Domingo 27 Ordinario B

Primeira Lectura Xen 2, 18-24

E farán unha soa carne

LECTURA DO LIBRO DÁ XÉNESE

O Señor Deus pensou: Non é bo que o home estea só. Voulle facer unha axuda semellante a el.

Entón o Señor Deus formou de terra a feras do monte e vos paxaros do ceo, e presentoullos ao home, para ver que nomes lles puña. Cada ser vivo levaría o nome que o home lle puxese.

O home púxolles nomes aos animais domésticos, aos paxaros do ceo e ás feras do monte. Pero non daba cunha axuda semellante a el.

Entón infundiu o Señor Deus un sono profundo non home e, cando este adormeceu, sacoulle unha costela e cerrou con carne ou sitio.

Da costela do home, o Señor Deus formou unha muller e presentoulla ao home.

O home exclamou:

- Agora esta é coma min, óso dos meus ósos, carne da miña carne. Chamarase muller, porque foi sacada do home.

Por iso ou home deixará seu pai e mais súa nai e unirase coa súa muller e os dous farán unha soa carne.

Palabra do Señor                                     R/. Grazas a Deus

SALMO RESPONSORIAL Sal 127, 1-2. 3. 4-5. 6

 R/. (cf. 5): Bendíganos o Señor todos os días da nosa vida.

Ditosos os que temen o Señor,

os que seguen os seus camiños.

Comerás do traballo dás túas mans,

serás ditoso, serás afortunado.

A túa muller coma parra fecunda

no interior dá túa casa;

os teus fillos coma gromos de oliveira

arredor dá túa mesa.

Así será bendito

o home que teme ou Señor.

Que o Señor bendígache desde Sión,

que goces coa prosperidade de Xerusalén

todos os días dá túa vida.

Que vexas os fillos dous teus fillos.

Paz sobre Israel!

Segunda Lectura Heb 2, 9-11

Ou consagrante e consagrar teñen que ser todos dá mesma liñaxe

LECTURA DÁ CARTA AOS HEBREOS

Irmáns:

Aquel que "rebaixaron só un chisco con respecto aos anxos", Xesús, por aturar vos padecementos dá súa morte, está coroado de gloria e dignidade. Deste xeito, a súa morte foi unha bendición de Deus para todo home.

Efectivamente, conviña que Aquel para quen e por quen existe todo, queríase conducir moitos fillos á gloria, levase á perfección por medio do sufrimento ou que ía ser ou primeiro dous que se salvarían; pois o consagrante e consagrar veñen todos da mesma raíz. Por isto non se avergonza de lles chamar irmáns.

Palabra do Señor                                       R/. Grazas a Deus

ALELUIA 1 Xn 4, 12

Se non cántase, podar omitir

Aleluia, aleluia.

Amar mutuamente, Deus está connosco,

e o seu amor chega á plenitude en nós.

Aleluia.

Evanxeo Mc 10, 2-16 (longa)

O que Deus uniu que non o separe o home

LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MARCOS

Naquel tempo, achegáronse a Xesús algúns fariseos, preguntándolle para probalo, se lle está permitido ao home repudiar a muller. O replicoulles:

-  Que foi o que mandou Moisés?

Respondéronlle:

-  Moisés permitiu despedila, dándolle certificado de divorcio.

Díxolles Xesús:

-  Tendo en conta a dureza do voso corazón, escribiu Moisés para vós esa norma. Pero desde o principio da creación, creounos Deus home e femia. Por iso deixará o home seu pai e mais súa nai e unirase coa súa muller e serán os dous unha soa carne. De xeito que xa non son dous, senón unha soa carne. Polo tanto, o que Deus uniu, que non o separe ou home.

Xa na casa, vos discípulos volvéronlle preguntar achega disto. O díxolles:

-  O que repudia a muller e casa con outra, comete adulterio contra a primeira. E lla muller abandona o marido e casa con outro, comete adulterio.

Daquela leváronlle a Xesús uns nenos para que os tocase; pero os discípulos rifábanlles. Ao que o viu Xesús, indignouse e díxolles:

-  Deixade que vos nenos se acheguen a min; non llelo impidades, porque deles é ou Reino de Deus. Dígovolo de verdade: Quen non reciba coma un neno ou Reino de Deus, non entrará nel.

E abrazándovos, bendicíaos, mentres impoñía as mans sobre eles.

Palabra do Señor                  R/. Loámoste, Cristo

_______________________________________________________

Ou: 2-12 (máis breve)

LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MARCOS

Naquel tempo, achegáronse a Xesús algúns fariseos, preguntándolle para probalo, se lle está permitido ao home repudiar a muller. O replicoulles:

-  Que foi o que mandou Moisés?

Respondéronlle:

-  Moisés permitiu despedila, dándolle certificado de divorcio.

Díxolles Xesús:

-  Tendo en conta a dureza do voso corazón, escribiu Moisés para vós esa norma. Pero desde ou principio da creación, fíxoos home e femia. Por iso deixará o home seu pai e mais súa nai, unirase coa súa muller, e serán os dous unha soa carne. De xeito que xa non son dous, senón unha soa carne. O que Deus uniu, que non o separe ou home.

Xa na casa, vos discípulos volvéronlle preguntar achega disto. O díxolles:

-  Ou¡ que repudia a muller e casa con outra, comete adulterio contra a primeira. E lla muller abandona o marido e casa con outro, comete adulterio.

Palabra do Señor                          R/. Loámoste, Cristo