Virá o mesmo Deus e salvaravos-Is 35, 1-6a. 10

Domingo 2 de Advento - ciclo A

TI ES A CAUSA DA NOSA ALEGRÍA!

Señor, 

Ti non necesitabas grandes cousas

para vivir o don da alegría.

Experimentáchela nos feitos e realidades máis sinxelos:

nas aves do ceo e nos lirios do campo,

no gozo do que sementa e do que sega,

no pastor que atopa a ovella perdida,

na alegría do pai que abraza ao fillo que se marchou de casa,

no gozo da muller que acaba de dar a luz?

TI ES, SEÑOR, A CAUSA DA NOSA ALEGRÍA!

Vés disfrazado de neno en Belén

e fas saltar as nosas ganas de vivir,

de achegar ilusión a este mundo noso?

Fas brotar nos nosos corazóns,

escintileos de xenerosidade e de amor.

Tan próximo e próximo a nós, Señor,

elevas a nosa débil condición de pecadores

e animas os fracasos aparentes da humanidade.

Grazas, Señor, pola túa vinda!

TI ES, SEÑOR, A CAUSA DA NOSA ALEGRÍA!

Fonte de felicidade profunda e definitiva,

chafariz dunha alegría que salta ata a vida eterna,

maná de ilusións que alimentan os nosos desánimos,

manancial que refresca a sede da nosa pobre vida...

Sentímosche e, porque intuímos a túa presenza, Señor,

estamos xubilosos, mirando ao ceo con esperanza...,

porque Ti, Señor, es a causa da nosa alegría.

Grazas, Señor, pola túa vinda!

Grazas, Pai de bondade,

grazas de corazón, de todo corazón;

grazas porque es a causa da nosa alegría.

Grazas, Señor, pola túa inminente vinda! 

Amén.

Isidro Lozano