Domingo 33 de Ordinario B

PRIMEIRO Dan 12, 1-3:

Naquel tempo será salvado o meu pobo

PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NA PROFECÍA DE DANIEL

12 1Naquel tempo alzarase Miguel, o gran príncipe que protexe os fillos do teu pobo. Será

época de angustia, tal que nunca a houbo coma ela desde que as nacións existen ata aquel

tempo. Mesmamente naquel tempo salvarase o teu pobo: tódolos que se atopen inscritos no

libro. 2Moitos dos que dormen no po da terra espertarán: uns para a vida eterna, outros

para a ignominia, para a reprobación eterna. 3Os sabios brillarán coma o fulgor do

firmamento, e os que educaron na xustiza ós demais serán coma as estrelas por toda a

eternidade.

SALMO RESPONSORIAL Sal 15, 5 e 8. 9-10. 11

R/ (1): Consérvame, Señor, porque esperei en ti

5Ti es, Señor, a miña herdade e a miña sorte,

ti coidas do meu porvir.

8Teño ó Señor sempre diante;

con El á dereita non caerei.

9Por iso o meu corazón está contento,

as miñas entrañas reloucan

e o meu corpo está seguro.

10Ti non abandonarás á morte a miña vida,

nin deixarás que o teu amigo vexa a corrupción.

11Mostrarasme o camiño da vida:

a túa presencia éncheme de alegría;

a túa dereita, de gozo eterno.

SEGUNDA Heb 10, 11-14. 18:

Cunha única ofrenda deixou para sempre perfectos ós que el santifica

PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NA CARTA ÓS HEBREOS

11Todo sacerdote ten que estar de pé a cotío para celebra-lo culto e ofrecer un tras outro os

mesmos sacrificios, aínda que estes sacrificios de ningún xeito poidan quita-los pecados.

12Este, en troques, logo que ofreceu un único sacrificio polos pecados, sentou para sempre

á dereita de Deus 13e, deste xeito, non lle queda máis que agardar a que Deus faga dos

seus inimigos un estrado para os seus pés. 14Cunha única ofrenda deixou para sempre

perfectos ós que el santifica.

18Ora, se hai perdón dos pecados, xa non pode haber sacrificios polos pecados.

 ALELUIA Lc 21, 36

Vixiade, orando permanentemente,

para que poidades estar de pé ante o Fillo do home

EVANXEO Mc 13, 24-32:

Congregou ós seus elixidos de tódolos puntos da terra

PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MARCOS

 Dilles Xesús ós seus discípulos:

24Naqueles días, pasada xa aquela grande angustia, o sol hase escurecer, a lúa deixará de

aluzar, 25as estrelas caerán do ceo, abalarán as potencias do ceo. 26Entón verán vi-lo Fillo

do Home sobre as nubes con grande poder e gloria. 27E mandará os anxos para reuniren os

elixidos desde os catro ventos do cabo da terra ata o cabo do ceo.

28Aprendede da comparanza da figueira. Cando lle saen os gromos e bota a folla,

comprendedes que o verán está a chegar. 29Así tamén vós, cando vexades que pasan estas

cousas, sabede que xa está pretiño, á porta. 30Asegúrovos que non pasará esta xeración sen

que antes suceda todo isto. 31O ceo e maila terra pasarán, pero as miñas palabras non

pasarán.

32En canto ó día e maila hora no que isto vai acontecer ninguén sabe nada, nin os anxos do

ceo, nin o Fillo; sábeo o Pai soamente.