Domingo 19 de Ordinario C

6.8.16

Domingo 19 de Ordinario C

DOMINGO XIX ORDINARIO - CICLO C

Primeira Lectura Sab 18, 6-9

LECTURA DO LIBRO DA SABEDORÍA

Co mesmo feito co que castigabas os adversarios déchesnos sona convocándonos a ti.

Aquela noite fóralles anunciada de antemán aos nosos pais

de modo que, sabendo de certo a que promesas deran creto,

se sentisen fortes.

O teu pobo estaba xa á espera

da salvación dos xustos e do exterminio dos inimigos;

co mesmo feito co que castigabas os adversarios

déchesnos sona convocándonos a ti.

Ás agachadas facían sacrificios os piadosos fillos dos xustos

e, postos de acordo, impuxeron esta divina lei:

que os santos compartisen por xunto os bens e os perigos

‑ ao tempo que xa entoaban os himnos dos antepasados ‑.

Palabra do Señor R/. Grazas a Deus

SALMO RESPONSORIAL Sal 32, 1 e 12. 18-19. 20 e 22

R/. (12b): Feliz o pobo que o Señor escolleu como herdade.

Alegrádevos, xustos, no Señor:

ós homes rectos acáelles loarte.

Feliz a nación que recoñece a Deus por Señor,

o pobo que El escolleu como herdade.

Os ollos do Señor están postos nos que o temen,

nos que esperan na súa misericordia,

para librar as súas vidas da morte,

para os manter no tempo da miseria.

Nós agardamos o Señor:

El é o noso socorro, o noso escudo.

Veña a nós, Señor, a túa misericordia,

como de ti o esperamos.

Segunda Lectura Heb 11, 1-2. 8-19 (longa)

LECTURA DA CARTA AOS HEBREOS

Agardaba aquela cidade da que o arquitecto e construtor é Deus.

Irmáns:

A fe é un anticipo do que se espera e a proba convincente das cousas que non se ven. Pois en razón dela testemuñou Deus dos nosos devanceiros.

Deus chamou por Abrahán, e este, movido pola fe, obecedeuno e saíu para un lugar que había de recibir en posesión, sen saber onde ía.

Movido pola fe, emigrou á terra prometida, como se fose terra allea, habitando en tendas de campaña, e o mesmo Isaac e Xacob, herdeiros da mesma promesa. Agardaba aquela cidade con bos cimentos, da que o arquitecto e construtor é Deus.

Pola fe e por considerar fiel ao que lle fixera a promesa, recibiu poder para fundar descendencia, fóra xa da idade axeitada e con ser Sara estéril. Deste xeito, dun só e xa caduco para estas cousas, naceu un mundo de fillos, coma as estrelas do ceo e coma a area incontable da ribeira do mar.

Todos estes morreron con fe, sen chegaren a conseguir as promesas, pero albiscáronas e saudáronas desde lonxe e confesaron que eles eran só estranxeiros e peregrinos nesta terra. Ao diciren estas cousas, daban a entender que degoiraban unha patria. Pois se lles acordaba aquela patria de onde saíran, estaban a tempo de se volveren.

Pero máis ben suspiraban por outra patria mellor: a celestial. Por iso Deus non se avergonza de que o chamen o seu Deus, xa que lles preparou unha cidade.

Pola fe Abrahán, posto a proba, ofrendou a Isaac: o que recibira de Deus as promesas, cando se lle dixo: "por Isaac terás descendencia", ofrendou o seu único fillo, pensando que Deus é poderoso, incluso para resucitar os mortos. Por iso recobrouno tamén como figura misteriosa.

Palabra do Señor R/. Grazas a Deus

______________________________________________________________________

Ou: 1-2. 8-12 (máis breve)

LECTURA DA CARTA AOS HEBREOS

Irmáns:

A fe é un anticipo do que se espera e a proba convincente das cousas que non se ven. Pois en razón dela Deus testemuñou dos nosos devanceiros.

Deus chamou por Abrahán, e este, movido pola fe, obecedeuno e saíu para un lugar que había de recibir en posesión, sen saber onde ía.

Pola fe e por considerar fiel ao que lle fixera a promesa, recibiu poder para fundar descendencia, fóra xa da idade axeitada e con ser Sara estéril.

Deste xeito, dun só e xa caduco para estas cousas, naceron un mundo de fillos, coma as estrelas do ceo e coma a area incontable da beira do mar.

Palabra do Señor R/. Grazas a Deus

ALELUIA Mt 24, 42a. 44

Se non se canta, pódese omitir.

Aleluia, Aleluia.

Vixiade e estade preparados

porque á hora que non pensades

virá o Fillo do Home.

Aleluia.

Evanxeo Lc 12, 32-48 (longa)

LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS

E vós, estade preparados

Naquel tempo, díxolles Xesús aos seus discípulos:

- Non teñas medo, miña grea pequena, que o teu Pai compraceuse en darche o Reino. Vendede os vosos bens e dádeos en esmola, facede bolsas que non se estraguen, un tesouro inesgotable no ceo, onde o ladrón non pode chegar e onde a traza non o bota a perder. Pois onde está o teu tesouro, estache o teu corazón.

Tede posta a roupa de traballo e as lámpadas acesas; sédeme coma os que agardan que volva o seu amo da voda, para que, cando chegue e chame, lle poidan abrir. Ditosos os criados a quen o amo atope agardando cando chega.

Tede por certo que poñerá a roupa de traballo, sentaraos na mesa e serviraos un por un. Sexa pola anoitecida ou sexa pola alborada, se os atopa así, felices eles.

Entendede ben: se o dono da casa soubese a que hora vai chegar o ladrón, non permitiría que lle asaltasen a casa. Así tamén: estade vós preparados, porque á hora menos pensada ha vir o Fillo do Home.

Díxolle Pedro:

‑ Señor, a parábola que acabas de contar vai por nós ou por todos en xeral?

Contestoulle o Señor:

‑ Quen é, logo, o administrador fiel e prudente, a quen o seu señor encargará o coidado de dar no seu tempo a ración de trigo á servidume? Ditoso o criado aquel, a quen o seu amo, cando chega, o atopa cumprindo coa súa tarefa! Tede por seguro que lle encomendará toda a facenda.

Pero se o criado aquel di para si: "O amo aínda non vén para agora" e empeza a mallar nos criados, comendo e bebendo ata se emborrachar; o día menos pensado e á hora máis imprevista, chegará o amo do criado aquel, e botarao fóra cos infieis. O criado que, coñecendo as vontades do amo, non ten todo preparado nin feitas as cousas como a el lle gustan, levará moitos paus; pero o que non os coñece, aínda que faga algo que mereza castigo, levará poucos.

A quen moito se lle dá, moito se lle esixirá; e a quen moito se lle confía, moito se lle pedirá.

Palabra do Señor R/. Loámoste, Cristo

______________________________________________________________________

Ou: 35-40 (máis breve)

LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS

Naquel tempo, díxolles Xesús aos seus discípulos:

-Tede posta a roupa de traballo e as lámpadas acesas; sédeme coma os que agardan que volva o seu amo da voda, para que, cando chegue e chame, lle poidan abrir. Ditosos os criados a quen o amo atope agardando cando chega.

Tede por certo que poñerá a roupa de traballo, sentaraos na mesa e serviraos un por un. Sexa pola anoitecida ou sexa pola alborada, se os atopa así, felices eles.

Palabra do Señor R/. Loámoste, Cristo