28 velas máis...

No nome do Pai

Os testemuños que coñecemos en países onde a fe está perseguida pon ante os nosos ollos,

de forma nítida, o testemuño case heroico (e ás veces heroico até o martirio), daqueles que coa

súa vida fan presente a Xesús en sociedades hostís. Son vidas sen medo a proclamar un "creo

en Deus" rotundo, sen reviravoltas, sen ter en conta as consecuencias. Aquí, mesmo na nosa vida cotiá, tendemos a medir demasiado as consecuencias dos nosos actos, das nosas

palabras, mesmo das nosas omisións. Se os nosos fillos non puidesen estudar porque somos

católicos, proclamariamos abertamente a nosa fe? Se tivesemos dificultades para acceder a un

emprego público, iriamos a misa todos os domingos? Se nos racionaran os alimentos por seguir a Xesús, pasariamos fame por iso? (...) A pesar diso, eles queren seguir vivindo a súa fe alí...

Javier Fariñas.

Mt 10, 24 - 32

24Non é o discípulo máis có seu Mestre, nin o servo máis có seu Señor. 25Abóndalle ó discípulo chegar a ser coma o seu Mestre; e ó servo coma o seu Señor. Se ó dono da casa o alcumaron Belcebul, ¡canto máis ós da súa casa!

26Pero non lles teñades medo, que non hai cousa encuberta que non se acabe descubrindo, nin cousa oculta que non se acabe sabendo. 27O que vos digo na escuridade faládeo á plena luz; e o que oídes ás agachadas pregoádeo desde as azoteas.

28Non lles teñades medo ós que matan o corpo pero non poden matar a alma; temede máis ben a aquel que pode arruinar o corpo e a alma no inferno. 29¿Non se venden un par de pardais por catro patacos? E non cae o primeiro no chan sen o consentimento do voso Pai.

30Pois vós, mesmo tedes contados os pelos todos da cabeza. 31Así que non teñades medo, que vós valedes máis ca todos os pardais xuntos.

32Todo o que volva por min diante dos homes tamén eu hei volver por el diante de meu Pai celestial.

http://www.laicostrinitarios.org/documentos/junio.pdf