Domingo 2 de Advento - CICLO C
2º DOMINGO DE ADVENTO - CICLO C
Primeira
Lectura Bar 5, 1-9
LECTURA DO LIBRO
DO PROFETA BARUC
Deus vai mostrar o
teu esplendor
Xerusalén,
quita o vestido da túa dor e da túa desgraza ,
e viste para sempre
o esplendor da gloria que vén de Deus.
Envólvete no manto
glorioso da xustiza que vén de Deus:
pon na túa cabeza o
diadema da gloria do Eterno.
Deus
vai mostrar o teu esplendor a toda cidade baixo o ceo,
pois Deus fará que
o teu nome sexa para sempre "paz da Xustiza e Gloria da Piedade diante de
Deus".
Ponte
de pé, Xerusalén, ponte de pé no alto,
e mira cara ao
nacente,
olla os teus fillos
reunidos pola palabra do Santo,
alegres pola
lembranza do Señor
desde o poñente ata
o nacente.
Saíron
de onda ti,
levados a pé polos
inimigos,
pero Deus
devólvechos en andas de gloria,
coma un trono de
realeza.
Pois
mandou o Señor que se rebaixasen
os montes altos e
os vellos outeiros
e que os barrancos
se enchesen volvéndose chairas,
para que Israel
camiñe con paso seguro,
guiado pola gloria
de Deus;
e por orde de Deus
as árbores do bosque e as plantas recendentes
déronlle sombra a
Israel.
Si,
Deus conducirá a Israel con alegría á luz da súa gloria,
coa misericordia e
a xustiza que están con El.
Palabra do
Señor R/
Grazas a Deus
SALMO
RESPONSORIAL
Sal 125, 1-2ab. 2cd-3. 4-5. 6
R/. (3): O Señor
fai connosco cousas grandes, estamos cheos de alegría.
Cando o Señor
cambiou a sorte de Sión,
parecíanos un soño.
A boca enchéusenos
de risos,
a lingua de
cantares.
Daquela dicían os
pagáns:
"O Señor fixo
con eles cousas grandes".
O Señor fixo
connosco cousas grandes,
estamos cheos de
alegría.
Cambia, Señor, a
nosa sorte,
coma os regatos no
deserto.
Os que sementan
entre bágoas,
recollen entre
cantares.
Cando van, van
chorando
os que levan a
semente.
Ó viren, veñen
cantando
os que traen os
seus monllos.
Segunda
Lectura Flp 1, 4-6. 8-11
LECTURA DA CARTA
DO APÓSTOLO SAN PAULO AOS FILIPENSES
Sede sinceros e
permanecede sen pecado para o día de Cristo
Irmáns:
Sempre
que rezo por vós, fágoo con alegría, pola parte que vides tomando na difusión
do Evanxeo desde o primeiro día ata hoxe. Eu confío en que o que encetou en vós
un traballo bo, halle de ir dando cabo de aquí ao día de Cristo Xesús.
(Ben sabe Deus con que morriña
cristiá vos boto a faltar aquí! E na miña oración pido que o voso amor reborde
de coñecemento e de sensibilidade para todo: así poderedes acertar co mellor
para chegardes enxebres e sen tacha ao día de Cristo Xesús, e cheos do froito
da xustiza que se consegue por medio de Xesús Cristo para gloria e loanza de
Deus.
Palabra do
Señor R/
Grazas a Deus
ALELUIA Lc 3, 4. 6
Se non se canta,
pódese omitir.
Aleluia, aleluia.
Preparade os
camiños do Señor
endereitade os seus
carreiros;
todos verán a
salvación de Deus.
Aleluia.
