Santa María Nai de Deus


SOLEMNIDADE DE SANTA MARÍA NAI DE DEUS
1 de xaneiro de 2013


Primeira Lectura     Num 6, 22-27
LECTURA DO LIBRO DOS NÚMEROS
Invocarán o meu nome a prol dos fillos de Israel e Eu bendicireinos

     Naquel día, o Señor faloulle a Moisés:
     ‑ Dilles a Aharón e a seus fillos: Desta maneira habedes de bendicir os fillos de Israel: "Que o Señor te bendiga e te garde; que faga brillar o seu rostro sobre ti e che conceda a súa graza; que o Señor volva os seus ollos cara a ti e che dea a súa paz".
     Invocarán así o meu nome en favor dos fillos de Israel e eu bendicireinos.

                        Palabra do Señor                                          R/. Grazas a Deus


SALMO RESPONSORIAL      Sal 66, 2-3. 5. 6 e 8
R/. (2a): Deus teña piedade de nós e nos bendiga.

Deus teña piedade de nós e nos bendiga,
faga brillar o seu rostro sobre nós.
Que se coñeza na terra o teu camiño,
en todas as nacións a túa salvación.

Alégrense e canten as nacións,
porque xulgas os pobos rectamente
e na terra gobernas as nacións.

Lóente os pobos, oh Deus,
lóente todos os  pobos.
Que nos bendiga Deus e que o teman
os confíns todos do mundo.


Segunda Lectura      Gal 4, 4-7
LECTURA DA CARTA DO APÓSTOLO SAN PAULO AOS GÁLATAS
Deus mandounos o seu Fillo, nacido de muller
  
            Irmáns:
            Así que chegou a plenitude dos tempos, Deus mandounos o seu Fillo, nacido de muller e suxeito á Lei, para rescatar os que estabamos baixo a Lei de xeito que puidésemos recibir a adopción de fillos.
            A proba de que sodes fillos del é que Deus mandou aos vosos corazóns o Espírito do seu Fillo que exclama Abbá! (que quere dicir meu Pai! ).
            Polo tanto, ti xa non es escravo, senón fillo.
            E, por seres fillo, tamén, grazas a Deus, es herdeiro.

                        Palabra do Señor                                          R/. Grazas a Deus


ALELUIA      Heb 1, 1-2
Se non se canta, pódese omitir

Aleluia, aleluia.
En moitas ocasións, e de moitos xeitos, veulles falando Deus
ós nosos devanceiros por medio dos profetas;
ultimamente falounos por medio do Fillo
Aleluia.


Evanxeo     Lc 2, 16-21
LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS
Encontraron a María e a Xosé e o neno. E despois de oito días puxéronlle de nome Xesús.

            Naquel tempo, os pastores foron correndo, e atoparon a María e mais a Xosé, e o neno deitado na manxadoira. Ao que o viron, contaron todo o que lles dixeran do meniño aquel.
            E cantos o oíron, quedaron pasmados do que os pastores lles dixeron.
            María, que trataba de comprender, conservaba todas estas cousas no seu corazón.
            E os pastores volveron, glorificando e loando a Deus por canto oíran e viran, todo como lles fora anunciado.
            Ós oito días tocaba circuncidar o neno e puxéronlle de nome Xesús, tal como o chamara o anxo antes da súa concepción.

                        Palabra do Señor                                          R/. Loámoste, Cristo


 SE QUERES PROMOVER A PAZ, PROTEXE A CREACIÓN
Santa María, Nai de Deus – C
TOMADO DE : remoldapalabra.blogspot.com

Bendición do comezo
* Que Deus nos bendiga todos os días do ano.       
* Que Deus nos sorría todos os días do ano,
* Que Deus se fixe en nós todos os días do ano,
* Que Deus nos conceda a súa paz todos os días do ano.

