Como rezar o Via Lucis - 2ª parte

ADAPTADO DE: www.es.catholic.net

Oración Preparatoria

Señor Xesús, coa túa Resurrección
 triunfaches sobre a morte

e vives para sempre comunicándonos a vida,

a alegría, a esperanza firme.

Ti que fortaleciches a fe dos apóstolos,

das mulleres e dos teus discípulos

ensinándoos a amar con obras,

fortalece tamén o noso espírito vacilante,

para que nos entreguemos de cheo a ti.

Queremos compartir contigo
 e coa túa Nai Santísima

a alegría da túa Resurrección gloriosa.

Ti que nos abriches o camiño cara ao Pai,

feixe que, iluminados polo Espírito Santo,

gocemos un día da gloria eterna.

1ªESTACIÓN:

 CRISTO VIVE!: RESUCITOU!

Na cidade santa, Xerusalén, a noite vai deixando paso ao Primeiro Día da semana. É un amencer glorioso, de alegría desbordante, porque Cristo venceu definitivamente á morte. Cristo vive! Aleluia!

Do Evanxeo segundo S. Mateo 28, 1-7 (Mc 16, 1-8; Lc, 24, 1-9; Xn 20, 1-2)

1 Pasado o sábado, na alborada do primeiro día da semana, María Magdalena e maila outra María foron visita-lo sepulcro. 2Entón produciuse un grande terremoto, xa que o anxo do Señor, baixando do ceo, removeu a lousa e sentou enriba dela. 3Tiña o aspecto dun relampo e o seu vestido era branco coma a neve. 4Os gardas tremeron co medo, ficando coma mortos. 5Mais o anxo díxolles ás mulleres:

‑Non teñades medo, ben sei que buscades a Xesús o crucificado. 6Non está aquí, resucitou tal como dixera. Vinde ve-lo sitio onde estaba. 7E ide axiña dicirlles ós seus discípulos: "Resucitou de entre os mortos e vai diante de vós para Galilea: alí o veredes". Iso é o que vos tiña que dicir.

Comentario

Nos sepulcros adoita pór 'Aquí xace', en cambio no de Xesús o epitafio non estaba escrito senón que o dixeron os anxos: 'Por que buscades entre os mortos ao que vive? Non está aquí, senón que resucitou' (Lc 24, 5-6).

Cando todo parece que está acabado, cando a morte parece dicir a última palabra, hai que proclamar cheos de gozo que Cristo vive, porque resucitou. Esa é a gran noticia, a gran verdade que dá consistencia á nosa fe, que enche dunha alegría desbordante nosa vida, e que se entrega a todos: 'até aos mortos foi anunciada a Boa Noticia' (1 Pe 4, 6), porque Xesús abriu as portas do ceo aos xustos que morreron antes que El.

Cristo, que quixo redimirnos deixándose cravar nun madeiro, entregándose plenamente por amor, venceu á morte. A súa morte redentora liberounos do pecado, e agora a súa resurrección gloriosa abriunos o camiño cara ao Pai.

Oración

Señor Xesús,

quixemos seguirche nos momentos difíciles

da túa Paixón e Morte, sen avergoñarnos da túa cruz redentora.

Agora queremos vivir contigo a verdadeira alegría,

a alegría que brota dun corazón namorado e entregado,

a alegría da resurrección.

Pero ensínanos a non fuxir da cruz,

porque antes do triunfo adoita estar a tribulación.

E só tomando a túa cruz poderemos enchernos dese gozo

que nunca acaba.

2ªESTACIÓN:

 O ENCONTRO CON MARÍA MAGDALENA

María Magdalena, vai á fronte das mulleres que se dirixen ao sepulcro para terminar de embalsamar o corpo de Xesús. Chora a súa ausencia porque ama, pero Xesús non se deixa gañar en xenerosidade e sae ao seu encontro.

Do Evanxeo segundo San Xoán 20, 11-18 (cf. Mc 16, 9-11; Mt 28, 9-10).

11Mentres tanto, María quedara ó pé do sepulcro, na parte de fóra, chorando. Sen deixar de chorar, abaixouse a ollar no sepulcro. 12Viu dous anxos de branco, sentados, un á cabeceira e outro ós pés do sitio onde xacera o corpo de Xesús.

13Eles preguntáronlle:

‑Muller, ¿por que choras?

Ela respondeulles:

‑Porque colleron ó meu Señor e non sei onde o puxeron.

14Dito isto, virouse cara atrás e viu a Xesús alí de pé, pero sen se decatar de que era Xesús. 15Xesús preguntoulle:

‑Muller, ¿por que choras? ¿A quen buscas?

Ela, coidando que era o xardineiro, díxolle:

‑Señor, se o levaches ti, dime onde o puxeches, que eu o collerei.

16Xesús díxolle:

‑¡María!

Ela, virándose, exclamou en hebreo:

‑¡Rabbuni! (que quere dicir "Mestre").

17Xesús díxolle:

‑Sóltame, que aínda non subín onda o Pai; máis ben, vai onda os meus irmáns e dilles: "Subo onda meu Pai e voso Pai, o meu Deus e o voso Deus".

18María Magdalena foilles contar ós discípulos que vira o Señor, e que lle dixera estas cousas.

Comentario

A Magdalena ama a Xesús, cun amor limpo e grande. O seu amor está feito de fortaleza e eficacia, como o de tantas mulleres que saben facer del entrega. María buscou ao Mestre e a resposta non se fixo esperar: o Señor recoñece o seu agarimo sen fisuras, e pronuncia o seu nome. Cristo chámanos polos nosos nomes, persoalmente, porque nos ama a cada un. E ás veces ocúltase baixo a aparencia do hortelano, ou de tantos homes ou mulleres que pasan, sen que nos deamos conta, ao noso lado.

María Magdalena, unha muller, vaise a converter na primeira mensaxeira da Resurrección: recibe o doce encargo de anunciar aos apóstolos que Cristo resucitou.

Oración

Virxe María, Nai de Deus e Nai nosa,

a tradición cristiá dinos

que a primeira visita do teu Fillo resucitado

foi a ti, non para fortalecer a túa fe,

que en ningún momento había decaído,

senón para compartir contigo a alegría do triunfo.

Nós querémosche pedir que, como María Magdalena,

sexamos testemuñas e mensaxeiros da Resurrección de Xesucristo,

vivindo contigo o gozo de non separarnos nunca do Señor.