MENSAXE con motivo do Día Internacional
da Solidariedade Humana
Neste tempo litúrxico do Advento e con motivo da
celebración, o 20 de decembro, do Día Internacional da Solidariedade
Humana, queremos compartir coas comunidades cristiás e con toda a sociedade
o desexo de “anunciar a boa noticia
aos que sofren, proclamar a liberación aos cativos e aos prisioneiros a
liberdade, e proclamar o ano de graza do Señor” (Isaías, 61, I-2ª,
10-11).
As organizacións que desde 2013 sumamos os nosos
esforzos no marco da iniciativa Enlázate pola Xustiza (Cáritas,
Confer, Xustiza e Paz, Mans Unidas e REDES) para dar conta e razón da nosa
visión fraterna da cooperación ao desenvolvemento desde un Cristo
comprometido cos pobres, e mobilizar a todos na defensa da xustiza global,
os dereitos humanos e a dignidade das persoas máis vulnerables, diriximos a
nosa mirada sobre a escandalosa realidade de desigualdade e pobreza que
segue afectando aos numerosos países e rexións de todo o mundo onde estamos
presentes.
Ás portas do Nadal e ante o inicio dun novo ano,
chamamos a atención sobre o significado decisivo que 2015 ten para todos
nós.
En primeiro lugar, cumpriranse dúas décadas desde que a
sociedade española empezase a esixir o investimento do 0,7% do Produto Interior Bruto (PIB) en programas de axuda ao
desenvolvemento, un obxectivo que se entón aínda era viable, hoxe dedícase
tan só un 0,16% e é vítima do brutal esborralle orzamentario que afecta á
cooperación internacional do noso país,
sen parangón en ningún outro país doante.
E, segundo, en 2015 expira o prazo que as nacións
membros da ONU acordaron no ano 2000 para alcanzar os oito Obxectivos de Desenvolvemento do Milenio (ODM): erradicar
a pobreza extrema e a fame; lograr o ensino primario universal; promover a
igualdade entre os xéneros e o empoderamiento da muller; reducir a
mortalidade infantil; mellorar a saúde materna; combater o VIH/sida, a
malaria e outras enfermidades; garantir a sustentabilidade do medio; e
fomentar unha alianza mundial para o desenvolvemento.
As nosas entidades e comunidades de Igrexa achegaron
toda a súa rica experiencia, recursos e capacidades para progresar nese
compromiso. E aínda que houbo algúns avances, son aínda lexión os irmáns
nosos que seguen á marxe deses Obxectivos. É máis, nos últimos anos
consolidouse un modelo global de desenvolvemento que xera o que o Papa
Francisco define como ?cultura do descarte?, que expulsa a miles de millóns
de seres humanos cara a unhas condicións de desigualdade crecente e de
negación de dereitos sociais básicos. Mentres, quen máis teñen seguen
acumulando cada vez máis riqueza, e exhíbena.
Desde a nosa identidade cristiá e como membros dunha
Igrexa que “guiada polo Evanxeo da
misericordia e polo amor ao home, escoita o clamor pola xustiza e quere
responder a el con todas as súas forzas” (Evangelii Gaudium, 188),
queremos compartir cos nosos irmáns, membros dunha soa familia humana, a
nosa resposta renovada á pregunta que Divos Pai lánzanos: “Onde
está o teu irmán?” (Xene,
3:9).
Propómosvos, para iso, seguir compartindo a tarefa
inaprazable de acompañar aos máis vulnerables, a todos eses irmáns
descartados na carreira do desenvolvemento que van quedar de novo á marxe
dos obxectivos de crecemento identificados na axenda coa que a comunidade
internacional prepara o post-2015.
Convocámosvos tamén a participar nunha tarefa colectiva
de responsabilidade para seguir denunciando as condicións de desigualdade e
inxustiza que afectan as persoas que acompañamos, e a combater un modelo
deshumanizado de economía baseada na exclusión e o máximo beneficio, onde
os nenos, os anciáns, as mulleres, os migrantes, os enfermos, e as minorías
étnicas ou relixiosas quedan abandonadas á súa sorte.
Animámosvos a actuar dentro dos vosos espazos vitais e comunitarios
para transformar esta realidade dominada polo consumo, a acumulación de
bens e o individualismo mediante un cambio de estilos de vida que os faga
máis austeros, e máis abertos á solidariedade e a fraternidade cos dereitos
e a dignidade dos empobrecidos.
E propómosvos seguir traballando de maneira activa
durante 2015 en todos os ámbitos públicos de participación para reclamar
aos responsables políticos e axentes sociais --nacionais e internacionais--
unha xestión austera, transparente, eficaz e valente a favor das auténticas
prioridades dun proxecto de desenvolvemento social realmente humano: a
loita contra a desigualdade e a inxustiza, e a promoción e protección dos
dereitos humanos dos máis vulnerables.
Por todo o anterior, é noso deber esixir ás
Administracións Públicas que cumpran co comprometido no Pacto de Estado,
asinado por todos os partidos políticos en decembro de 2007, e recuperen a
Axuda Oficial ao Desenvolvemento (AOD) que foi desmantelada como política
pública e representa niveis de solidariedade inferiores aos que había fai
20 anos.
Renovamos a nosa aposta por unha nova narrativa de
desenvolvemento escrita desde a reciprocidade e corresponsabilidade, na que
os empobrecidos sexan os protagonistas. E lembramos que todos somos unha
soa familia humana: os nosos rostros reflicten a diversidade do mundo, pero
tamén unha idéntica esperanza no futuro e unha sólida firmeza na defensa da
nosa dignidade e a das nosas familias.
Comentarios
Publicar un comentario