Domingo 5 de ordinario - ciclo C
5º DOMINGO DO TEMPO ORDINARIO -
CICLO C
Primeira Lectura Is 6, 1-2a.
3-8
LECTURA DO LIBRO DO PROFETA ISAÍAS
Aquí me tes, mándame
O ano da morte do rei
Ozías, vin o Señor sentado nun trono alto e levantado. A orla do seu manto
enchía o santuario.
De pé na súa presenza
estaban dous serafíns.
Exclamaban un cara ao outro:
"Santo, Santo, Santo, o Señor dos Exércitos: a terra toda está chea da súa
gloria!".
Estremecían os marcos
das portas da entrada co seu clamor, e o santuario estaba cheo de fume.
Eu dixen: "Ai de
min! Estou perdido!
Pois sendo un home de labios lixados,
e que vive entre un pobo de labios lixados,
vin cos meus ollos o mesmo Rei, o Señor dos Exércitos".
Entón un dos serafíns
voou onda min;
tiña na súa man unha brasa que collera de enriba do altar cunhas
tenaces,
e achegouna á miña boca, dicíndome:
"Olla: isto tocou
os teus labios,
a túa culpa desapareceu, o teu pecado está perdoado".
Entón escoitei a voz
do Señor que dicía:
"A quen mandarei? Quen irá da nosa parte?".
Entón díxenlle:
"Aquí estou, mándame a min".
Palabra
do Señor R/.
Grazas a Deus
SALMO RESPONSORIAL Sal 137,
1-2a. 2bc-3. 4-5. 7c-8
R/. (1c): Hei cantar para ti diante dos anxos, Señor
Douche grazas, Señor, de todo corazón,
hei cantar para ti diante dos anxos.
Hei prostrarme cara ao teu santo templo.
Dou grazas ao teu nome
pola túa misericordia e a túa fidelidade,
porque a túa promesa
é máis grande cá túa sona.
Cando te chamo, respóndesme
e acrecentas as miñas forzas.
A ti, Señor, darán grazas
todos os reis da terra
cando oian os ditos da túa boca.
Cantarán os camiños do Señor,
pois grande é a gloria do Señor.
Estendes a túa man,
e libérame a túa dereita.
O Señor completará os seus favores comigo.
A túa misericordia, Señor, é para sempre,
non abandones a obra das túas mans.
Segunda Lectura 1 Cor 15,
1-11(máis longa)
LECTURA DA PRIMEIRA CARTA DO APÓSTOLO SAN PAULO AOS
CORINTIOS
Así predicamos e así crestes vós.
Quero que vos acorde,
irmáns, o Evanxeo que vos prediquei, que vós aceptastes, no que ficades firmes
e polo que vos estades salvando (se é que o gardades tal como volo anunciei; do
contrario, a vosa fe sería inútil).
Transmitinvos, xa que
logo, antes de nada o que eu mesmo recibín: que Cristo morreu polos nosos
pecados conforme ás Escrituras; que o sepultaron, que ao terceiro día resucitou
conforme ás Escrituras e que se apareceu a Cefas e despois aos Doce.
Máis tarde apareceuse
asemade a máis de cincocentos irmáns; moitos deles aínda viven, algúns xa
finaron. Despois apareceuse a Santiago e logo a todos os apóstolos. En
derradeiro lugar aparecéuseme tamén a min, coma ao nacido a deshora.
Pois eu son o menor
dos apóstolos, que nin son merecente de me chamar apóstolo, xa que perseguín a
Igrexa de Deus; pero pola graza de Deus son o que son, e esa graza que fixo
comigo non ficou baleira.
Ó contrario, traballei
máis ca todos eles; aínda que non precisamente eu, senón a graza de Deus que
está comigo. Pero, en fin, que sexa eu ou que sexan eles, así predicamos e así
crestes vós.
Palabra
do Señor R/.
Grazas a Deus
____________________________________________
Ou máis breve: 3-8. 11
LECTURA DA PRIMEIRA CARTA DO APÓSTOLO SAN PAULO AOS
CORINTIOS
Irmáns:
Transmitinvos, xa que
logo, antes de nada o que eu mesmo recibín: que Cristo morreu polos nosos
pecados conforme ás Escrituras; que o sepultaron, que ao terceiro día resucitou
conforme ás Escrituras e que se apareceu a Cefas e despois aos Doce.
