Comunicado do Primeiro de Maio de 2016 "Día Internacional do Traballo"

TOMADO DE: HOAC e XOC 

http://www.hoac.es/2016/04/27/1mayo-repensemos-un-trabajo-decente-que-construya-humanidad/

En twitter #1MayoHumanicemoselTrabajo ? #1Maio

«Xoán, tras 20 anos na mesma empresa, atópase no paro con 48 anos e pronto deixará de percibir a prestación. Eloísa, a súa muller, conseguiu ir limpar por horas soltas, sen contrato, á vez que atende á súa nai enferma. David, o fillo maior, deixou a universidade ao recortarlle a bolsa. Ana, a segunda filla, está pendente do móbil por se a chaman para cubrir algunha baixa. E Tamara, a terceira filla, estuda 3º ESO e falta bastante a clase para coidar da súa sobriña de 2 anos».

Como Xoán, Eloísa, David, Ana... hai no noso país 4.094.770 persoas paradas, e 1.556.600 familias teñen a todos os seus membros en paro. Ademais:

- O 12,6% dos traballadores en España son pobres (o seu salario non lles permite saír da pobreza).

- 608 traballadores faleceron en 2015 vítimas de accidentes laborais, dúas mortes ao día.

- Se miramos ao mundo, 21 millóns de persoas son vítimas de traballo forzoso (segundo a OIT).

- A desigualdade segue crecendo. O 1% máis rico da poboación mundial posúe máis riqueza que o outro 99%. En España, as 20 persoas máis ricas dispoñen de tanto diñeiro como os 14 millóns de persoas máis pobres.

De novo este 1º de maio, Día Internacional do Traballo, a HOAC e a xOC, movementos de Acción Católica especializada no mundo obreiro e do traballo, non permanecemos indiferentes e denunciamos esta situación inadmisible.

O traballo pasou de ser un ben para a vida a ser un instrumento para a produción, con maior crueza nestes últimos anos. O traballo degradouse de tal maneira que é difícil recoñecelo. Moitos traballadores e traballadoras están a sufrir unha gran precariedade. Moitos deles non poden optar ao tipo de traballo para o que se formaron nin participar na decisión das súas condicións laborais, o horario, o soldo, a duración do contrato, o tipo de xornada, etc. Esta precarización do traballo que estamos a padecer supón tamén a degradación da empresa e da economía, polo que estamos chamados a repensar o sentido e a función que realmente deben ter para que sirvan ao ben común.

Ante a situación de insolidariedade estrutural que se vive en todo o mundo respecto dos traballadores e traballadoras, e máis se cabe respecto de novas que queren e non poden traballar, a persoa debe ser e estar no centro da actividade económica, da política, das relacións laborais, do traballo.

É necesario repensar o sentido do traballo, a economía e a empresa, devaluado na nosa sociedade. Para iso temos que esixir aos políticos, gobernantes e poderes económicos uns dereitos que son básicos e fundamentais e que deben promoverse sempre, e que a miúdo non son respectados:

- O dereito ao traballo, a unha xusta remuneración, a unhas condicións dignas con horarios e condicións que permitan o adecuado desenvolvemento da vida persoal, familiar e social.

- O dereito a un ambiente de traballo saudable que non atente contra a integridade física nin psíquica, e que permita o desenvolvemento da propia personalidade no traballo.

- O dereito a prestacións sociais, e ao descanso.

- O dereito de reunión e de asociación, á negociación colectiva e á folga, e á participación na organización do traballo.

Afirmamos que o traballo é esencial para a vida das persoas porque axuda a construír a nosa humanidade. A través del potenciamos, desenvolvemos e expandimos as nosas capacidades e calidades, e podemos achegar o mellor de nós para a construción da sociedade na que vivimos. O traballo está «en función do home» e non o home «en función do traballo» (Xoán Paulo II, Laborem exercens 6).

Ante isto, sentimos chamados e chamadas, e convidamos a toda a sociedade a:

- Romper a actual lóxica de pensar e organizar o traballo, pondo no centro á persoa e non a economía e os intereses duns poucos.

- Expor o sentido e o valor do traballo máis aló do emprego: distribuír de maneira xusta e digna o emprego e recoñecer socialmente todos os traballos de coidados necesarios para a vida humana.

- Establecer uns ingresos mínimos suficientes para cubrir as necesidades básicas de todas as persoas e familias polo feito de selo.

- Articular de forma humanizadora o traballo e o descanso.

- Loitar por condicións dignas de emprego: sen a loita pola afirmación dos dereitos das persoas no emprego non é posible humanizar o traballo.

- Denunciar que actualmente o capital non ten fronteiras (especialmente co TTIP), mentres que as persoas si as temos, o cal crea unha maior inxustiza social.

- Repensar o modelo económico e produtivo, para que sexa respectuoso coa vida e que permita a de xeracións futuras.

Como crentes en Xesús de Nazaret, quen integramos a XOC e a HOAC animamos a todas as persoas a denunciar as situacións inxustas que se padecen no mundo obreiro e do traballo, e a promover o dereito a ter un traballo decente que non negue a dignidade dos traballadores e traballadoras, xa que o traballo é para a vida.

Convidámosvos a celebrar este 1º de maio, participando nos actos que se convoquen para denunciar esta forma de entender o traballo, e defendendo que este sexa un ben da persoa e da sociedade ao servizo da vida.