Domingo 6 de Pascua C

PRIMEIRA Feit 15, 1-2. 22-29

Decidimos, o Espírito Santo e mais nós, non impoñervos máis cargas cás precisas

PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NO LIBRO DOS FEITOS DOS APÓSTOLOS

15 1Algúns que baixaron desde Xudea ensinaban ós irmáns: "se non vos circuncidades

conforme á tradición de Moisés, non vos podedes salvar". 2Como se orixinou un

desacordo e unha disputa non pequena de Paulo e Bernabé contra eles, acordaron que

Paulo, Bernabé e algúns outros subisen a Xerusalén a trata-la cuestión cos apóstolos e os

responsables.

22Entón os apóstolos e os responsables de acordo con toda a Igrexa, decidiron elixir

algúns de entre eles e mandalos a Antioquía, xunto con Paulo e Bernabé; Xudas, chamado

Barsabás, e Silas, homes que destacaban entre os irmáns. 23E por medio deles mandaron

esta carta:

"Os irmáns apóstolos e responsables saúdan ós irmáns de orixe pagá, que están en

Antioquía, Siria e Cilicia. 24Somos sabedores de que algúns, saídos de aquí e a quen non

demos mandato ningún, andan por aí desacougándovos coas súas palabras; 25decidi-mos

escoller uns delegados e mandárvolos, xunto cos nosos benqueridos Bernabé e Saulo,

26que teñen dedicado a súa vida á causa de noso Señor Xesús Cristo; 27mandámos-vos,

logo, a Xudas e Silas, que vos dirán de palabra as mesmas cousas. 28Porque decidimos, o

Espírito Santo e mais nós, non impoñervos máis cargas cás precisas: 29absterse de carnes

ofrecidas ós ídolos, do sangue, de animais afogados e da unión deshonesta; faredes ben en

gardarvos destas cousas. Saúde".

SALMO RESP. Sal 66, 2-3. 5. 6 e 8

R/ (4): 4Lóuvente, Deus, os pobos,

lóuvente os pobos todos.

2Deus se apiade de nós e nos bendiga,

móstreno-la luz da súa presencia.

3Que se coñezan na terra os seus camiños

e en tódolos pobos a súa salvación.

5Alégrense e canten as nacións,

porque ti gobérna-los pobos rectamente

e guías na terra as nacións.

6Lóuvente, Deus, os pobos,

lóuvente os pobos todos.

8Que Deus nos bendiga e que o teman

os confíns todos do mundo.

SEGUNDA Ap 21, 10-14. 22-23

Mostroume a santa cidade que descendía do ceo

PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NO LIBRO DA APOCALIPSE DE SAN XOÁN

10Levoume en espírito á cima dun monte moi grande e alto e amosoume a cidade santa,

Xerusalén, que baixaba do ceo de onda Deus; 11tiña a gloria do mesmo Deus. O seu

resplandor imitaba o dunha pedra moi preciosa, unha pedra cristalina de xaspe. 12Tiña

unha muralla grande e alta con doce portas de entrada; e enriba das portas doce anxos; e

escritos nelas os seus nomes, que son os das doce tribos de Israel: 13tres portas polo

Nacente, tres portas polo Norte, tres portas polo Mediodía e tres portas polo Poñente. 14A

muralla da cidade tiña doce alicerces e sobre os alicerces, doce nomes, que son os dos doce

Apóstoles do Año.

22Nela non vin santuario ningún, porque o seu santuario é o Señor Deus, que todo o

sostén, e mailo Año. 23A cidade non precisa sol nin lúa que a ilumine, que a ilumina a

gloria de Deus; e o Año é a súa lámpada.

 ALELUIA Xn 14, 23

Quen me ama, cumplirá a miña palabra, di o Señor;

e o meu Pai amarao e viremos a el

EVANXEO Xn 14, 23-29

O Espírito Santo recordaravos todo canto vos dixen

PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN

Dilles Xesús ós seus discípulos:

-Se alguén me ama, gardará a miña palabra, e meu Pai amarao, e viremos onda el, e

faremos vida con el. 24O que non me ama, non garda as miñas palabras; e a palabra que

escoitades de min, non é miña, é do Pai que me mandou.

25Díxenvos estas cousas mentres estaba convosco; 26pero o Paráclito, o Espírito Santo

que meu Pai mandará no meu nome, ese havos ensinar todo e traeravos á memoria canto

eu vos dixen. 27Déixovo-la paz, dóuvo-la miña paz: eu non vola dou coma o mundo a dá.

Non vos angustiedes, nin teñades medo. 28Oístes que vos dixen "voume e logo volvo onda

vós". Se me amasedes, alegrariádesvos de que eu vaia onda o Pai, xa que o Pai é máis ca

min.

29Díxenvolo agora, antes de que suceda, para que, cando suceda, creades.