A arte do matrimonio

Un novo día, un novo texto.

A arte do matrimonio

As pequenas cousas son as grandes cousas.

Nunca se é tan vello para sosterse as mans.

É lembrar dicir "Ámote" polo menos unha vez ao día.

É nunca ir durmir enoxados.

É nunca falar co outro só por ser condescendiente;

o cortexo non debería terminar coa lúa de mel,

debería continuar a través dos anos.

É ter un sentido mutuo de valores e obxectivos comúns.

É pararse xuntos enfrontando ao mundo.

É formar un círculo de amor que se alimenta na familia toda.

É facer cousas para o outro, non na actitude de servizo ou sacrificio,

senón no espírito de gozo.

É falar con palabras de apreciación e demostrar

gratitude de maneiras consideradas.

É non esperar que o esposo use unha aureola ou que a esposa teña as ás dun anxo.

É non buscar a perfección no outro.

É cultivar a flexibilidade, a paciencia, o entendemento e o sentido do humor.

É ter a capacidade de perdoar e ser perdoados.

É dar ao outro un ámbito no que poida crecer.

É atopar espazos para as cousas do espírito.

É unha procura común do ben e a beleza.

É establecer unha relación na cal a independencia sexa por igual, 
a dependencia mutua e as obrigacións recíprocas.

É non soamente casar coa parella perfecta, é ser a parella perfecta.