Domingo 34 - Cristo Rei do Universo A

PRIMEIRA Ez 34, 11-12. 15-17:

Vós sóde-lo meu rabaño, eu xulgo entre ovella e ovella

PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NA PROFECÍA DE EZEQUIEL

Di o Señor:

-Velaí, eu en persoa virei

seguírlle-las pisadas ás miñas reses e buscalas.

12O mesmo que mira o pastor polos años,

o día en que el se atopa diante do rabaño dispersado,

así eu vou mirar polas miñas reses,

e vounas salvar, sacándoas de tódolos sitios

por onde se espallaron un día de nubes e escuridade.

15Eu mesmo apacentarei o meu rabaño,

e eu en persoa fareino acougar

-é o meu Señor, Iavé, quen fala-.

16Buscarei a ovella perdida,

farei volve-la extraviada,

vendarei a que ten a pata partida,

fortalecerei á feble,

pero farei que perezan a gorda e a forte.

Apacentarei o meu rabaño conforme a xustiza.

17¡Oíde vós, meu rabaño! Así fala o meu Señor, Iavé:

-Vede, eu vou xulgar entre ovella e ovella,

entre carneiros e castróns.

SALMO RESPONSORIAL Sal 22, 1-2a. 2b-3. 5-6

R/ (1): O Señor é o meu pastor: nada me falta.

O Señor é o meu pastor: nada me falta.

2Os pastos verdecentes lévame a repousar,

lévame a beber ás augas tranquilas:

3El repón as miñas forzas.

Guíame por vereas rectas,

por mor do seu nome.

5Ti pos para min a mesa,

á cara dos meus inimigos;

únxesme con perfume a cabeza,

e a miña copa reborda.

6A túa bondade e o teu amor vanme seguindo

tódolos días da vida.

Eu habitarei na casa do Señor

ó longo dos meus días.

SEGUNDA 1 Cor 15, 20-26. 28:

Entregaralle o Reino a Deus Pai, para que Deus sexa todo en todo

PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NA PRIMEIRA CARTA DE SAN PAULO APÓSTOLO ÓS CORINTIOS

Irmáns e irmás:

20Cristo resucitou dos mortos, coma primicia dos que dormen. 21Porque xa que por un home entrou a morte, tamén por un home chegou a resurrección dos mortos. 22Igual que todos morren por Adam, así tamén por Cristo todos revivirán. 23Pero cada un no seu intre: primeiro, Cristo; logo, no Día da súa Vinda, os que sexan de Cristo; 24despois será a fin, cando lle entregue o Reino a Deus Pai, unha vez destruído todo Principado, toda Potestade e toda Dominación. 25Porque é necesario que El reine ata que poña a tódolos seus inimigos por debaixo dos seus pés. 26A morte será o derradeiro inimigo destruído.

28E cando lle teña todo sometido, entón tamén o propio Fillo se someterá a quen lle someteu a El todo: para que Deus sexa todo en todo.

ALELUIA Mc 11, 9. 10:

¡Bendito o que ven no nome do Señor!

¡Bendito o Reino do noso pai David que ven!

EVANXEO Mt 25, 31-46:

Sentará sobre o trono da súa gloria e separará uns dos outros

PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MATEO

Dilles Xesús ós seus discípulos:

31Cando veña o Fillo do Home na súa gloria e tódolos anxos con el, sentará no seu trono glorioso. 32Diante del xuntaranse tódalas nacións; e separará uns dos outros, como xebra o pastor as ovellas das cabras. 33E poñerá as ovellas á súa dereita e as cabras á súa esquerda.

34Entón dirá o Rei ós da súa dereita:

"Vinde, benditos do meu Pai; recibide a herencia do Reino preparado para vós desde a creación do mundo. 35Porque tiven fame e déstesme de comer; tiven sede e déstesme de beber; fun forasteiro e acolléstesme; 36estiven espido e vestístesme; enfermo e visitástesme; estiven na cadea e viñéstesme ver".

37Entón preguntaranlle os xustos:

"Señor, ¿cando te vimos famento e che demos de comer; ou sedento e che demos de beber? 38¿Cando te vimos forasteiro e te acollemos; ou espido e te vestimos? 39¿Cando te vimos enfermo ou na cadea e te visitamos?"

40O rei contestaralles:

"Asegúrovos que canto fixestes cun destes irmáns meus máis pequenos fixéstelo comigo".

41E diralles logo ós da súa esquerda:

"Arredade de min, malditos; ide para o lume eterno preparado para o Satán e para os seus anxos. 42Porque tiven fame e non me destes de comer; tiven sede, e non me destes de beber; 43fun forasteiro e non me acollestes; estiven espido e non me vestistes; enfermo ena cadea e non me visitastes".

44Eles replicaranlle:

"Señor, ¿cando te vimos famento ou sedento, forasteiro ou espido, enfermo ou na cadea e non che acudimos?"

45El responderalles:

"Asegúrovos que canto deixastes de facerlle a un destes máis pequenos, deixastes de mo facer a min.

46Daquela irán estes ó castigo eterno, e os xustos á vida eterna".

CANTO GOZOSO:    

ENTRADA: 

Camiñarei 

LECTURAS: 

Veña o teu Reino

OFERTORIO: 

Gracias, Señor, namañá 

COMUÑÓN: 

Señor Xesús