A esperanza viva da creación agarda arelante a revelación dos fillos de Deus - Rom 8, 18-23

Domingo 15 de Ordinario - ciclo A



IDE POLO MUNDO

Estas palabras están ditas para mín.

Son continuador da túa obra,

son o teu compañeiro na misión.

Grazas, Xesús.

Atópome emocionado pola túa confianza.

A anada é moita e os braceiros poucos,

quero ser un deles.

Moitas persoas están caídas e pasamos de largo.

Quero ser o bo samaritano.

Convérteme primeiro a min,

para que eu poida anunciar a outros a Boa Nova.

Dáme audacia.

Neste mundo escéptico e autosuficiente,

teño vergoña e medo.

Dáme esperanza.

Nesta sociedade receosa e pechada,

eu tamén teño pouca confianza nas persoas.

Dáme amor.

Nesta terra insolidaria e fría,

eu tamén sinto pouco amor.

Dáme constancia.

Nesta ambiente cómodo e superficial,

eu tamén me canso con facilidade.

Convérteme primeiro a min,

para que eu poida anunciar a outros a Boa Nova.

Grazas, Xesús.

Atópome emocionado pola túa confianza.