PÓRTICO :       
            Comezamos o ano e todos nos desexamos o mellor dos parabéns. Estamos ledos, sentímonos achegados uns aos outros e todo son boas intencións. E iso está ben, porque que mellor que pornos na liña de saída coa mellor das intencións? Pero non debemos esquecer que coas intencións soas non abonda, que é necesario poñer máis da nosa parte: esforzo, ganas, sacrificio, ilusión, ánimo, esperanza ... E para que? Para que a vida poida ser aquilo que todos queremos e que tanto nos custa conseguir: un camiño no que descubrir e vivir na solidariedade e na paz.A isto somos chamados e chamadas na celebración que agora comezamos. Feliz ano e poñémonos á tarefa!

O PERDÓN :
            Porque non damos entendido que a paz non é só ausencia de guerra, senón tamén xustiza, amor, servizo, axuda, dispoñibilidade e desenvolvemento, SEÑOR, BENDÍCENOS COA TÚA PAZ.
            Porque estamos ben lonxe de sentir a terra coma a casa común que nos deches para que a habitemos con creatividade e responsabilidade,                 CRISTO, BENDÍCENOS COA TÚA PAZ.
            Porque non utilizamos unha linguaxe de paz na nosa vida cotiá, coas nosas familias, cos nosos compañeiros de traballo, cos nosos veciños e amigos,        SEÑOR, BENDÍCENOS COA TÚA PAZ.

REMUÍÑO : COIDAR A CASA: A RELACIÓN CO COSMOS
            A palabra ecos significa casa, é dicir, cosmos, o lugar no que a persoa sofre, goza, atópase cos demais. Cando falamos da persoa e da súa relación co mundo, formulamos a reflexión desde a opción clara como humanos, co compromiso de coidar a casa, decisión froito do discernimento como persoas presentes nun mundo desigual que evoluciona. Estamos chamados a relacionamos co mundo non dun xeito superficial, senón implicados no seu coidado. Falamos así de recuperar un compromiso que tiveron xeracións anteriores: traballar, coidar, protexer a natureza.
            Un coidado e un respecto que esixe de nós atención e capacidade para facela medrar e desenvolverse ao servizo das persoas, entendendo así o que significa a palabra HUMANIZACIÓN. A preocupación, a sensibilidade respecto do medio ambiente non é un snobismo, senón que é unha opción ética que debe ocupamos e preocupamos, como nos indica a mensaxe deste día da Xornada da paz do papa Bieito.
            Isto pide de nós:
            En primeiro lugar, algo que os cristiáns non tiñamos e que agora comezamos a ter: unha maior conciencia ecolóxica: valorar, protexer, coidar... denunciando calquera comportamento que poña en perigo a nosa casa. Porque todos, tamén aqueles que veñen detrás nosa, teñen dereito a atopar o mundo habitable, pois é o lugar onde van medrar e desenvolverse como persoas. O progreso non supón o todo vale. Pero neste mundo noso está a ocorrer que no nome do progreso imos aceptando e admitindo todo tipo de comportamentos. Porén, no nome do progreso, da técnica, do desenvolvemento, non todo vale, senón que ten límites. A vítima non é só a natureza, senón tamén o ser humano que nela e grazas a ela, vive.
            En segundo lugar, no libro da Xénese lemos que Deus pon nas nosas mans a súa obra. Isto significa que asumir este compromiso, converter esta afirmación en realidade, fai que non esquezamos que nós somos recreadores da obra de Deus, e isto convértese nun compromiso: somos señores da creación, continuadores da obra de Deus, o que non quere dicir seres inertes, senón chamados a gozar e gozar deste plan, cousa que non poderemos facer se non coidamos a natureza. A invitación que Deus nos fai de dominar a terra, non pode entenderse como a capacidade de destruír, de asolar todo o que hai nela. Ser señores da Creación fainos vivificadores, non aproveitados, do proxecto de Deus.
            Polo tanto, como moi ben nos lembra a mensaxe do Papa nesta Xornada da paz, baixo o lema "se queres promover a paz, protexe a creación", non basta con estar en paz coas persoas, senón que tamén debemos estar en paz coa natureza; pois a paz está ameazada tamén pola nosa falta de respecto cara á terra, pola explotación desordenada dos seus recursos, polo deterioro da calidade de vida. O arco da vella da paz debe abranguer tamén á creación enteira, pois debemos ter claro que a destrución ou o abuso desconsiderado da natureza constitúen un problema de índole moral. Non somos os donos, senón os coidadores do mundo, non só non debemos destruílo nin contaminalo, senón que ternos que traballar por deixalo máis limpo e habitable. Paz con nós mesmos, paz cos demais, paz coa creación ... Velaí o reto que Deus pon diante dos nosos ollos neste primeiro día do ano. Seremos quen de facelo noso?