Evanxeo Lc 3, 1-6
LECTURA DO SANTO
EVANXEO SEGUNDO LUCAS
Todos verán a
salvación de Deus
No
ano quince do reinado do emperador Tiberio César, sendo Poncio Pilato
gobernador de Xudea e Herodes tetrarca de Galilea; sendo Filipo, o seu irmán,
tetrarca de Iturea e mais da Traconítide, e Lisanias, tetrarca de Abilene:
durante o pontificado de Anás e Caifás, chegoulle a Palabra de Deus a Xoán,
fillo de Zacarías, no deserto.
Entón
el percorreu toda a rexión do Xordán, pregoando un bautismo de conversión, para
acadar o perdón dos pecados, conforme está escrito no libro do profeta Isaías:
Unha
voz chama no deserto:
reparade os seus
vieiros.
Toda barranqueira
se cubrirá
todo monte e
outeiro se rebaixará,
os camiños tortos
hanse endereitar
e os fragosos hanse
achanzar.
E todos verán a
salvación de Deus.
Palabra
do Señor
R/. Loámoste, Cristo
2º Advento C - 2012
TOMADO DE: remoldapalabra.blogspot.com
TOMADO DE: remoldapalabra.blogspot.com
PÓRTICO
Tempo de Advento, tempo de
preparación para o Nada!". Vale, entón ..... ¿como adornaremos a casa:
árbore ou belén? ... Temos que empezar a escribir unha morea de felicitacións
.... hai que mercar luces de cores .... debemos quitarlle o po á vaixela das
ocasións ... e ¿que cearemos en Noiteboa? ..
Ofrécesenos a grande oportunidade de
cambiar, de vivir esa vida nova que, no fondo, todos desexamos ... pero que
tanto nos custa emprender. .. Cústanos dar o primeiro paso ... Con paciencia
cómpre irmos transformando a nosa vida, endereitando o que está torto, tendendo
ponte, escavando
outeiros…deixándonos
levar pola Palabra de Deus que nos chama e que é tamén, a nosa forza.
Porque ou cambiamos de vida ou endexamais
experimentaremos a ledicia do Evanxeo ... A nosa vida persoal, a vida de
relación cos outros ... É aquí e agora, nas nosas vidas, con todas as súas
limitacións ... onde Deus quere salvar, onde ternos que asumir e ver a
salvación de Deus. Que esta celebración nos axude a preparamos para saber
descubrir, entre tanto rebumbio, o que verdadeiramente importa.
O PERDÓN
Porque no medio de tanto barullo non
facemos silencio para escoitar a túa voz, SEÑOR,
TI AXÚDASNOS A CAMBIAR.
Porque nos preparamos para a túa
chegada dun xeito equivocado, lanzándonos a unha frenética carreira de compras,
sen decatamos de que é ao noso corazón onde Ti queres chegar, CRISTO, TI AXÚDASNOS A CAMBIAR.
Porque nos custa despoxamos do
antigo para cambiar, endereitando, abaixando, reconducindo a nosa vida, SEÑOR,
TI AXÚDASNOS A CAMBIAR.
REMUÍÑO
* Xoán, un home que non pertence a
ningunha xerarquía e que non posúe poder, cartos, nin tan sequera autoridade
ningunha, é o único que escoita a Palabra de Deus, invitación para todo o pobo.
Sempre é así. É ao pobre ao que hai que escoitar, para poder oír no máis fondo
do noso ser a chamada ao cambio e para poder ver a salvación de Deus. Cando
unha persoa sinxela é quen de aprender a mirar a vida desde a perspectiva do
pobre e do indefenso, síntese chamada a anovar a súa vida. Escoitar a quen nos
chama desde o deserto da pobreza é sempre escoitar unha chamada á conversión.
* Hoxe un grito estridente e doloroso
resoa no noso mundo: o berro dos pobres, dos indefensos, dos atropelados pola
inxustiza, os anciáns, os humillados, os manipulados, os inmigrante, os parados
.... son a voz de quen nos urxe a comprometer a nosa vida de xeito persoal e
comunitario para endereitar, abaixar, igualar... Só así poderemos ver a
salvación de Deus. Hai anos, publicouse a Declaración Universal dos Dereitos
Humanos e tanto tempo despois aínda queda moito camiño por andar para que en
todo o mundo as persoas vexan respectada a súa dignidade.