Máis tarde apareceuse
asemade a máis de cincocentos irmáns; moitos deles aínda viven, algúns xa
finaron. Despois apareceuse a Santiago e logo a todos os apóstolos.
En derradeiro lugar
aparecéuseme tamén a min, coma ao nacido a deshora.
Pero, en fin, que sexa
eu ou que sexan eles, así predicamos e así crestes vós.
Palabra
do Señor R/.
Grazas a Deus
ALELUIA Mt 4, 19
Se non se canta, pódese omitir
Aleluia, aleluia.
Seguídeme, di o Señor,
e farei que sexades pescadores de homes.
Aleluia.
Evanxeo Lc 5, 1-11
LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS
Deixándoo todo, seguírono
Naquel tempo, estando
Xesús á beira do lago Xenesaré, mentres a xente se amoreaba ao seu arredor,
escoitando a Palabra de Deus, viu dúas lanchiñas que estaban na beira do lago.
Os pescadores que desembarcaran delas lavaban o aparello. Subiu a unha barca,
que era de Simón, rogoulle que se apartase un pouco da terra, e desde a barca,
sentado, ensinaba á xente.
Cando acabou de falar,
díxolle a Pedro:
‑ Voga lago adentro, e
larga o aparello para pescar.
Respondeu Simón:
‑ Mestre, pasamos a
noite faenando e non demos collido un rabo de peixe, pero, xa que ti o dis,
largarei o aparello.
Así o fixeron, e
colleron tal cantidade de peixe que o aparello rebentaba. Fixéronlles entón
acenos aos compañeiros da outra lancha para que lles fosen botar unha man.
Foron e encheron as dúas lanchas tanto que, a pouco máis, van a pique. Vendo
isto, Simón Pedro botóuselle aos pés a Xesús, dicindo:
‑ Señor, arreda de
min, que eu son un pecador.
Porque tanto el coma
os seus compañeiros quedaron parvos con tanto peixe como colleran naquel lance.
O mesmo lles pasaba a Santiago e mais a Xoán, fillos de Zebedeo, que eran
compañeiros de Simón.
E díxolle Xesús a
Simón:
‑ Tranquilo, desde
agora vas ser pescador de homes.
Varando as barcas en
terra e deixándoo todo, seguírono.
Palabra
do Señor R/.
Loámoste, Cristo
NON HAI XUSTIZA SEN IGUALDADE
(CAMPAÑA DE MANS UNIDAS,
XORNADA CONTRA A FAME)
XORNADA CONTRA A FAME)
TOMADO DE. remoldapalabra.blogspot.com
PÓRTICO
Nas comunidades
cristiás, o segundo domingo de febreiro é o día no que celebramos a Campaña da Loita
Contra a Fame. Chegado este día, Mans Unidas, a ONG católica que traballa no
mundo máis empobrecido, dirixe un lóstrego ás nosas conciencias para que non
esquezamos que o mundo non remata nin na nosa parroquia, nin no noso concello
nin no noso continente. Máis alá das fronteiras que os seres humanos temos
establecido para dividirnos, érguese unha mensaxe que nos urxe a vivir de
verdade e plenamente o que significa a nosa catolicidade: non somos só para o
noso recuncho e para os nosos, senón para todas as persoas.
O lema deste xornada
número cincuenta e catro é “Non hai xustiza
sen igualdade”. Mans Unidas quere sensibilizar e actuar sobre a promoción
da igualdade entre sexos e a autonomía da muller, denunciando as graves
discriminacións que sofren elas en temas coma asistencia sanitaria, acceso á
educación e ao traballo ou alimentación e que as fan máis vulnerables diante da
pobreza e a ataques á súa integridade física, psíquica e moral.
Que a celebración que
agora comezamos nos abra o corazón para descubrir que só pode haber un
desenvolvemento xusto, unha orde equilibrada, se hai iguais posibilidades de
participar. Todos, homes e mulleres, temos unha mesma dignidade e xuntos temos
que colaborar na construción da civilización do amor.
