Que se apegue a miña lingua ao padal, se deixo de pensar en ti. Salmo 126

Domingo 4 de Coresma - ciclo B

GRACIÑAS!

Graciñas, Pai bo,

            porque cada mañá me visitas

           co teu abrazo fiel,

e cada noite me cobres

co teu alento esperanzado.

Graciñas, Pai xeneroso,

por Xesús, o maior dos teus regalos,

enviado por ti para sandarme

e das miñas cativezas liberarme.

Graciñas, Pai sacrificado,

por cada cruz que atopo nos camiños,

recordo constante e vivo

da túa estima por min,

e da estima traballosa do teu Fillo.

Graciñas, Pai de todos,

por todos e cada un dos meus veciños,

a quen ti aprecias tanto;

apreciándoos coma ti

eu ben sei que acertarei co teu camiño.

Graciñas, Pai da luz,

pola luz que me limpa cada día,

devolvendo aos meus ollas a inocencia

e ás miñas mans a valentía

de refacer con humildade a miña vida.

Graciñas, Pai da xente,

por todos os homes e mulleres,

que son retrato teu para nós,

e que nos fan sentir a certeza

de que es un Deus bo,

amigo da xente e da vida,

apoio do débil e aflixido,

e defensor apaixonado

dos que ven o seu porvir ameazado.