Cristo salva a tódolos homes - Rom 15, 4-9

Domingo 2 de Advento - ciclo A

PREPARADE O CAMIÑO AO SEÑOR!

Vés a min, Señor, convidándome ao teu Reino.

Vés a min, Señor, cheo do poder da verdade,

chamándome á transparencia de vida

e clamando pola xustiza, pola paz e pola luz.

Vés a min, Señor, 

para regalar a esperanza a todos os que a perderon;

vés para acompañar aos cansos,

os que aventuran que xa nada pode cambiar.

Intúoche ás portas da miña vida, do mundo,

para xerar o gran cambio da historia.

PERO PARA QUE VEÑAS,

NECESITO CONVERTERME, SEÑOR:

do ruído que me impide escoitarte,

á paz que me permite recoñecer a túa voz de amigo;

da comodidade que desfigura a miña felicidade,

á sobriedade que necesita a miña alma para non perderte.

Necesito converterme, Señor:

da miña voz suave e tímida para pregoarte,

a un testemuño vivo, eficaz e valente,

para proclamar que só Ti es a salvación de Deus.

Necesito converterme, Señor:

das miñas aparencias simples e interesadas,

á plenitude que me ofrece a túa presenza,

misteriosa e esixente, case sempre silenciosa,

con xenerosas respostas... e con non poucos interrogantes.

CONVÉRTEME, SEÑOR,

e dáme un corazón novo.

Dáme un corazón novo para amarte e esperarte

como quen espera a alba despois dunha noite sen luz.

Señor, Xesús,

confiados en ti, abrímosche as portas do noso corazón.

Se o noso compañeiro de camiño!

Vén ás nosas vidas, ás nosas casas, ao noso mundo

agora que, esperanzados, iniciamos este Advento.

Vén! Vén, Señor, Xesús!