O PERDÓN
§
Porque
seguimos intentando pescar coas vellas redes do cumprimento, da imposición, da
obediencia cega e do autoritarismo, en vez de cambialas polas redes evanxélicas
da coherencia, do compromiso, do testemuño e do amor, SEÑOR, ENDEREITA O NOSO RUMBO.
§
Porque
son demasiadas as ocasións nas que na nosa Igrexa facemos distingos por mor do
xénero, non valorando o traballo silencioso, eficaz e discreto das mulleres, CRISTO,
ENDEREITA O NOSO RUMBO.
§
Por
non ter querido vencer os prexuízos que nos levan a xustificar a violencia, a
opresión a marxinación e o silencio ao que se ven abocadas tantas mulleres do
noso tempo, SEÑOR, ENDEREITA O NOSO
RUMBO.
REMUÍÑO
ö A campaña de Mans
Unidas deste ano céntrase na promoción da igualdade entre xéneros e a autonomía
da muller. Quere ser unha chamada á conciencia da sociedade para que defenda o desenvolvemento integral de cada
persoa, home ou muller, e o exercicio de todos os seus dereitos fundamentais, tripados
en moitas partes do mundo, pois son numerosos os países nos que a muller padece
unha grave desigualdade e é vítima da violencia física, sexual e psicolóxica. En
pleno século XXI, parece mentira que as mulleres non teñan acceso á cultura,
que se abandonen ou maten as nenas acabadas de nacer, que mulleres e nenas
sexan vítima do tráfico de persoas, que moitas nenas sexan casadas na infancia,
que elas non teñan os mesmos dereitos sanitarios que os varóns, que non poidan
acceder a un traballo digno...
ö A fe universal que
confesamos chámanos a abrirnos á solidariedade cos máis empobrecidos e
excluídos. Mellor dito, chámanos a traballar pola xustiza, porque a xustiza entendida
como dar a cadaquén aquilo que precisa para desenvolverse como persoa ten que
estar na base da solidariedade. E por moi mal que esteamos no noso primeiro
mundo, que neste momento si o estamos, máis alá del, hai millóns de persoas,
moitas delas con rostro e nome de muller, que seguen a padecer as consecuencias
da fame: falta de alimentos, ausencia dunha sanidade que poida chegar a todos e
non sexa excluínte, falta de vivenda, non acceso á educación, e moitas outras
carencias, fannos pensar que moito máis alá do que alcanzan a ver os nosos
ollos, hai vida, mellor, hai vidas. E nunha gran maioría están en situación
límite, de precariedade.... polo simple feito de ter nado mulleres.
ö Por todo isto, non
está de máis que, sen deixar de pensar no que está a acontecer no primeiro
mundo, poñamos os ollos o corazón, e por que non, tamén algo da nosa carteira,
ao servizo dos que nada ou pouco teñen. Falar de xustiza é doado; vivila, pola
contra, supón convición, capacidade de renunciar a outras cousas que nos
gustarían e apertura ao principio fundamental no que se sostén a mensaxe
cristiá: somos fillo e fillas de Deus, e polo tanto irmáns e irmás, iguais.
Porque contra todo o que puideramos pensar, unha das novidades máis radicais do
anuncio cristián é a igualdade entre home e muller. Nunha sociedade coma a
xudía, na que a muller pertencía ao grupo dos marxinados, Xesús amosa sempre un
corazón quente, unhas altas miras, un amor que non entende de diferenzas de
xénero. Entre o grupo dos discípulos había varias mulleres. Os evanxeos
fálannos de numerosos encontros de Xesús con persoas do xénero feminino: a
pecadora pública, a samaritana, Marta e María, a muller cananea... En todos os
casos achégase a elas coa mesma sinxeleza e naturalidade coa que se achega aos
homes. Podemos dicir nós o mesmo?. Seguimos empeñados en considerar as mulleres
o sexo débil? Botaremos as redes trampulleiras só para desconsiderar,
manipular, silenciar e abusar? Seremos capaces de seguir excluíndo a cantas non
elixiron ser pobres e mulleres, e rezando a Deus como se non pasara nada?
