Domingo 28 de Ordinario B


Primeira Lectura     Sab 7, 7-11
En nada considerei as riquezas comparándoas coa sabedoría
LECTURA DO LIBRO DA SABEDORÍA

            7Roguei entón e foime dada a prudencia,
supliquei e veu a min o espírito da Sabedoría.
8Preferina a cetros e tronos,
en comparanza a ela, coidei ser nada a riqueza;
9non se lle asemella a alfaia de máis prezo,
pois todo o ouro, ó seu lado, é unha manchea de area,
e xunto a ela a prata é coma a lama.
10Ameina por riba da saúde e da beleza,
escollín posuíla en troques da luz,
pois o seu resplandor non ten solpor.
11Con ela viñéronme xuntos todos os bens,
polas súas mans, riquezas incontables.
12De todos gocei eu; pois é a Sabedoría a que goberna neles,
se ben aínda non me decatara de que era ela a nai de todos.

   Palabra do Señor                             R/.  Grazas a Deus


SALMO RESPONSORIAL     Sal 89, 12-13. 14-15. 16-17
R/.  (14):  Dános axiña a fartura da túa misericordia,para que a nosa vida teña felicidade e ledicia.

12Ensínanos a contar os nosos días,
para que aprendamos a ser asisados.
13Volve, Señor. ¿Por canto aínda?
Apiádate dos teus servos.

14Dános axiña a fartura da túa misericordia,
para que a nosa vida teña felicidade e ledicia.
15Alégranos polos días en que nos aflixiches,
por tantos anos de coitas.

16Que se vexa a túa obra nos teus servos
e a túa gloria nos teus fillos.
17Que a bondade do Señor, noso Deus, sexa connosco
e que el asegure as accións das nosas mans.


Segunda Lectura     Heb 4, 12-13
A palabra de Deus xulga os proxectos e os pensamentos
LECTURA DÁ CARTA AOS HEBREOS

12Collámolo a peito, xa que a palabra de Deus é viva e dinámica, máis cortante do que unha espada de dobre fío e que penetra mesmo alí onde se diferencian a alma e o espírito, as xuntas e a medula. Ela xulga os proxectos e os pensamentos. 13Non hai cousa que se lle esconda, todo está nu e penetrable ós seus ollos: é a ela a quen lle temos de dar contas.

                        Palabra do Señor                             R/.  Grazas a Deus


ALELUIA    Mt 5, 3
Se non cántase, podar omitir

Aleluia, aleluia.
Ditosos vos pobres non espírito
porque deles é ou Reino dous Ceos.
Aleluia.


Evanxeo     Mc 10, 17-30 (longa)
Vende todo o que tes, e repárteo entre vos pobres, e despois ven e sígueme
LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MARCOS

17No preciso momento en que se puña en camiño, chegou un a correr, que se axeonllou diante del e que lle preguntou:
‑Mestre bo, ¿que teño que facer para acadar a vida eterna?

18Xesús contestoulle:
‑¿E por que me chamas bo? Ninguén e bo, fóra de Deus. 19Xa sabes os mandamentos: Non mates, non cometas adulterio, non roubes, non deas falso testemuño, non defraudes, honra a teu pai e mais a túa nai.

20El respondeu:
‑Mestre, todas esas cousas gardeinas desde a miña mocidade.

21Entón Xesús pousou nel a súa ollada chea de cariño e engadiu:
‑Aínda che falta unha cousa: vai, vende todo o que tes, e repárteo entre os pobres, e terás un tesouro no ceo; e despois ven e sígueme.

22Ante estas palabras mudóuselle o rostro e marchou moi apesarado, pois tiña moitos bens.
23Xesús mirando todo arredor, díxolles ós discípulos:
‑¡Que difícil lles vai ser ós ricos entrar no Reino de Deus!

24E os discípulos ficaron moi sorprendidos por estas palabras. Pero Xesús volveu a insistir:
‑Fillos, ¡que difícil é entrar no Reino de Deus! 25É máis doado para un camelo pasar polo ollo dunha agulla, do que para un rico entrar no Reino de Deus.

26Eles, aínda moi asombrados, comentaban entre si:
‑Entón, ¿quen se vai poder salvar?

27Xesús, mirando para eles fixamente, dixo:
‑Si, para os homes é imposible, pero non para Deus; pois todo é posible para Deus.

28Colle Pedro e di:
‑Pois nós deixámolo todo, e seguímoste.

29Dixo Xesús:
‑Tende por seguro que non hai ninguén que deixe casa ou irmáns ou irmás ou nai ou pai, ou fillos ou leiras por cousa miña e polo Evanxeo, 30que pase sen recibir cen veces máis en casas, irmáns, irmás, nai, pai, fillos e leiras (aínda que con persecución) agora, e que no mundo futuro non reciba a vida eterna.
                        Palabra do Señor                             R/. Loámoste, Cristo

______________________________________________________________________

Ou:  Mc 10, 17-27 (máis breve)
LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MARCOS

17No preciso momento en que se puña en camiño, chegou un a correr, que se axeonllou diante del e que lle preguntou:
‑Mestre bo, ¿que teño que facer para acadar a vida eterna?

18Xesús contestoulle:
‑¿E por que me chamas bo? Ninguén e bo, fóra de Deus. 19Xa sabes os mandamentos: Non mates, non cometas adulterio, non roubes, non deas falso testemuño, non defraudes, honra a teu pai e mais a túa nai.

20El respondeu:
‑Mestre, todas esas cousas gardeinas desde a miña mocidade.

21Entón Xesús pousou nel a súa ollada chea de cariño e engadiu:
‑Aínda che falta unha cousa: vai, vende todo o que tes, e repárteo entre os pobres, e terás un tesouro no ceo; e despois ven e sígueme.

22Ante estas palabras mudóuselle o rostro e marchou moi apesarado, pois tiña moitos bens.
23Xesús mirando todo arredor, díxolles ós discípulos:
‑¡Que difícil lles vai ser ós ricos entrar no Reino de Deus!

24E os discípulos ficaron moi sorprendidos por estas palabras. Pero Xesús volveu a insistir:
‑Fillos, ¡que difícil é entrar no Reino de Deus! 25É máis doado para un camelo pasar polo ollo dunha agulla, do que para un rico entrar no Reino de Deus.

26Eles, aínda moi asombrados, comentaban entre si:
‑Entón, ¿quen se vai poder salvar?

27Xesús, mirando para eles fixamente, dixo:
‑Si, para os homes é imposible, pero non para Deus; pois todo é posible para Deus.

                        Palabra do Señor                             R/. Loámoste, Cristo




Comentarios

Publicacións populares