O xusto vive pola súa fe - Hab 1, 2-3; 2, 2-4

Domingo 27 do Tpo. Ordinario - ciclo C

AQUÍ ME TES

 Aquí me tes, Señor,

aprendendo a vivir na túa casa

e deixando que a túa mensaxe cale

a pesar de tantas contradicións.

Non son moito,

nin vallo,

nin teño moito.

Son un simple servidor teu

que dubida a cada paso

e arrisca pouco

porque a súa fe é tan pequena

que non chega ao tamaño

dunha semente de mostaza.

Aquí tesme, Señor.

Quero aprender a vivir na túa casa.

Pero aumenta a miña fe,

que é ben débil;

e o meu amor a todos,

que segue sendo torpe;

e a miña esperanza nena,

con tantas promesas,

coida, corrixe e eleva.

Aquí tesme, Señor.

Quero que a túa mensaxe me cale.

Árame, se é necesario ou che prace,

e sementa en min, como sabes,

o teu proxecto de irmandade,

o teu respecto aos pequenos,

o teu perdón ao ser ofendido,

o teu servizo sempre gratuíto...

sementes de boas novas

que non se desarraiguen!

Aquí me tes, Señor.

Conta comigo,

aínda que haxa silencios ou estalidos,

esquecementos e guerras secretas,

rebelións e promesas rotas...

Creo na alegría de servir.

Creo na grandeza da pequenez.

Creo en quen dignifica ao outro co seu facer.

Creo na forza da fe,

porque é don de balde e sen cargo.

Creo en Ti,

e creo un pouco... en min,

aínda que sexa servo e discípulo inútil.

Aquí me tes, Señor.

Aquí me tes.

Aquí me tes...

para servir a túa mensaxe e comida

nestas lareiras,

aos que Ti máis queres,

como me ensines,

o meu Mestre e Señor,

agora e sempre.

Florentino Ulibarri