ORACIÓN DA COMUNIDADE
Señor, unha vez máis,
invítasnos a facer vida a túa mensaxe. Queremos responder á túa invitación
desde a xustiza e a igualdade, por iso che dicimos:
AQUÍ
ESTOU, SEÑOR, PARA CUMPRIR A TÚA VONTADE
o
Pola
Igrexa, que formamos todos nós, para que descubramos que a fe non é excluínte
nin se pode impoñer, senón que hai que ofrecela desde o respecto a todas as
persoas, independentemente do seu xénero, e desde a fidelidade á mensaxe de
Xesús, e non a unhas frías formulacións teolóxicas, OREMOS.
AQUÍ
ESTOU, SEÑOR, PARA CUMPRIR A TÚA VONTADE
o
Por
todas as persoas que teñen responsabilidades nos diversos eidos: político,
cultural, económico, eclesial... para que traballen polo desenvolvemento de
todas as persoas e de todos os pobos da terra, buscando sempre a xustiza, que
non se pode dar sen a igualdade, OREMOS.
AQUÍ
ESTOU, SEÑOR, PARA CUMPRIR A TÚA VONTADE
o
Para
que nas nosas familias, nos nosos barrios, nas nosas comunidades, na nosa
sociedade, saibamos valorar, agradecer e potenciar o traballo, moitas veces
calado e sempre eficaz de tantas mulleres que con ilusión entrega o seu tempo,
a súa colaboración, a súa voz, OREMOS.
AQUÍ
ESTOU, SEÑOR, PARA CUMPRIR A TÚA VONTADE
o
Por
todas as persoas que se atopan en situación de sufrimento: enfermas, sen teito,
paradas, humilladas, discriminadas por calquera causa... para que o consolo de
Deus e a nosa axuda as faga saír da súa pobreza, OREMOS.
AQUÍ
ESTOU, SEÑOR, PARA CUMPRIR A TÚA VONTADE
o
Para
que en todos os pobos, homes e mulleres poidamos traballar en igualdade de
condicións, dereitos e oportunidades ao servizo da civilización do amor,
OREMOS.
AQUÍ
ESTOU, SEÑOR, PARA CUMPRIR A TÚA VONTADE
o
Hoxe,
na nosa oración queremos pedir por todas as mulleres que en calquera parte do
mundo son explotadas, silenciadas e desconsideradas por mor do seu xénero. Para
que nunca pechemos ollos, oídos e corazón diante dos seus berros e da súa
desesperación, OREMOS.
AQUÍ
ESTOU, SEÑOR, PARA CUMPRIR A TÚA VONTADE
o
Por
cada un e cada unha de nós, para que nunca esquezamos a igualdade é un dos
alicerces da xustiza, OREMOS.
AQUÍ
ESTOU, SEÑOR, PARA CUMPRIR A TÚA VONTADE
Grazas, Señor, por invitarnos
hoxe a reflexionar sobre a importancia do traballo das mulleres na nosa sociedade,
unha sociedade que queremos xusta e, polo tanto, de iguais. P.X.N.S. Amén
PARA A REFLEXIÓN
Señor,
que fixeches o home e a muller
iguais en dignidade,
dereitos e deberes,
á vez que os fixeches
diferentes e complementarios,
para que xuntos
humanicen o mundo,
facéndoos
colaboradores teus na creación.
Mira o noso mundo
dividido e ferido,
no que a muller aínda
é discriminada,
por leis, costumes e
actitudes inxustas;
onde millóns de
mulleres son explotadas e marxinadas,
polo simple feito de
ser mulleres.
Mira o noso mundo.
Dálle siso e xustiza
para que nunca máis
se discrimine a muller;
e xuntos, homes e
mulleres,
construamos un mundo
de igualdade
no que todos poidamos
gozar da vida.
Señor, dános a túa
forza e a túa coraxe
para rebelarnos
diante das inxustizas,
especialmente desta,
presente en medio mundo.
Que axudemos as
mulleres
mentres traballamos
por conseguir leis xustas,
que permitan vivir en
igualdade
a todos os homes e ás
mulleres da terra.
CANTOS
*
ENTRADA:
Vinde axiña
*
LECTURAS:
Eu soñei
*
OFERTORIO:
Todos xuntos
*
COMUÑÓN:
Ide e pregoade
POWER POINTS
Comentarios
Publicar un comentario