ORACIÓN DA COMUNIDADE
            Na festa de Santa María, e neste comezo de ano que nos volve falar outra vez de paz, sentímonos fondamente achegados uns aos outros para dicirlle a Deus.
                                   BENDITO O QUE VÉN NO NOME DO SEÑOR
            Por unha Igrexa viva, aberta, solidaria e pacífica, que saiba acoller e non fomente nunca o pensamento único e a obediencia cega, Oremos.
                                   BENDITO O QUE VÉN NO NOME DO SEÑOR
            Por unhas comunidades cristiás que asentadas sobre a forza da paz e o camiño da non violencia, saben ser testemuñas de encontro, perdón e tolerancia no medio dos enfrontamentos dunha sociedade que moitas veces se esquece de Deus, Oremos.
                                   BENDITO O QUE VÉN NO NOME DO SEÑOR
            Por nós, que hoxe queremos comezar este novo ano cheos de proxectos, ilusións e esperanzas, para que co paso dos días non nos deixemos levar da frustracións da desesperanza e da incapacidade da non consecución das metas trazadas, Oremos.
                                   BENDITO O QUE VÉN NO NOME DO SEÑOR
            Por todas aquelas persoas que comezan o ano sen motivos para a esperanza: os parados, as mulleres maltratadas, os enfermos, os nenos explotados, os vellos que están solos ... para que nunca esquezamos que o noso compromiso cristián pasa por sermos mensaxeiros da esperanza para eles e para elas, OREMOS.
                                   BENDITO O QUE VÉN NO NOME DO SEÑOR
            Señor, escoita as oracións que che vimos de presentar e todas aquelas que levamos dentro do noso corazón. Bendice as nosas vidas, e as daqueles que queremos ao longo deste ano que hoxe comezamos. Pedímoscho por Xesucristo, noso Señor.
Amén.


PARA A REFLEXIÓN
Imos acender sete candeas, sete,
para lembrar que non vivimos nas tebras,
porque Deus é luz
e boa nova para todas as persoas.

   Primeira candea e boa nova:
Deus fíxose amor para quen ten
o corazón roto e só coñeceu
orfandades e xenreiras.

   Segunda candea e boa nova:
Deus fíxose liberdade para quen está preso
e para os escravos, de si ou doutros.

   Terceira candea e boa nova:
Deus fíxose consolo para os que sofren,
agardan e choran á marxe dos camiños.

   Cuarta candea e boa nova:
Deus fíxose xustiza para quen está
marxinado e ten fame e sede de vida.

   Quinta candea e boa nova:
Deus fíxose pan e viño para quen
se baleirou dándose sen reservas,
enteiro, en vieiros e camiños.

   Sexta candea e boa nova:
Deus fíxose novidade
para desmantelar a tendedeira
de normas e leis que montamos
para conseguir o seu beneplácito.

   Sétima candea e boa nova:
Deus fíxose un de nós
para que nós non esquezamos agora,
neste momento, e logo,
que somos fillos seus,
e por iso, irmáns e irmás entre nós.

 
CANTOS: Panxoliñas



Comentarios

Publicacións populares