O Señor fai connosco cousas grandes, estamos cheos de alegría - Salmo 125

Domingo 2 de Advento - ciclo C

POLOS CAMIÑOS DE DEUS

Polos teus camiños vou,

polos teus camiños volvo,

ti, meu Deus, es para min

estrela, man e conforto.

Prefiro andar cabo de ti

aínda que a diario me espilas,

para non deitarme na sombra

das miñas longas preguizas.

Alégrome de saber

que non vou só no camiño,

comigo a comunidade

para os meus cansazos alivio.

Os camiños conducen

ata o corazón dos pobres,

onde dás pousada leda

a quen neles ame e loite.

Quero andar nos teus camiños

aínda que me firan os pés,

para quen pisa as túas pegadas

sobrado remedio tés.

Desde o berce ata o sartego

contigo son peregrino,

na busca do amor máis fondo

que libre ao pobo cativo.