Velaí o teu rei ven a ti coma pobre - Zac 9, 9-10

Domingo 14 de Ordinario - ciclo A

SEMPRE CHAMAS

Sempre chamas.

Con agarimo

cada día que amence.

Con susurros

no silencio da noite.

Con tenrura

cando o cansazo nos vence.

A berros

no ruído do mundo.

Con constancia

cando nos equivocamos de camiño

Sempre chamas.

Desde a dor

dos que sofren sen consolo.

Desde a alegría

dos que cantan á vida.

Desde o amor

dos que atenden ao próximo.

Desde a paixón

dos que se esquecen de si mesmos.

Sempre chamas.

  

Florentino Ulibarri