as palabras do Señor resucitado: «Mira, fago novas todas as cousas... ao que teña sede eu dareille da fonte da auga da vida gratuitamente» (Ap 21,5-6). Que esta mensaxe consolador de Xesús nos axude a todos nós a renovar con maior vigor a construción de camiños de reconciliación con Deus e cos irmáns.
Saúdos de Pascua do Santo Pai
Queridos irmáns e irmás, desexo renovar os meus desexos de Boa Pascua a todos vostedes, vindos a Roma desde diversos países, como tamén a cuantos se conectaron a través da televisión, a radio e outros medios de comunicación. Que poida resoar nos vosos corazóns, nas vosas familias e comunidades o anuncio da Resurrección, acompañado da calorosa luz da presenza de Xesús vivo: presenza que ilumina, reconforta, perdoa, sosiega... Cristo venceu o mal na raíz: é a Porta da salvación, aberta de pao a pao para que cada un poida atopar misericordia.
Agradézolles a súa presenza e a súa alegría neste día de festa. Un agradecemento particular polo don das flores, que tamén este ano proveñen dos Países Baixos.
Leven a todos a alegría de Cristo Resucitado. E por favor, non esquezan rezar por min.
Bo xantar pascual e ata pronto!
https://www.aciprensa.com/noticias/texto-completo-mensaje-pascual-del-papa-francisco-y-bendicion-urbi-et-orbi-2016-70664/
Comentarios
Publicar un comentario