O ABRAZO DE DEUS

Un home santo, orgulloso de selo, ansiaba con todas as súas forzas ver a Deus. Un día Deus faloulle nun soño:

 - Queres verme? Na montaña, lonxe de todos e de todo, abrazareiche.

Ao espertar ao día seguinte comezou a pensar que podería ofrecerlle a Deus. Pero que podía atopar digno de Deus?

- Xa o sei, -pensou. Levareille o meu fermoso vaso novo. É valioso e encantaralle... Pero non podo levalo baleiro. Debo enchelo de algo?.

Estivo a pensar moito no que metería no precioso vaso. Ouro? Prata? Despois de todo, Deus mesmo fixera todas aquelas cousas, polo que se merecía un presente moito máisvalioso.

- Si, -pensou ao final-, dareille a Deus as miñas oracións.Isto é o que esperará dun home santo coma min. As miñas oracións, a miña axuda e servizo aos demais, a miña esmola, sufrimentos, sacrificios, boas obras...

Estaba contento de descubrir xustamente o que Deus esperaría e decidiu aumentar as súas oracións e boas obras, conseguindo unha verdadeira marca. Durante as poucas semanas seguintes anotou cada oración e boa obra colocando unha piedrecita no seu vaso. Cando estivese cheo subiríao á montaña e ofreceríallo a Deus.

Finalmente, co seu precioso vaso ata os bordes, púxose en camiño cara á montaña. A cada paso repetíase o que debía dicir a Deus:

- Mira, Señor, gústache o meu precioso vaso? Espero que si e que quedarás encantado con todas as oracións e boas obras que aforrei durante este tempo para ofrecerchas.

Por favor, abrázame agora.

Ao chegar á montaña, ouviu unha voz que descendía retumbado das nubes:

- Quen está aí abaixo? Por que che escondes de min? Que puxeches entre nós?Son eu. O teu santo home.

- Tróuxenche este precioso vaso. A miña vida enteira está nel. Tróuxeno para Ti?.

- Pero non te vexo. Por que has de esconderte detrás dese enorme vaso? Non nos veremos dese modo. Desexo abrazarte; por tanto, arróxao lonxe. Quítao da miña vista.

Non podía crer o que estaba a ouvir. Romper o seu precioso vaso e tirar lonxe tódalas súas pedriñas?

- Non, Señor. O meu fermoso vaso, non. Tróuxeno especialmente para Ti. Enchino dos meus...?

- Tírao. Dállo a outro se queres, pero líbrate del. Desexo abrazarte a ti. Quérote a ti.

Pedro Ribes. Parábolas e fábulas..., p. 31