Congregarei cegos e coxos - Xer 31, 7-9

Domingo 30 do Tpo. Ordinario - ciclo B

SENTINME COMA O CEGO

Hoxe, cando lin o teu evanxeo,

sentinme coma o cego

á beira do camiño.

Vinme pedindo esmolas

de recoñecemento,

de aceptación e de cariño.

Vinme con medo a que a xente

que pasa tan cerca, non me mire,

e me ignore, como se non existo.

Pero oín que ti vés polo mesmo camiño

e, superando os meus medos e vergoñas,

púxenme a gritar o teu nome: Xesús!

E xa non son o mesmo,

xa vexo, véxome como son.

E véxote a Ti

e vexo o camiño

e camiño contigo...

           

Javier García