* Vivimos máis e mellor informados
que nunca, porén cada vez son máis os que non teñen razóns convincentes que
dean sentido á súa vida. É posible unha comunicación rápida e eficaz entre as
persoas e os pobos, porén cada vez cústanos máis establecer relacións de amor e
de amizade. Cada vez son maiores as posibilidades de viaxar e divertirse; pero
ao mesmo tempo segue medrando o número de persoas insatisfeitas .... Esquecemos
que a vida é un proxecto - tarefa que hai que ir resolvendo día a día e que hai
que formular ben. O que nos caracteriza aos seguidores de Xesús é que á hora de
deseñar a nosa vida, ao darlle un sentido, ternos como un punto de referencia
seguro: a súa vida e a súa mensaxe.
* Por iso é importante escoitar con
atención a voz do profeta: "Preparádelle o camiño ao Señor". A
preparación consiste na igualación das relacións humanas, que deben pasar da
desigualdade á igualdade, da inxustiza á xustiza. E ese cambio debe ser
interior e exterior. O camiño e os carreiros fan referencia a algo que ten
relación con todos, a un mundo novo, a unha no va sociedade, ao Reino de Deus
(co esplendor que narra Baruc). É doado sentir a impotencia diante da
complexidade da sociedade actual e o pouco que se pode facer; pero a voz do
profeta é un reto para todos. Non se pode ver a salvación de Deus se non hai
conversión, se non hai cambio, se non hai compromiso práctico do compartir e da
solidariedade, se non nos remangamos e poñemos as nosas mans ao servizo dos
demais. A que esperamos?; preparemos o camiño.
ORACIÓN DA COMUNIDADE
Señor, imos
compartir a nosa oración comunitaria. Que aquilo que dicimos cos nosos labios
nos esforcemos por vivilo no noso corazón.
Grazas
por axudarnos a cambiar
* Pola Igrexa, para
que no medio da sociedade de hoxe dea testemuño concreto de austeridade, dunha
alegría que non nace do consumo, senón do corazón de Deus, OREMOS.
Grazas
por axudarnos a cambiar
* Polas nosas
comunidades parroquiais, para que neste tempo de graza que é o Advento
traballemos con forza por tender pontes de unión, de encontro, de diálogo, de
acollida e por pechar antigas fendas que nos separan, OREMOS.
Grazas
por axudarnos a cambiar
* Por tantas persoas que foron e son para nós Xoán Bautista (pais, nais,
catequistas, curas, amigos ...) chamándonos a espertar do noso adormecemento e
a comprometer a nosa vida a prol dos máis necesitados, OREMOS.
Grazas
por axudarnos a cambiar
Señor, sabemos que Ti sempre nos
escoitas. Axúdanos a que neste camiño do Advento sexamos quen de botar fóra do noso
corazón o que nos impide vivir con ledicia a chegada do teu Fillo. Por
Xesucristo, noso Señor.
PARA A REFLEXIÓN
Hai unha voz que
grita no deserto:
Preparemos os
camiños ao Amor,
porque se achega o
día da súa visita.
No páramo resoa a
trompeta
que anuncia a vida
de quen chega
a instaurar na
terra primaveras
que cumpren a
promesa do profeta.
Os montes abáixanse
ao seu paso,
e a estepa florece
na súa presenza.
Chega o Señor, que
bautiza coa súa vida
e renova coa súa
paz os corazóns.
Chega o tempo no
que se cantan as cantigas,
e o Espírito dáse
sen medida.
CANTOS
ENTRADA: Ven axiña visitamos
LECTURAS: Veña o teu Reino
OFERTORIO: Volve Señor
PAZ: Que veña a paz
COMUÑÓN: Xesús chamado amigo.
Comentarios
Publicar un comentario