Quen é o meu próximo? - Lc 10, 25-37

Domingo 15 de Ordinario - ciclo C

SAMARITANO DE AMOR

No meu camiño atopo cada día a dor xunto a min,

por veces penso que non hai dereito a sufrir así.

Dóeme tanto cando sofre un home a súa dor

que quero velo feliz.

Desde o abismo do home que sofre veño a Ti, Señor.

Intento verte no irmán enfermo, dáme Ti a luz.

Fai que non pase de largo, á túa beira

quero ser “Samaritano de amor”.

Oio os teus pasos xunto a min ao camiñar,

síntote preto, encontro en Ti a forza para andar,

dáme a túa man porque senón heime perder,

que coma Ti, Señor Xesús, pase eu facendo o ben.

Cando un irmán sufrindo o seu “calvario”

aguanta a súa cruz, dálle a túa man

e sé o seu “cirineo” coma para Xesús.

Co teu sorriso lograrás facer do seu sufrir

como unha ofrenda de altar.

Sementa rosas no camiño amargo co teu corazón

e brotará de novo aquel sorriso de quen sente amor.

Así o enfermo entenderá que desde a súa dor

fálalle o Noso Señor.