5º DOMINGO DE CORESMA - CICLO C

 Primeira Lectura     Is 43, 16-21

Velaí procuro a renovación e darei de beber ao meu pobo

LECTURA DO LIBRO DO PROFETA ISAÍAS

            Así fala o Señor, que fixo un camiño polo mar e unha verea polas augas impetuosas,

que fixo saír carros e cabalos, un exército moi poderoso.

            Eles deitaranse e non se levantarán, apagáronse coma a torcida dun candil, extinguíronse.

Non vos lembrades das cousas pasadas? Non comprendedes as cousas antigas?

            Ollade: eu estou facendo algo novo; xa agroma: non vos dades conta?

Si, vou abrir un camiño no deserto, ríos na estepa.

            Os animais do campo honraranme, os chacais e os poliños da avestruz,

porque porei augas no deserto, ríos no ermo,

para darlle de beber ao meu pobo, ao meu escollido,

ó pobo que eu criei para min, e que contará a miña loanza.

                    Palabra do Señor                             R/. Grazas a Deus

 

SALMO RESPONSORIAL     Sal 125, 1-2ab. 2cd-3. 4-5. 6

R/. (3): O Señor fixo connosco cousas grandes, estamos cheos de alegría.

Cando o Señor cambiou a sorte de Sión,

parecíanos un soño.

A boca enchéusenos de risos,

a lingua de cantares.

Daquela dicían os pagáns:

"O Señor fixo con eles cousas grandes".

O Señor fixo connosco cousas grandes,

estamos cheos de alegría.

Cambia, Señor, a nosa sorte,

coma os regatos no deserto.

Os que sementan entre bágoas,

recollen entre cantares.

Cando van, van chorando

os que levan a semente.

Ó viren, veñen cantando

os que traen os seus monllos.

 

Segunda Lectura     Flp 3, 8-14

Por Cristo considerei perda todas as cousas, conformándome á súa morte

LECTURA DA CARTA DO APÓSTOLO SAN PAULO AOS FILIPENSES

            Irmáns:

            Todo me parece perda comparado coa prominencia do coñecemento de Cristo Xesús, o meu Señor. Por El guindeino todo e doulle tanto valor coma ao lixo con tal de gañar a Cristo e de vivir nel, sen ter eu mesmo a xustiza da Lei, senón a xustiza que se recibe de Deus pola fe en Cristo, a xustiza de Deus que nos chega pola fe, para o coñecer a El, experimentar a  forza da súa resurrección e sintonizar cos seus sufrimentos, reproducindo en min a súa morte, para ver de acadar tamén eu a resurrección dos mortos.

            Non é que eu xa chegase á meta nin que xa atinxira a perfección. Non. Eu aínda vou correndo, a ver se a alcanzo, xa que tamén eu fun alcanzado por Cristo Xesús.

            Irmáns, eu non boto de conta que a teña atinxido.

            Velaquí o único que fago: esquezo o que queda atrás e, lanzándome cara ao que está diante, bulo para pillar o premio ao que Deus desde arriba nos convoca en Cristo Xesús.

                        Palabra do Señor                             R/. Grazas a Deus

 

VERSÍCULO     Xl 2, 12-13

Así que, di o Señor,

convertédevos a min de todo corazón;

porque son benigno e misericordioso.

 

Evanxeo     Xn 8, 1-11

Quen de vós estea sen pecado, sexa o primeiro en tirarlle a pedra

LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN

            Naquel día, á tardiña, Xesús saíu para o Monte das Oliveiras. Pero á alborada, presentouse outra vez no templo e toda a xente veu onda el; el sentou e empezou a ensinar.

            Os escribas e fariseos trouxéronlle unha muller sorprendida en adulterio; puxérona no medio e medio e preguntáronlle:

            ‑ Mestre, a esta muller collérona en flagrante adulterio. Moisés, na Lei, mandounos apedrar a esta xente. Ti que dis?

            Preguntábanllo á mala fe para teren así de que o acusar. Pero Xesús, abaixado, escribía co dedo na terra. Como lle seguían preguntando, ergueuse e díxolles:

            ‑ Quen de entre vós non teña pecado, que lle tire a primeira pedra. E, abaixándose outra vez, escribía na terra. Pero eles, ao que o escoitaron, foron liscando un a un, comezando polos máis vellos.       Quedou el só coa muller, que seguía no medio. Ergueuse entón e preguntoulle:

            ‑ Muller onde van? Ninguén te condenou?

            Ela respondeulle:

            ‑ Ninguén, Señor.

            Díxolle Xesús:

            ‑ Tampouco eu te condeno: vaite e desde agora non peques máis.

                        Palabra do Señor                             R/. Loámoste, Cristo