SOLEMNIDADE DE TODOS OS SANTOS E FIEIS DEFUNTOS
TOMADO DE: https://www.aciprensa.com/catequesis/todosantos.htm
(…) Os santos non son persoas diferentes de nós, en todos os tempos houbo santos, de diferente idade, uns nenos, outros mozos, adultos, vellos, hai santos e hai santas, uns fracos, outros grosos, uns moi intelixentes outros moi sinxelos, algúns naceron moi ricos outros foron moi pobres, uns son brancos outros negros, uns foron santos desde pequenos, outros levaron unha vida na que non coñecían a Deus, e portáronse moi mal, pero cando se atoparon con Xesús, cambiaron, e decidiron ser felices seguíndoo.
Todos, pero todos, estamos chamados a ser santos, Deus quérenos santos, e para iso deunos o Don da Fe, foi o seu agasallo cando nos bautizaron, e todos os que estamos bautizados temos que ser santos, pero tamén temos que querer selo. O Don da Fe é máis grande que todos os superpoderes dos teus heroes favoritos e ademais é de verdade. Pero a fe non é para ter uns músculos moi fortes, ou para poder voar, ou ver a través das paredes, nin para golpear a ninguén.
Ser santos é querer seguir a Xesús, actuar como el, facer o ben como el, amar como el. SER SANTO É SER AMIGO DE XESÚS.
(…) Outros santos, han ir a lugares moi afastados onde non se coñece a Xesús e ensínanlles a amar ao noso Señor, a eles chámanselles Misioneiros, algúns morreron dando a súa vida pola fe, estes son os Mártires. Outros se dedicaron a coidar aos enfermos, aos pobres, algúns fundaron colexios para que os nenos educásense e coñecesen a Xesús. Outros se quedaron na súa cidade e na súa casa pero fixeron a vontade de Deus e mantivéronse na súa amizade. Algúns santos son moi coñecidos por todos, pero hai outros que ninguén coñece, máis que Deus. Outros que estiveron enfermos entréganlle a Xesús todos os seus sufrimentos, e así, atopámonos que aínda que os santos non saen moito na televisión nin os xornais nos falan deles, están a facer que no mundo brille a gloria de Deus.
Os nomes que temos moitas veces son os nomes dalgún santo ou santa, son os nosos patróns, por exemplo San Carlos, Santa Tareixa, Santa Icía, San Pedro, San Xoán, San Alberte etc.
Os santos, ou sexa os que xa están no ceo porque viviron o seu bautismo, a eles venéraselles porque son:
- Modelo: Porque vendo o que eles fixeron para ser amigos de Deus nós podémolos imitar.
- Estímulo: Porque eles, loitaron como agora nós e xa gozan da herdanza á que tamén nós estamos chamados.
- Intercesores: Son amigos e irmáns nosos e grandes benfeitores a quen podemos recorrer suplicándolles que fagan valer a súa influencia ante Deus en axuda das nosas necesidades.
(…)
https://xanostesaqui.blogspot.com/search/label/Festividades%20Novembro
https://xanostesaqui.blogspot.com/2014/10/ficha-e-lectio-festividade-de-todolos.html
https://xanostesaqui.blogspot.com/search/label/Todos%20os%20Santos
https://xanostesaqui.blogspot.com/2012/10/xesus-mestre-ficha-para-catequese.html
FIEIS DEFUNTOS
TOMADO DE: https://www.aciprensa.com/santos/santo.php?id=329
Esta festa responde a unha longa tradición de fe na Igrexa: orar por aqueles fieis que acabaron a súa vida terrea e que se atopan aínda en estado de purificación no Purgatorio. O Catecismo da Igrexa católica lémbranos que os que morren en graza e amizade de Deus pero non perfectamente purificados, pasan despois da súa morte por un proceso de purificación, para obter a completa fermosura da súa alma. A Igrexa chama "Purgatorio" a esa purificación; e para falar de que será como un lume purificador, baséase naquela frase de San Paulo que di: "A obra de cada un quedará ao descuberto, o día en que pasen por lume. As obras que cada cal fixo probaranse no lume". (1Cor. 3, 14). A práctica de orar polos defuntos é sumamente antiga. O libro 2º dos Macabeos no Antigo Testamento di: "Mandou Xoáan Macabeo ofrecer sacrificios polos mortos, para que quedasen libres dos seus pecados" (2Mac. 12, 46); e seguindo esta tradición, a Igrexa desde os primeiros séculos tivo o costume de orar polos defuntos. Respecto diso, San Gregorio Magno afirma: "Se Xesucristo dixo que hai faltas que non serán perdoadas nin neste mundo nin no outro, é sinal de que hai faltas que si son perdoadas no outro mundo. Para que Deus perdoe aos defuntos as faltas veniais que tiñan sen perdoar no momento da súa morte, para iso ofrecemos misas, oracións e esmolas polo seu eterno descanso". Estes actos de piedade son constantemente alentados pola Igrexa.
https://xanostesaqui.webnode.es/lecturas-da-misa/propias-dos-santos/novembro/
https://xanostesaqui.blogspot.com/2014/10/fieis-defuntos-ficha-e-lectio.html
Comentarios
Publicar un comentario