Eu son o camiño e a verdade e a vida - Xn 14, 1-12

Domingo 5 de Pascua - ciclo A

UNHA COMUNIDADE

           

Unha comunidade di moito cando é de Xesús.

Cando fala de Xesús e non das súas reunións.        

Cando anuncia a Xesús e non a si mesma.

Cando se gloria de Xesús e non dos seus méritos.

Cando se reúne en torno de Xesús

e non en torno dos seus problemas.

Cando se estende para Xesús e non para si mesma.

Cando se apoia en Xesús e non na súa propia forza.

Cando vive de Xesús e non vive de si mesma.

Unha comunidade di moito cando é de Xesús.

Unha comunidade di pouco cando fala de si mesma.

Cando comunica os seus propios méritos.    

Cando anuncia as súas reunións.

Cando non dá testemuño do seu compromiso.        

Cando se gloria dos seus valores.

Cando se estende en proveito propio.          

Cando vive para si mesma.

Cando se apoia nas súas forzas.

Unha comunidade non se cambalea polos fallos,

senón pola falta de fe.

Non se debilita polos pecados,

senón por esquecemento de Xesús.

Non queda pequena por carencia de valores,           

senón porque Xesús dentro dela é pequeno.

Non se afoga por falta de aire fresco,          

senón por asfixia de ausencia de Espírito de Xesús.

Unha comunidade só se perde cando perdeu a Xesús.

Unha comunidade convence e enche 

cando é a comunidade de Xesús.

Unha comunidade é forte, cando Xesús dentro dela é forte.

Unha comunidade pesa, cando Xesús dentro dela ten peso.

Unha comunidade marcha unida, cando Xesús está no medio.

Unha comunidade esténdese, cando estende a Xesús.

Unha comunidade convence e enche, 

cando é a comunidade de Xesús.