Apartastes a moitos do vieiro, desviástelos do cumprimento da lei - Mal 1, 14b-2, 2b. 8-10

Domingo 31 do Tpo. Ordinario - ciclo A

CANDO TI CHEGACHES

Cando ti chegaches,

os vellos traxes feitos de aparencias,
rutinas, durezas e prexuízos
liscaron e esconderon
nos baúis do faiado do esquecemento;
e un xentío inmenso
con vestidos de cores
encheu de alegría as rúas 
e as prazas das cidades.

Cando ti chegaches,

as miradas que xulgan e condenan

enmudeceron e calaron;

e naceu nos ollos da xente

un novo modo de mirar,

feito de confianzas,

chiscadelas, soños e perdóns.

Cando ti chegaches,

a angustia de centos de medos,

as ataduras de miles de normas

e o cansazo de pesadas cargas

sobre os ombreiros dos pobres

soltáronse e fóronse.

E, desde entón,
a vida amence cada día

como unha primavera de choiva e de luz

como unha mañá desbordante alegría.