Esperamos uns ceos novos e unha terra nova - 2 Pe 3, 8-14

Domingo 2 de Advento - ciclo B

RUTINAS ROTAS A couza da ilusión é a rutina, como a couza da esperanza é o medo. A couza da vontade é o tedio, como a couza da fe é a negación. Somos escravos das nosas rutinas. Os mesmos horarios coas mesmas compañías, repetindo os mesmos esquemas, atados ás mesmas certezas. Ninguén poderá liberarnos destas ataduras? Quen corre o risco de penetrarse en camiños e mensaxes novas? Xoán era un vello xudeu, aínda que de idade nova. De familia sacerdotal, por parte de pai, vinculado ao Templo. Xoán cambiou todo, de escenario, de vida, de mensaxe, de esperanzas. Do Templo de seu pai, ao deserto de Xudá. Da vida familiar, á austeridade en soidade. Do xugo da lei, á conversión total, e a esperanza? Xoán rompeu as rutinas; á esperanza púxolle un nome. Amosounos o seu rostro e fíxoa achegada, amable suplicada e desexada. A esperanza é humana. Xesús, Home, Mesías, Señor!    Pedro Fraile