Domingo 2 de Coresma C

PRIMEIRA Xen 15, 5-12. 17-18

Deus establece alianza co fiel Abraham

PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NO LIBRO DA XÉNESE

 5Levou Deus fóra a Abraham e prometeulle: -"Olla cara ó ceo e conta as estrelas, se é que

podes. Así terás de descendentes". 6Abram creu ó Señor, que llo tivo en conta para a

xustificación.

7Despois díxolle o Señor: -"Eu son o Señor, que te sacou de Ur dos Caldeos, para che dar

en herdo esta terra".

8Abram preguntou: -"Señor e dono meu, ¿como saberei que será miña?"

9O Señor respondeu: -"Tráeme unha becerra, unha cabra e un carneiro, todos eles de tres

anos, e mais unha rula e unha pomba".

10Abram trouxo todo, partiu os animais polo medio e puxo unha metade fronte á outra;

pero as aves non as partiu. 11Os voitres descendían á carnada, e Abram espantábaos.

12Cando o sol estaba para se pór, apoderouse de Abram un sono profundo e invadiuno

unha escura ansiedade.

17Cando se puxo o sol e se fixo noite pecha, Abram viu pasar entre os membros dos

animais tallados un fume coma de forno e un facho de lume. 18Aquel día fixo o Señor con

Abram esta alianza: -"Os teus descendentes dareilles esta terra, desde o torrente de Exipto

ata o gran río Éufrates,

SALMO RESP. Sal 26, 1. 7-8. 9abc. 13-14

R/ (1a): O Señor é a miña luz e salvación

O Señor é a miña luz e salvación,

¿a quen hei de temer?

O Señor é o meu castelo,

¿ante quen hei de tremer?

7Escoita, Señor, a voz que chama,

ten piedade e respóndeme.

8Por ti dime o corazón:

-"Buscade a miña presencia".

A túa presencia eu busco, Señor.

9Non te escondas de min,

non me desbotes con ira.

Ti e-la miña axuda; non me deixes,

13Eu espero gozar dos bens do Señor

na terra da vida.

14Espera no Señor;

ten corazón forte e valente

e espera no Señor.

SEGUNDA Flp 3, 17 - 4, 1 (longa)

Cristo hanos configurar co corpo da súa gloria

PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NA CARTA DE SAN PAULO APÓSTOLO ÓS FILIPENSES

17Irmáns, seguide todos o meu exemplo e reparade nos que camiñan conforme o modelo

que tedes de nós. 18É que moitos -dos que xa vos teño falado e agora falo a chorar-

pórtanse coma inimigos da cruz de Cristo. 19Esa xente vai acabar na perdición; o Deus

dela é o bandullo; o orgullo dela está na vergonza: xente que só se interesa polas cousas

terreais. 20Pero a nosa patria está no ceo, de onde nós agardamos un salvador, Xesús

Cristo, o Señor. 21El ha transfoma-lo noso pobre corpo, reproducindo en nós a gloria do

seu propio corpo con ese poder que lle permite someter incluso o mesmo universo.

4 1Polo tanto, meus irmáns tan queridos e por quen sinto saudades, miña alegría e coroa,

¡seguide así firmes no Señor, queridiños!

Ou máis breve: 3, 20 - 4, 1

Irmáns e irmás:

A nosa patria está no ceo, de onde nós agardamos un salvador, Xesús Cristo, o Señor. 21El

ha transfoma-lo noso pobre corpo, reproducindo en nós a gloria do seu propio corpo con

ese poder que lle permite someter incluso o mesmo universo.

4 1Polo tanto, meus irmáns tan queridos e por quen sinto saudades, miña alegría e coroa,

¡seguide así firmes no Señor, queridiños!

VERSIÑO 

Oíuse a voz do Pai, que dicía desde a esplendente nube:

Este é o meu Fillo benquerido; escoitádeo

EVANXEO Lc 9, 28b-36

Transfigurouse o seu rostro mentres oraba

PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS

28Xesús colleu a Pedro, a Xoán e mais a Santiago e subiu ó monte a orar. 29Mentres

estaba orando, cambiou o aspecto do seu rostro, e os seus vestidos viraron brancos e

resplandecentes. 30De súpeto apareceron dous homes falando con el; eran Moisés e mais

Elías. 31Tiñan un aspecto glorioso e falaban do seu éxodo que remataría en Xerusalén.

32Pedro e mailos outros caían co sono, pero, manténdose espertos, contemplaron a súa

gloria e os dous homes que o acompañaban. 33Cando eles se arredaban, díxolle Pedro a

Xesús:

-Mestre, ¡que ben que esteamos nós aquí! ¿Queres que vos fagamos tres tendas, unha para

ti, outra para Moisés, e outra para Elías?

Pero non sabía o que dicía. 34E mentres falaba, unha nube cubriunos coa súa sombra; eles

quedaron moi asustados ó entraren nela. 35Entón unha voz dixo desde a nube:

-Este é o meu Fillo, o Elixido: escoitádeo.

36Cando a voz acabou, Xesús apareceu só. E eles gardaron silencio. E non lle dixeron a

ninguén nada do que viran naqueles días.