Perfecto sexa ou home de Deus, idóneo para calquera obra boa - 2 Tim 3, 14 -- 4, 2

Domingo 29 do Tpo.Ordinario - ciclo C

AO DESCUBERTO

Ofrézoche, hoxe, o que son e teño:
a miña vida, o meu corpo e todos os meus soños,
as miñas penas e as miñas dúbidas, o meu firme empeño,
a miña esperanza de ser envolvida en medos;
a miña dor porque ás veces quero e non podo;
e o meu pudor porque outras podo e négome.

O meu espírito rebelde e canto intúo;
o meu indómito carácter, o meu necio orgullo;
o meu tormento ao non conseguir o que quero,
a miña rabia de persoa discriminada,
no teu nome, polo foro eclesial
que á túa Palabra ten amordazada.

Aquí estou como sabes e podo,
co silencio ás miñas demandas diarias,
a broma dos que mandan,
a xustiza que nunca chega a tempo
e o reseco na miña garganta que clama,
como a protagonista da túa parábola.

Ás veces debátome, soa comigo,
por calar o que debo dicir a berros,
por non calar a tempo cousas que digo;
e outras me encaro con todos e Contigo
polo fácil que esquecemos o que somos:
irmáns feitos polo teu sopro e man.

Xunto á desazón, pola miña impotencia,
eu ofrézoche, Señor, a miña tenrura e os meus bicos,
o máis claro, fresco e gratuíto que teño;
e tamén ofrézoche o meu gozo,
pois a inercia nunca foi a miña compañeira
nin me impediu nadar corrente arriba.

Abrigando esperanzas ?din que tolas?
espero, e o que espero son tantas cousas,
que ás veces me pregunto se é ousadía
o seguir hoxe soñando coa utopía
que anunciaches coa túa vinda a esta terra,
e se o meu colo poderá acoller as túas sorpresas.

Pero, na miña debilidade e dúbidas, alíviame, Señor,
que me queiras así antes que desilusionada ou morna.

Florentino Ulibarri