Domingo de Pentecoste - ciclo C

PRIMEIRA Feit 2, 1-11

Quedaron cheos do Espírito Santo e puxéronse a falar

PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NO LIBRO DOS FEITOS DOS

APÓSTOLOS

2 1Cando se cumpriron os días de Pentecostés, estaban todos xuntos no mesmo sitio. 2De

súpeto, veu do ceo un ruído coma dun forte golpe de vento, que encheu toda a casa onde

estaban; 3e apareceron talmente coma linguas de lume, que, repartidas, foron pousando

unha sobre cada un deles. 4Quedaron cheos do Espírito Santo e puxéronse a falar noutras

linguas, conforme lles concedía o Espírito.

5Había daquela en Xerusalén xudeus piadosos de tódalas nacións da terra. 6O se producir

aquel estrondo, xuntouse a xente e ficou moi desconcertada, porque cada un os sentía falar

na súa propia lingua. 7Pas-mados e admirados, dicíanlles uns a outros: "¡Olla! ¿E todos

estes que están aí a falar non son galileos? 8¿E logo como é que os sentimos falar cada un

de nós no noso propio idioma nativo? 9Partos, medos, elamitas, xente da Mesopotamia,

Xudea, Capadocia, Ponto, Asia, 10Frixia e Panfilia, do Exipto e da parte de Libia contra

Cirene, forasteiros romanos tanto xudeus coma prosélitos, 11cretenses e árabes, sentimos

falar nas nosas linguas das grandezas de Deus".

SALMO RESP. Sal 103, 1ab e 24 ac. 29bc-30. 31 e 34

R/ (30): Manda, Señor o teu Espírito

e renova a cara da terra.

Ou. Aleluia

1Alma miña, bendice ó Señor.

Señor, meu Deus, ti es moi grande,

24¡Cantas son, Señor, as túas obras,

A terra está chea das túas creaturas.

29Retíra-lo teu alento, e expiran,

voltando ó seu po.

30Mánda-lo teu alento, e son creados

e renóva-la cara da terra.

 31Gloria ó Señor por sempre,

alégrese o Señor coas súas obras.

34Que El acolla o meu cantar

e alegrareime eu no Señor.

SEGUNDA 1 Cor 12, 3-13

A todos nos bautizaron nun único Espírito, para formarmos un único corpo

PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NA PRIMEIRA CARTA DE SAN

PAULO APÓSTOLO ÓS CORINTIOS

Irmáns e irmás:

Ninguén que diga "Arrenegado sexa Xesús", fala movido polo Espírito de Deus; e ninguén

é capaz a dicir "Xesús é o Señor", se non é baixo o influxo do Espírito Santo.

4Hai diversidade de dons, pero un mesmo Espírito. 5Hai diversidade de servicios, pero un

mesmo Señor. 6Hai diversidade de realizacións, pero un mesmo Deus, que é quen realiza

todo en todos.

7A cadaquén dáselle a manifestación do Espírito para o ben común. 8A un o Espírito dálle

palabra de sabedoría; a outro dálle palabra de ciencia o mesmo Espírito; 9a aque-loutro o

mesmo Espírito concédelle fe. 10A un este mesmo Espírito dálle o don de curacións; a

outro, o don de facer milagres; a outro, o don da profecía; a outro, discernimento de

espíritos. A un, don de falar distintas linguas; a outro, o saber interpretar esas linguas.

11Pero todo isto é un e o mesmo Espírito quen o realiza, repartindo a cada un en

particular, como a El lle parece.

12Porque igual que o corpo, sendo un, ten moitos membros e todos estes membros, con

seren moitos, non fan máis dun corpo: así tamén Cristo. 13Porque a todos nos bautizaron

nun único Espírito, para formarmos un único corpo: tanto xudeus coma gregos, tanto

escravos coma libres. E a todos se nos deu a beber un único Espírito.

SECUENCIA

Ven, Espírito Santo...

ALELUIA

Ven, Espírito Santo, enche o corazón dos teus fieis;

e encende neles o lume do teu amor

EVANXEO Xn 20, 19-23

Como me mandou a min o Pai, así vos mando eu a vós: recibide o Espírito Santo

PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN

19Naquel día, o primeiro da semana, ó serán, estando pechadas as portas onde estaban os

discípulos, por medo dos xudeus, chegou Xesús, e, poñéndose no medio, díxolles:

-Paz convosco.

20Dito isto, mostróulle-las mans e mailo costado. Os discípulos alegráronse, vendo o

Señor. 21El díxolles outra vez:

-Paz convosco: coma o Pai me mandou a min, tamén eu vos mando a vós.

22E dito isto alentou sobre eles, e díxolles:

 -Recibide o Espírito Santo: 23a quen lles perdoéde-los pecados, quedaranlles perdoados; a

quen llelos reteñades, quedaranlles retidos.